تفاوت موسسه و شرکت در چیست؟

فرق بین موسسه و شرکت چیست؟

بسیاری از افراد بر این باورند که شرکت با موسسه هیچ تفاوتی ندارد و این دو را یکی می دانند حتی به جای شرکت از موسسه و یا به جای موسسه از شرکت استفاده می کنند. در این مقاله به طور کامل به تفاوت شرکت با موسسه می پردازیم. برای این که این تفاوت را برای شما بصورت واضح آشکار کنیم، ابتدا به تعریف هر یک و ارکان تشکیل دهنده آن بطور جداگانه می پردازیم بنابراین اگر خیلی کنجکاو هستید که تفاوت شرکت با موسسه را کامل بدانید تا برای ثبت شرکت ویا موسسه این دو واژه را به درستی بیان کنید تا پایان این مقاله همراهمان باشید.
موسسه و انواع آن

موسسه عبارت است از یک واحد با نام و هدف مشخص در مالکیت بخش عمومی یا خصوصی و یا ترکیبی از این دو که به فعالیت‎ها‎ی انتفاعی و غیر انتفاعی می‎پردازد و طرف معامله محسوب می‎شود. نام دیگر موسسه، واحد اقتصادی است که به انواع مختلفی دسته بندی می‎شوند. برای دسته بندی موسسات از سه معیار مالکیت ، نوع فعالیت و هدف از فعالیت استفاده می‎شود. در زیر به هر یک از دسته بندی‎ها‎ می‎پرازیم.

اگر موسسات را بر حسب مالکیت دسته بندی کنیم به سه نوع تقسیم می شوند:

    موسسات بخش دولتی (عمومی)
    موسسات بخش تعاونی
    موسسات بخش خصوصی

‎
موسسه بخش دولتی یا عمومی

این نوع موسسات بشکل مستقیم و یا غیرمستقیم در اختیار دولت قرار می گیرند
نهاد‎ها‎و سازمان‎ها‎ی عمومی یا شهرداری‎ها ‎از جمله مؤسسات دولتی محسوب می‎شوند که بقصد انتفاع یا بدون قصد انتفاع فعالیت می‎کنند و خود شامل : سازمانهای دولتی و موسسات عمومی غیر انتفاعی؛ وارتخانه‎ها‎، سازمان‎ها‎ی مختلف دولتی، شهرداری‎ها‎، نیروهای نظامی و انتظامی و نهاد‎ها‎ی غیر دولتی عموی مثل بنیاد مستضعفان و جانبازان و...
شرکتهای و سایر موسسات انتفاعی عمومی؛ شرکت‎ها‎ی دولتی و ملی شده، بانکها، شرکت‎ها‎ی وابسته به آنها، شرکتهای تابع بنیاد‎ها‎ی مستضعفان، سازمان تامین اجتماعی و...
موسسات بخش تعاونی

این نوع موسسات بصورت خودیاری و همکاری متقابل عده ای از اشخاص حقیقی و یا حقوقی تشکیل و به قصد نیازمندی‎ها‎ی مشترک و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی اعضاء فعالیت می‎کنند و شامل:اتحادیه‎ها‎ی تعاونی وشرکت‎ها‎ی تعاونی از قبیل شرکتهای تعاونی، روستایی، مصرف، توزیع، کارگری، مسکن و تولید می باشند.

موسسات بخش خصوصی

به موسساتی گفته می‎شود که در مدیریت و مالکیت اشخاص حقیقی و حقوقی خصوصی قرار دارند که ممکن است با هدف انتفاع یا بدون قصد انتفاع تشکیل شده باشند.
دسته بندی موسسات از لحاظ هدف

اهداف مؤسسات یکسان نیست به همین دلیل می توان آن هارا بر اساس هدفی که دنبال می کنند تقسیم بندی کرد.

موسسه

موسسات غیر انتفاعی عمومی و خصوصی
موسساتی که بدون قصد انتفاع در جهت پیشبرد هدفهایی که در مجموع در راستای منافع جامعه است فعالیت می‎کنند، موسسات غیرانتفاعی عمومی و خصوصی نامیده می‎شوند که شامل :
موسسات خصوصی از قبیل موسسات خیریه، ادبی، حرفه ای، انجمهای علمی، فرهنگی
موسسات عمومی از قبیل سازمانهای دولتی (وزارتحانه‎ها‎، شهرداری‎ها‎، دانشگاه‎ها‎و مدارس، موزه‎ها‎، بنیاد مستضعفان و جانبازان، هلال احمر، تامین اجتماعی، بنیاد شهید(
موسسات انتفاعی عمومی و خصوصی که توسط دولت یا چند شخص حقیقی یا حقوقی بصورت عمومی یا خصوصی تشکیل می‎شوند و هدف از آنها، کسب سود در زمینه موضوعات تولیدی، بازرگانی و یا خدماتی می‎باشد.

دسته بندی موسسات بر حسب نوع فعالیت

موسسات بر حسب نوع فعالیت به ۳ دسته تقسیم می‎شوند که عبارتند از؛
موسسات خدماتی که خدمات تخصصی و یا غیر تخصصی به مشتریان عرضه می‎نماید. از جمله این نوع موسسات می‎توان به بانکها، هتلها، سردخانه‎ها‎، بیمارستانه و در مانگاه‎ها‎ی خصوصی، دفاتر فنی و مهندسی، دفاتر وکالت، باربری‎ها‎و مسافر بری‎ها‎، تعمیرگاهها و … اشاره نمود.
موسسات بازرگانی به خرید و فروش انواعی از مواد خام، فرآورده‎ها‎و کالاها ساخته شده، فعالیت دارند که می‎توان به عمده فروشان و خرده فروشان اشاره کرد.
موسسات تولیدی که کالاهای مصرفی یا بادوام را با صرف سرمایه و با استفاده از تجهیزات و دستگاه‎ها‎تولید و روانه بازار می‎کنند.
شرکت‎ها‎و انواع آن

شرکت از واژه شَرَک به معنای شراکت و همکاری گرفته شده است و زمانی تاسیس می‎شود که دو یا چند نفر برای دنبال کردن یک هدف اقتصادی با یکدیگر همکاری می‎کنند. در اصطلاح حقوقی، شرکت عقد یا قراردادی است که می‎تواند بصورت تجاری و یا مدنی بسته شود. تمامی شرکت‎ها‎از شخصیت حقوقی مستقل برخوردار بوده و تصمیمات شخص حقوقی (شرکتها) توسط مقاماتی که به موجب قانون یا اساسنامه حق تصمیم گیری دارند، اتخاذ می‎شود. شرکتها از تاریخ ثبت در دفتر ثبت، دارای شخصیت حقوقی هستند و می‎توانند از کلیه حقوق و تکالیفی که قانون برای افراد قائل است، برخودار شوند.

انواع شرکتها

شرکت‎ها‎از نظر هدف‌هایی که دنبال می‎کنند به ۲ نوع تجاری و مدنی تقسیم می‎شوند؛ شرکتهای مدنی ، اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد بنحو اشاعه می‎باشد.
شرکتهای تجاری براساس قوانین تجارت ایجاد می‎شوند که اعضا پس از انجام عملیات، از منافع آن متمتع می‎گردند. براساس ماده ۲۰ قانون تجارت انواع شرکت‎ها‎ی تجاری به ۷ نوع تقسیم می‎شوند که عبارتند از؛ شرکت سهامی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت نسبی و شرکت تعاونی تولید و مصرف.
در شرکت سهامی سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام با توجه به مبلغ اسمی آنهاست.
شرکت با مسئولیت محدود بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و وظایف هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، تنها به میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می‎باشد.

شرکت

شرکت تضامنی به منظور امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی شکل می‎گیرد.شرکت مختلط غیرسهامی جهت امور تجارتی بانام مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام راه اندازی می‎شود.شرکت مختلط سهامی میان چند شریک سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می‎شود.شرکت نسبی بمنظور امور تجارتی با نام مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء براساس میزان آورده آنها در شرکت می‎باشد.شرکت تعاونی با ۷ هدف مندرج در قانون بخش تعاونی با قید کلمه تعاونی و تابعیت ایرانی با حداقل ۷ عضو تشکیل می‎شود.

بیان تفاوتها

موسسات می‎توانند تنها به واسطه یک نفر تشکیل شوند در حالی که شرکت باید بواسطه ۲ نفر (مسئولیت محدود، نسبی، تضامنی) حداقل ۳ نفر (سهامی خاص) و حداقل ۵ نفر (سهامی عام) تشکیل شود.موسسات می توانند برای فعالیتهای انتفاعی و غیر انتفاعی باشند. به عبارت دیگر هدف از راه اندازی موسسه می‎تواند فعالیت‎ها‎ی غیرتجاری باشد در حالی که شرکتها غالبا با هدف سودآوری و فعالیتهای اقتصادی تاسیس می‎شوند.

به طور کلی تفاوت های عمده ی میان موسسه و شرکت به قرار ذیل است:
ثبت شرکت با هدف رسیدن به سود و سرمایه بیشتر انجام می شود در حالیکه موسسات با اهداف نامحدود و متفاوت که سودآوری و فعالیت های اقتصادی هم می تواند جزیی از آن ها باشد تاسیس می شود.
موسسه می تواند در تملک دولت و یا بخش خصوصی قرار گیرد.
برای ثبت شرکت با توجه به نوع آن حداقل به دو نفر نیاز است در صورتی که ثبت موسسه به وسیله یک نفر هم امکان پذیر است.

چند نکته در رابطه با موسسات غیر تجاری:

1.قید سرمایه به هر میزان مجاز است.
2.طبق ماده 586 قانون تجارت، موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع باشد نمی توان ثبت کرد.
3.در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیرانتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت، نسبت به ثبت اقدام خواهد کرد.
4.در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
موسسه بهتر است یا شرکت ؟ چه فرقی با یکدیگر دارد ؟