اساس هدف گذاری در زندگی و رسیدن به موفقیت ها باید دانست چه عواملی دراین راه کمک به شما می کنند امروزبه برسی ناخودآگاه میپردازیم موقعی که در ذهنمان مجسم کنیم که به هدف رسیده ایم و نتیجه را گذشته از اینکه به آن برسیم، ببینیم، این علاقه ایجاد می شود که ما با اشتیاق اکثر حرکت کنیم.
| کتاب ذهن آگاهی |
در این مورد باید گفت موقعی که در ذهنمان مجسم کنیم که به هدف رسیده ایم و نتیجه را گذشته از اینکه به آن برسیم، ببینیم، این علاقه ایجاد میشود که ما با اشتیاق اکثر حرکت کنیم. موقعی که مزایا و منافع اهداف را برای خود ما یادآوری کنیم و مرتب مجسم کنیم، این عشق و علاقه ایجاد می شود؛ و بعد انگیزه هم ایجاد می شود و این انگیزه باعث حرکت و فعالیت در جهت رسیدن به هدف می شود.
در اساس هدف گذاری عده ای میگویند شما هدفتان را بنویسید و روزانه تکرار کنید، و عده دیگری نیز میگویند شما هدفتان را به زبان بیاورید یا بنویسید، سپس آن را فراموش کنید، ناخودآگاه شما این را محقق خواهد کرد. من هر دو دیدگاه را تا حدی تایید می کنم، اهداف باید القا شود؛ من اگر بنویسم و فراموش کنم، شاید بعدها به کلی هدفم را فراموش کنم، باید القا شود و به صورت عادت دربیاید؛
و در این اساس تصویرسازی خیلی مفید هست. میگویند قدرت یک عکس برابر با هزار کلمه هست؛ هزار بار من بگویم موفقم تا اینکه عکس موفقیت را ببینم کاملا متفاوت هست.
هر دو باید باهم باشند؛ هم تصویری و هم کلامی باشد؛ هدف این هست که به ناخودآگاهمان القا شود، به ناخودآگاهمان که القا شد، دیگر در آن مسیر می رود. موقعی که با تلقین و تصویرسازی و بیان کردن و نوشتن به صورت عادت درآمد و وارد ناخودآگاه شد، دیگر در آن مسیر حرکت میکنیم و رسیدن به موفقیت راحت تر و سریع تر خواهد بود. مثل افرادی که اعتیاد پیدا می کنند، اول با مقدار کم شروع میکنند، بعد میبینند که نمی توانند دست بردارند.
ما باید این عادت را برای کارهای مفید، برای اهدافی که داریم ایجاد کنیم. عادت کنیم به مطالعه در جهت رسیدن به هدف، عادت کنیم به فعالیت در جهت رسیدن به هدف، عادت کنیم به ورزش، عادت کنیم به تعامل و ارتباط با افراد پیروز، عادت کنیم به کارهایی که ما را برای رسیدن به هدف کمک میکند.
مدتی که این کارها را انجام دهیم و بیان کنیم و تصویرسازی کنیم، دیگر تکیه کلام و رفتارمان میشود و افرادی که در این مسیر میباشند، برای ما ظاهر می شوند؛ یا کتاب ها و سی دی ها و ابزاری که برای رسیدن به این هدف لازم داریم یا هر چیز دیگری، برایمان ظاهر می شود.
فکر می کنم در مثال های قبلی اشاره کردم، یکی از آشنایان ما به اتریش رفته بود تا به پسرش سر بزند، ایشان اهل طاعت و عبادت میباشند. در مدتی که آنجا بود تمام مسجدهای وین را پیدا کرده بود. یکی دیگر می بینید برای ادامه تحصیل رفته، تمام دانشگاه ها و مراکز علمی برایش ظاهر می شوند؛ کدام دانشگاه بهتر هست؟ کدام رتبه اش بالاتر هست؟ هر شخصی به هر چیزی علاقه مند باشد و به آن فکر کند و دنبالش باشد، برایش ظاهر می شود و با آن برخورد می کند.
باید در اثر تکرار و با تصویرسازی و با تلقین، اهداف را از خودآگاه به ناخودآگاه انتقال دهیم؛ سپس ناخودآگاه خودش برنامه ریزی خواهد کرد. باید در یک مدت، تمام برنامه ها، تمام صحبت ها، تمام افکار، تمام عکسهای و کارهایمان در جهت رسیدن به هدف باشد؛
برخی می گویند سه هفته، برخی از علما میگویند چهل روز، آقای جک کنفیلد می گفت ۴۴ روز یا برخی ها میگویند ۶۰ روز. در هر صورت ما مدتی این را انجام می دهیم، بعد وارد ناخودآگاه می شود، ضمیر باطن و شعور باطن ناخودآگاه برای رسیدن به این هدف برنامه ریزی می کند.
پس خودآگاه را به ناخودآگاه انتقال دهیم و این طور نباشد که آگاهانه و به اجبار اینکار را انجام دهیم؛ موقعی که وارد ضمیر ناخودآگاه شد، این ضمیر ناخودآگاه نیروی بی کرانی که دارد، ما را در آن راستا هدایت می کند و به آن هدف میرساند.
در پاسخ باید گفت ما خیلی خوشبختیم که در چنین قرنی زندگی می کنیم که آن قدر اطلاعات بشر چندان شده، آن قدر آگاهی چندان شده که همۀ مسائل را میتوانیم راحت حل کنیم. یک راهکار خیلی مفید برای این مسئله وجود دارد؛ یکسری افکار و عادت ها وارد ناخودآگاه شده و به صورت ترمز یا مانع برای رسیدن به هدف عمل میکند و راهکار آن برنامه ریزی عصبی-کلامی NLP هست.
NLP به نظر من در آینده نه فقط در یک عده خاص، بلکه در جهان تحول ایجاد میکند. مثل خیلی چیزهای دیگر، عده ای در ابتدا مانع از آن می شوند اما بعد عمومیت پیدا کند؛ من جایی خواندم کسانی که کارخانه ساخت داروهای شیمی درمانی دارند، مانع این می شدند که خواص لیمو آشکار شود؛
چون لیمو ۲۰۰ برابر این داروهای شیمی درمانی خاصیت دارد. خیلی از افراد دوست ندارند که مردم این اطلاعات کاربردی را به دست بیاورند، مثل این هست که اگر کنکور را بردارند، خیلی از آموزشگاه های کنکور درآمدشان کم می شود.
همان نکته ای که در فیلم راز از آن صحبت می شود که می گویند این راز مخفی شده بود، این راز دفن شده بود، عده ای این راز را می دانستند و در اختیار دیگران قرار نمی دادند. دقیقا این NLP هم یک راز هست، برنامه ریزی عصبی- کلامی یک راز هست.
با این برنامه ریزی ما به اعصاب و مغز و کلاممان برنامه می دهیم و برای کم رنگ کردن و از بین بردن خاطرات منفی یا آن عکسهای و افکاری که در ذهن و ضمیر باطن و نیروی ناخودآگاه هست، میتوانیم از آن بهرهگیری کنیم به صورتی که تاثیر نگذارد؛ هیچ وقت هیچ چیزی پاک نمیشود، فقط در آن لحظه به آن دسترسی نداریم؛ اگر کامل فراموش کنیم، نباید یک یا دو ساعت بعد یا روز بعد یادمان بیاید؛
.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها