متخصص قلب و عروق بیماری های قلبی و عروقی رو درمان می کند
متخصص قلب و عروق کسی است که به تشخیص و درمان بیماری های قلبی و عروقی می پردازد. این متخصص که کاردیولوژیست هم نام دارد از روش ها مختلفی برای تشخیص اختلالات و نارسایی های قلبی استفاده می کند. متخصص قلب و عروق با جراح قلب متفاوت است و اغلب از روش های غیر تهاجمی یا کم تهاجم برای درمان بیماری ها استفاده می کند. در این مطلب از شما را با متخصص قلب و عروق آشنا می کنیم.
متخصص قلب و عروق کسی است که به بررسی بیماری هایی که به قلب و رگ های خونی ارتباط دارد رسیدگی می کند. متخصص قبل و عروق مشکلات پیچیده تا کوچک قلبی را بررسی و درمان می کند؛ همچنین اگر می خواهید از سلامت قلب و عروق خود مطمئن شوید می توانید توسط متخصص قلب و عروق چکاب شوید.
بیماری های قلبی انواع گوناگونی دارند بعضی از این بیماری ها مادرزادی هستند، بعضی مربوط به دریچه قلب هستند، بعضی مربوط به عروق کرونر هستند و بعضی مربوط به نارسایی های قلبی هستند.
متخصص قلب و عروق می تواند تمامی این بیماری ها را تشخیص داده و آن ها را با روش های مختلف مانند دارو درمانی و درمان های غیر تهاجمی و کم تهاجمی درمان کند. با این حال اگر بیماری شما با این روش ها قابل درمان نباشد و متخصص قلب و عروق تشخیص دهد که این درمان ها موثر نیست ممکن است شما را به پزشکی دیگر یا جراح قلب ارجاع دهد.
تخصص قلب و عروق می تواند فلوشیپ های مختلفی داشته باشد به این معنا که هر متخصص قلب و عروقی در یک حیطه خاص مربوط به بیماری های قلبی به شکل تخصصی فعالیت کند.
این فلوشیپ ها در کشور ما شامل: فلوشیپ بیماری های کودکان و اطفال، فلوشیپ اکوکاردیوگرافی، فلوشیپ نارسایی قلب، فلوشیپ بیماری های مادرزادی بزرگسالان، فلوشیپ پیس میکر، الکتروفیزیولوژی، فلوشیپ اینترونشنال کاردیولوژی، آنژیوگرافی عروق قلب و ...
متخصص قلب و عروق ممکن است در یک فلوشیپ تخصصی کار کند
متخصص قلب و عروق در حیطه تخصصی خود وظایف خاصی دارد. علاوه بر وظایف حرفه ای یک متخصص وظایف دیگری را هم در رابطه با بیماران بر عهده دارد. در ادامه سعی کرده ایم به طور کلی با حیطه وظایف این پزشک متخصص بیشتر آشنا شویم.
• اولین وظیفه متخصص قلب و عروق معاینه بیمار است. روش های معاینه بیماران فرق می کند. به جهت اینکه قلب یک بخش مهم از بدن هر فردی است و بیماری های این عضو را نباید سرسری گرفت پزشکان متخصص قلب و عروق هم از روش های مختلف غیر تهاجمی و یا کم تهاجمی برای تشخیص بیماری استفاده می کنند.
• بعد از اینکه پزشک بیمار را معاینه کند احتمالا آزمایشات و اسکن هایی انجام می دهد و منتظر نتیجه آن ها می ماند. نتیجه بعضی آزمایشات ممکن است همان لحظه معلوم شود اما بعضی دیگر زمان بر است. به هرحال در مراجعات بعدی پزشک باید تمام نتایج را داشته باشد و همه را به طور دقیق بررسی کند تا بتواند بیماری را تشخیص دهد.
متخصص قلب و عروق باید از بیمار شرح حال کامل بگیرد
• متخصص قلب باید یک پرونده کامل از شرح حال بیمار، سوابق بیماری، درمان و داروهای وی آماده کند که اگر احیانا نیاز بود بیمار به پزشک دیگر یا جراح مراجعه کند تمامی سوابق داخل پرونده ثبت شود.
• متخصص قلب با بررسی نتایج باید بتواند بهترین تصمیم را برای بیمار و درمان وی در نظر بگیرد. گاهی تنها توصیه هایی برای تغییر سبک زندگی کافی است اما اغلب پزشکان برای بیماران دارو هم تجویز می کنند. در نهایت اگر دارو و روش های درمانی این پزشک جوابگو نباشد به ناچار باید بیمار را به سمت آنژیوگرافی یا جراحی هدایت کرد. معمولا این پزشک خودش این درمان ها را انجام نمی دهد و به پزشک دیگری ارجاع می دهد.
• اگر بیمار سابقه این بیماری را داشته و داروهایی هم مصرف می کند ممکن است پزشک لازم ببیند داروها را عوض کند یا روش درمانی را تغییر دهد. در واقع اگر در روند درمان بیمار تغییر مثبتی حاصل نشود پزشک موظف است این کار را انجام دهد.
• پیگیری وضعیت بیماران و آشنایی نسبی با وضعیت بیماران همیشگی و دائمی یکی دیگر از وظایف پزشکان است. اگرچه ممکن است پزشک سرش شلوغ باشد و خوب بیماران را به جا نیاورد اما اگر فرد بیمار خودش باشد با مشاهده پرونده یادآوری خواهد شد و پزشک می تواند تصمیم بهتری برای بیمارش بگیرد.
• گرفتن شرح حال کامل، گوش دادن به مشکلات بیمار به شکل دقیق و بررسی تمامی علائم هرچند کوچک از دیگر ظایف متخصصان قلب و عروق است.
متخصص قلب و عروق باید برای بیمار پرونده تشکیل دهد
متخصصین قلب و عروق روش های مختلفی برای تشخیص بیماری های قلبی دارند. بعضی از این روش ها را در این قسمت معرفی کرده ایم:
یکی از عمومی ترین روش های تشخیصی برای بیماری های قلبی گرفتن نوار قلب از بیماران است. نوار قلب بیانگر حرکات الکتریکی قلب است و نحوه ریتم قلب و آریتمی ها را مشخص می کند.
نوار قلب یک تست کلی است و اگر مشکلات قلبی حاد باشد نمی توان تنها به آن اکتفا کرد و باید از روش های تکمیلی هم استفاده کرد. بیمارای های آرتیمی قلب، کند زدن یا ضربان شدید و موارد این چنینی را نشان دهد. اگر کسی دچار سکته قلبی شده باشد با نوار قلب تا حدودی قابل تشخیص است. یکی از مزایای این روش ارزان بودن و در دسترس بودن آن است.
اکو یکی دیگر از روش های تشخیصی است که کاملا بی خطر است و برای زنان باردار هم قابل استفاده است. این روش تشخیصی جزئیات بیشتری را نمایش می دهد. از اکوکاردیوگرافی برای بررسی وضعیت دریچه های قلب، تشخیص اختلالات قلبی مادرزادی، وضعیت حفره های قلب و پمپاژ خون در قلب استفاده می شود.
اکوکاردیوگرافی روشی تخصصی است و برای تشخیص از امواج ماوراء صوت استفاده می کند. پزشک متخصص در طی عمل اکو می تواند تمامی عملکرد قلب را در لحظه داخل مانیتور مشاهده کند. اکوکاردیوگرافی یا از طریق مری و یا از طریق قفسه سینه انجام می شود. معمولا برای تشخیص وضعیت خون رسانی و گرفتگی های عروق کرونر از این روش تشخیصی استفاده می شود.
متخصص قلب و عروق با روش های مختلف به تشخیص بیماری می پردازد
تست ورزش برای این است که وضعیت قلب در حالت فعالیت و ورزش بررسی شود. در واقع پزشک می خواهد وضعیت خون رسانی را در این حالت بررسی کند. همچنین برای بررسی گرفتگی عروق کرونر از تست ورزش استفاده می کنند.
روش گرفتن تست ورزش هم مانند گرفتن نوار قلب است با این تفاوت که این نوار قلبی را هنگامی که بیمار در حال حرکت بر روی تردمیل است از وی می گیرند. برای گرفتن تست ورزش باید ماده رادیواکتیو به بیمار تزریق شود.
رادیوگرافی در واقع عکس برداری از قفسه سینه است که معمولا در بخش های سی تی اسکن و عکسبرداری بیمارستان ها انجام می شود. با استفاده از عکس رادیوگرافی پزشک می تواند اندازه و سایه قلب، بافت ریه و استخوان ها را ببیند و اگر در این موارد مشکلی وجود داشت به درمان بیمار اقدام کند.
این تست دقت بالایی دارد و با استفاده از آن عملکرد قلب بیمار در یک دوره زمانی معمولا یک هفته ای تحت نظر قرار می گیرد. به این شکل که الکترودهایی را بر روی قفسه سینه بیمار نصب می کنند و بیمار باید یک هفته هالتر را همراه داشته باشد تا وضعیت قلب در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گیرد. بعد از یک هفته نتایجی که این دستگاه ثبت کرده توسط پزشک مورد بررسی قرار می گیرد و پزشک می تواند با این نتایج عملکرد واقعی قلب بیمار را بررسی کند.
متخصص قلب و عروق تمامی تست ها را بررسی می کند
ام.آر.آی یک روش تشخیصی است که در بسیاری از بیماری ها برای تشخیص مورد استفاده قرار می گیرد. در بیماری های قلب و عروق هم به همین شکل است. با استفاده از این روش می توان عملکرد عروق، آناتومی قلب و وضعیت حفره های قلب را به خوبی مشاهده و تشخیص داد.
آنژیوگرافی یک روش تهاجمی برای تشخیص و درمان بیماری های قلب و عروق است. از این روش هم می توان برای تشخیص مشکلات حاد قلب استفاده کرد و هم می توان گرفتگی های ساده و عادی شریان های قلب را رفع کرد.
برای آنژیوگرافی لازم است بیمار بستری شود البته دوره نقاهت آن چندان طولانی نیست و بیمار همان روز یا دست کم فردای آن مرخص می شود. برای آنژیوگرافی از دست یا کشاله ران بیمار کاتترهایی را به قلب می فرستند تا در عروق کرونر بیمار تزریق انجام دهد و سپس عروق و حفره های قلب را مورد بررسی قرار می دهند. البته همان طور که گفتیم با آنژیوگرافی می توان رگ های قلب را هم با بالون باز کرد یا آنژیوپلاستی انجام داد.
کار متخصص قلب و عروق با جراح قلب متفاوت است
کلام پایانی
متخصص قلب و عروق کسی است که در دانشکده پزشکی در این حوزه تخصصی مدرک دکترای خود را اخذ کرده است. البته اگر او بخواهد جراحی قلب هم انجام دهد لازم است که دوره تخصصی جراحی را هم پشت سر بگذارد. متخصص قلب و عروق به طور کلی با روش های غیر تهاجمی به تشخیص و درمان بیماری های قلبی می پردازد.
فرقی نمی کند نوع بیماری چیست پزشک متخصص قلب برای تشخیص و درمان همه آن ها آماده است مگر اینکه تشخیص دهد که روش های او جوابگو نیست و بیمار باید با روش های تهاجمی تر و یا عمل جراحی درمان شود که آن وقت بیمار را به جراحان معرفی می کند.
گردآوری: بخش دانش کسب و کار
پاسخ ها