نمونه هایی از مناجات ها و مدح های حضرت زینب (س)
در این مقاله از ، با مدح و مناجات های حضرت زینب (س) آشنا می شوید. حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)، بانوی صبر و ایثار، با نقش بی نظیر خود در کربلا و پیام رسانی عاشورا، الگویی جاودان برای مؤمنان است. مدح و مناجات با ایشان، راهی برای ابراز ارادت و تقویت ارتباط معنوی با این بانوی بزرگ و حفظ فرهنگ عاشورایی است.
حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)، بانوی صبر و ایثار، یکی از برجسته ترین شخصیت های تاریخ اسلام است که با نقش آفرینی بی نظیر خود در واقعه کربلا و پس از آن، به الگویی جاودان برای مؤمنان تبدیل شده است. مدح و مناجات با این بانوی بزرگ، نه تنها بیانگر ارادت قلبی شیعیان به ایشان است، بلکه راهی برای تأمل در فضایل اخلاقی، معنوی و جهادی ایشان به شمار می رود. این مقاله به بررسی جایگاه حضرت زینب (س)، ویژگی های شخصیتی ایشان، و اهمیت مدح و مناجات با این بانوی گران قدر می پردازد.
• صبر و استقامت: حضرت زینب (س) به «ام المصائب» (مادر مصیبت ها) معروف است. ایشان در برابر شهادت برادر، فرزندان و یارانش، و همچنین اسارت خاندان اهل بیت، صبری جمیل نشان داد که در تاریخ بی مانند است.
• علم و معرفت: ایشان به دلیل بهره مندی از علم لدنی و تربیت در مکتب پیامبر (ص) و حضرت علی (ع)، از دانشی عمیق برخوردار بود. نقل است که زنان مدینه برای یادگیری معارف دینی به محضر ایشان می آمدند.
• شجاعت و بلاغت: خطبه های ایشان در کوفه و دربار یزید، نمونه ای از شجاعت و فصاحت است که حتی دشمنان را به تحسین واداشت.
• نقش پیام رسانی: حضرت زینب (س) با مدیریت کاروان اسیران کربلا و سخنرانی های خود، پیام عاشورا را به جهانیان رساند و از تحریف آن جلوگیری کرد.
مدح حضرت زینب (س) در شعر و ادبیات پارسی و عربی، جایگاه ویژه ای دارد. شاعران و مداحان با بهره گیری از توصیف فضایل ایشان، ارادت خود را به این بانوی بزرگ ابراز کرده اند. در مدح حضرت زینب (س)، معمولاً به ویژگی هایی چون صبر، شجاعت، عفت، علم و نقش ایشان در حفظ نهضت عاشورا تأکید می شود.
چه بگویم از تو؟
گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد
از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد
هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست
رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست
پی نبردیم به یکتایی نامت زینب
کار ما نیست شناسایی نامت زینب
من در ادراک شکوه تو سرم می سوزد
جبرئیلم همه بال و پرم می سوزد
من در اعماق خیالم چه بگویم از تو
من در این مرحله لالم چه بگویم از تو
چه بگویم؟! به خدا از تو سرودن سخت است
هم علی بودن و هم فاطمه بودن سخت است
چه بگویم که خداوند روایتگر توست
تار و پود همه افلاک نخ معجر توست
روبروی تو که قرآن خدا وا می شد
لب آیات به تفسیر شما وا می شد
آمدی شمس و قمر پیش تو سوسو بزنند
تا که مردان جهان پیش تو زانو بزنند
چشم وا کردی و دنیای علی زیبا شد
باز تکرار همان سوره «اَعطینا» شد
عشق عالم به تو از شوق مکرر می گفت
به گمانم به تو آرام پیمبر می گفت:
بی تو دنیای من از شور و شرر خالی بود
جای تو زیر عبایم چقدر خالی بود
سیدحمیدرضا برقعی
مناجات با حضرت زینب (س)
یا زینب
به غیر از زینب کبری کسی تب را نفهمیده
کسی هم معنی اسرار مذهب را نفهمیده
نمیدانم علی زینب شده یا زینبش حیدر
دلم معنی این نفس مرکّب را نفهمیده
صد و ده بار یا زینب مکرر روی لب دارم
که منکر معنی ختم مجرب را نفهمیده
به زینِ أب توجه داشتن سرّ علی باشد
بدون سرّ او هرگز کسی أب را نفهمیده
کسی که آرزوی استخوان از غیر او دارد
مسلم باشد این جمله که او رب را نفهمیده
من عو عو میکنم هی رزق می بارد به دامانم
کسی که کاسه لیسش نیست منصب را نفهمیده
محمود شهرستانی
******
مناجات با حضرت زینب (س)
ای زینب کبری، ای بانوی صبر
در سوز دلم، تو باشی تاج سر
در کرب و بلا، تو بودی یاور دین
از لطف تو، ای بانو، قلبم شد حزین
شفیعه ما باش در روز جزا
که با نام تو، دل شود سوی خدا
******
مدح حضرت زینب سلام الله علیها
هرکه به هر جا رسد از کرم زینب است
بوی خـوش کربلا از حـرم زینب است
طیّ زمان ها نرفت یک اثر از پرچمش
ملک سلیمان که نیست، این علم زینب است
آنچه به عرش خدا حک شده با خط عشق
نام متین و خوش و محترم زینب است
جن و ملک نوکرش، طائر در محورش
شیعۀ اثنی عشر، هم قسم زینب است
ظهر عطش، قتگاه، آه، نوایی رسید
حضرت ارباب، خود، محتشم زینب است
روضه بخوان روضه خوان روضۀ قدّ کمان
اوج همین روضه ها قـد خم زینب است
جعفر ابوالفتحی
******
مدح حضرت زینب (س)
ای زینب کبری، ای بانوی نور
زینت بخش خانه ی زهرا و حیدر
در کربلا، صبر تو شد آینه دار
پیغام عاشورا، به توست پایدار
******
عرشِ مُعَلا
ما خاک نشین ، عرشِ مُعَلا زینب
ما آجرِ اول و ثریا زینب
مجموعه ی پنج تن شده دریک قاب
آئینه ی مرتضا و زهرا زینب
ایمان و نجابت و وفا را معنا
در صبر و شرف چو کوه و دریا زینب
تجمیعِ علی و فاطمه در یک روح
عباس و حسن ، حسین ، یکجا زینب
زینب همه را کرده نمک گیرِ حسین
شد سینه ی ما حسینیه با زینب
اینکه شده ام عاشق و مجنون حسین
کارِ احدی نبوده الا زینب
بوده است یکی جدا زِ یکدیگر نیست
خورشید حسین ، شعاعِ گرما زینب
تو مظهرِ حُجب هستی و الگوی وفا
همسایه ندیده سایه ات را زینب
در شانِ تو باید که بگوید حیدر
هربار فِداها و ابوها زینب
چشم فلک از اولِ خلقت تا حشر
مانندِ تو را نکرده پیدا زینب
یا اُخت الحسین وجیهته عندالله
بِنتِ علی اشفعی لنا یا زینب
با رخت و لباس پاره دروازه ی شام
کردند همه تو را تماشا زینب
بزمِ عرق و طشتِ طلا، کاخِ یزید
کردند چه مجلسی مُهیا زینب
شد نوبتِ خیزران و لبهای حسین
کَس نیست دهد تو را تسلّا زینب…
مهدی شریف زاده
مدح های حضرت زینب (س)
یا زینب کبری (س)
نوشتم زینت بابا نوشتی زینب کبری
نوشتم ثانی زهرا نوشتی زینب کبری
نوشتم عشق پیغبر نوشتم کوثری دیگر
نوشتم برتر از حوا نوشتی زینب کبری
نوشتم سوره انسان نوشتم نور بی پایان
نوشتم عالی اعلا نوشتی زینب کبری
نوشتم مظهر عصمت نوشتم حیدری خصلت
نوشتم پنج تن یک جا نوشتی زینب کبری
نوشتم درس دین داری نوشتم تا ابد جاری
نوشتم سر عاشورا نوشتی زینب کبری
نوشتم خطبه اش طوفان نوشتم اسوه ایمان
نوشتم قادر یکتا نوشتی زینب کبری
نوشتم پاکی زمزم نوشتم حافظ مریم
نوشتم هستی سقا نوشتی زینب کبری
نوشتم عالمه هست و نوشتم فاضله هست و
نوشتم صبر را معنا نوشتی زینب کبری
محسن صرامی
******
یا زینب
دست خدا، دو دست علمدار زینب است
قلب سلیم، یکسره بیمار زینب است
شیعه تمام عمر گرفتار زینب است
عاشق شدن فقط و فقط کار زینب است
هر کس حسین گفت، بدهکار زینب است
زینب نبود، مُحرِم هیئت نمی شدیم
گمراه می شدیم، هدایت نمی شدیم
در کوی یار صاحب قیمت نمی شدیم
این زن نبود، مرد طریقت نمی شدیم
اسلام تکیه داده به دیوار زینب است
سکان به دستِ کشتیِ در خون طپیده او
آثار داغ عشق به پیکر چشیده او
منظوره ی نگاه رئوس بریده او
صبر از غمش مدام گریبان دریده او
پر خون شده ست سینه اگر، زار زینب است
بعد از حسین روح دمید انقلاب را
بر دوش خود نشاند غم بی حساب را
با دست بسته حمل نموده عذاب را
بیچاره ساخت عفت این زن حجاب را
خورشید سربرهنه، عزادار زینب است
قامت کمان نمود که یارش بایستد
تا که حسین روی مزارش بایستد
پرچم بلند کرد، شعارش بایستد
حقش نبود شمر کنارش بایستد
آیا اسیر لفظ سزاوار زینب است؟!
ماندن، بدون شمس و قمر، بی ستاره؛ نه
در گوش ها نبودن یک گوشواره؛ نه
تنها لباس مندرس پاره پاره؛ نه
چوب یزید روی لب ماه پاره؛ نه
تشت شراب باعث آزار زینب است
بعد از حسین قافله را دید گریه کرد
شادی خصم، هلهله را دید گریه کرد
پای رقیه، سلسله را دید گریه کرد
دور رباب حرمله را دید گریه کرد
کم سو شده ست دیده اگر، تار زینب است
یادش نمی رود بدن اطهر حسین
افتاد از فرس جلوی مادر حسین
خود را رساند زیر کتک در بر حسین
رو بر مدینه کرد سپس خواهر حسین
گفت این حسین غرقه به خون، یار زینب است
امیر عظیمی
حضرت زینب کبری (سلام الله علیها)، با صبر، شجاعت و حکمت بی نظیر خود، نه تنها در کربلا، بلکه در تمام تاریخ اسلام، به عنوان الگویی بی بدیل می درخشد. مدح و مناجات با ایشان، راهی برای ابراز ارادت، تقویت ایمان و ترویج فرهنگ عاشورایی است. این اعمال، با ایجاد ارتباط معنوی با حضرت زینب (س)، به مؤمنان کمک می کند تا در مسیر حق و حقیقت، استقامت و پایداری را از این بانوی بزرگ بیاموزند. امید است که با توسل به ایشان، بتوانیم در زندگی فردی و اجتماعی، از فضایل و سیره ایشان الگو بگیریم و در راه حفظ ارزش های اسلامی گام برداریم.
گردآوری: بخش مذهبی
پاسخ ها