فرازمینی ها امروز پیامی به زمین می فرستند!

۴۰سال پیش بود که دو ستاره شناس ژاپنی به نام های ماساکی موریموتو و هیساشی هیروبایاشی سیگنالی رادیویی را به سمت ستاره ای به نام آلتایر با فاصله ۱۶.۷ سال نوری از زمین ارسال کردند

روزیاتو: ۴۰سال پیش بود که دو ستاره شناس ژاپنی به نام های ماساکی موریموتو و هیساشی هیروبایاشی سیگنالی رادیویی را به سمت ستاره ای به نام آلتایر با فاصله ۱۶.۷ سال نوری از زمین ارسال کردند. این دو در حالت مستی با استفاده از تلسکوپ دانشگاه استنفورد، پیامی را ارسال کردند که هدف از آن نشان دادن ماهیت زمین به هر بیگانه ای بود که به دور این ستاره در حال گردش است.

حالا تیمی از ستاره شناسان دانشگاه هیوگو امیدوارند که بالاخره پاسخی که منتظرش بوده اند را دریافت کرده و وجود حیات بیگانه را اثبات کنند. آن ها یک تلسکوپ رادیویی بزرگ را در شهر ساکو قرار داده اند تا از هر سیاره ای که به دور آلتایر، یکی از درخشان ترین ستاره های آسمان شب، می چرخد، پاسخی دریافت کنند.

امروز محتمل ترین تاریخ برای دریافت پاسخ در نظر گرفته شده است، هرچند مشخص نیست که انتظارات تیم سازنده تا چه حد واقعی است. به نوشته روزنامه ژاپنی آساهی شیمبون، سیگنال رادیویی اصلی در ۱۵ اوت ۱۹۸۳ توسط موریموتو و هیرابایاشی از استنفورد ارسال شد و ۱۳ نقاشی را نشان می داد.

این ۱۳ نقاشی – که به شکل سیگنال رمزگذاری شده و شبیه به اطلاعات موجود در یک ایمیل ارسال شده اند – تکامل زندگی روی زمین، از موجودات تک سلولی گرفته تا ماهی، مارمولک، میمون و خانواده ای از انسان ها را به تصویر می کشند. این طرح های خام همچنین چیزی را نشان می دهند که به نظر می رسد یک ماهی است که از آب به سمت روی زمین می آید- یک گام اولیه در تکامل انسان – یک انسان در حال تکان دادن دست، و کلمه «سرخ کردن».

به گفته آساهی شیمبون، ۲۲ اوت محتمل ترین تاریخ برای پاسخ به این سوال محسوب می شود چرا که هفتمین روز از هفتمین ماه قمری در تقویم قمری سنتی ژاپن است. برخی از مخالفان به نبود شواهدی برای وجود تمدن های فرازمینی و تخمین های بالا برای احتمال وجود آن ها اشاره می کنند که معمولاً با نام پارادوکس فرمی شناخته می شود.

به عبارت دیگر، اگر حیات فرازمینی وجود دارد، چرا هیچ مدرکی برای آن پیدا نکرده ایم؟ دکتر گوردون گالوپ، روان شناس زیستی در دانشگاه آلبانی، یک پاسخ بالقوه دارد. او فکر می کند حیات فرازمینی ممکن است بسیار از انسان های “خطرناک” و “خشن” بترسد و بخواهد به اینجا بیاید.

او در مقاله ای که سال گذشته منتشر شد، نوشت: «اگر حیات هوشمند در جای دیگری وجود داشته باشد، ممکن است انسان ها را بسیار خطرناک بداند. شاید به همین دلیل است که هیچ مدرک یا شواهد قانع کننده ای از هوش فرازمینی وجود ندارد – ما ریسک بسیار بزرگی برایشان جلوه می کنیم و آن ها نمی خواهند کشف شوند».

پاسخ احتمالی دیگر برای پارادوکس فرمی این است که موجودات فضایی هم مانند ما، فناوری کافی برای برقراری ارتباط با جهان های میلیاردها سال نوری را توسعه نداده اند.