انواع عمل فیستول و عوارض آن

فیستولوتومی
رایج ترین نوع عمل برای فیستول های ساده، فیستولوتومی است. در فیستولوتومی تمام طول فیستول برای باز کردن آن بریده می شود.
پزشکان در این روش، پوست و بافت های زیرین آن را برش می دهند تا قسمت بالای فیستول باز شود. قسمت زخم شده را بخیه نمی زنند و اجازه میدهند تا به تدریج خودش بهبود پیدا کند. این نوع از عمل برای اغلب فیستول های ساده جوابگو است. برای جراحی فیستول هایی که از عضلات اسفنکتر عبور می کنند از این روش استفاده نمی شود زیرا می تواند خطرناک باشد.

عمل جراحی فیستول چند مرحله ای 
این روش زمانی انجام می شود که چند جراحی فیستول با فاصله زمانی چند ماه انجام می شود و در هر جراحی مقداری از فیستول باز می شود. جراح در هر عمل یک ستون شل در اطراف بخش های باقی مانده فیستول قرار می دهد تا به تخلیه آن تا جراحی بعدی کمک کند.

جراحی فیستول با ستون (جراحی فیستول با نخ)
منظور از ستون نخی است که جراح آن را از درون تونل فیستول رد می کند و نخ را از بیرون گره می زند. این ستون، فیستول را به مرور زمان باز می کند و به تخلیه عفونت و التیام آن کمک میکند بدون اینکه به عضلات اسفنکتر مقعدی شما آسیبی وارد کند به همین دلیل خطر بی اختیاری را کاهش می دهد. بخیه برای چند ماه در جای خود باقی می ماند تا فیستول به طور کامل تخلیه و بهبود پیدا کند.

جراحی فیستول به روش فلپ ادونسمنت
 در این روش جراحی ، شیار داخلی فیستول به وسیله ی بافت های سالم پوشش داده می شود تا مسیر فیستول بسته شود. در این روش جراح نیاز به بریدن عضلات اسفنکتر ندارد. در نتیجه امکان بروز بی اختیاری کاهش داده می شود.

جراحی فیستول با استفاده از پلاگین
در این روش جراحی فیستول، یک پلاگین که با مواد کلاژن پر شده است در داخل فیستول قرار داده می شود یا اینکه خمیر کلاژن به درون فیستول تزریق می شود. مزیت این روش این است که نیازی به برش نیست اما دهانه فیستول بخیه زده می شود. این نوع از درمان برای همه فیستول ها مناسب نیست، درصد موفقیت آن پایین بوده و احتمال عود در آن وجود دارد. این جراحی حدود 45 دقیقه زمان می برد.

جراحی فیستول به روش لیفت

این روش جراحی فقط برای فیستول هایی است که از عضلات اسفنکتر مقعد عبور می کنند زیرا انجام فیستولوتومی  در این موارد بسیار خطرناک است. در این روش قبل از باز کردن فیستول یک سمت آن دوخته می شود.

جراحی فیستول با استفاده از آندوسکوپی
در این روش یک آندوسکوپ ( دوربین) وارد تونل فیستول می شود و سپس الکترود وارد فیستول می شود و بافت های آن را قبل از بستن فیستول می سوزاند. این روش برای درمان فیستول به خوبی عمل می کند و عوارض جانبی زیادی ندارد.

برای مطالعه بیشتر در مورد عمل فیستول کلیک کنید
 

عوارض جراحی فیستول مقعدی
ممکن است در حین یا بعد از جراحی عوارضی بروز کند. عوارض شامل مواردی مانند عفونت، خونریزی یا حساسیت به ماده بیهوشی است. از عوارض خاص عمل فیستول مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد: 

بی اختیاری روده :  ممکن است به طور ناگهانی احساس نیاز به دفع مدفوع کنید و نتوانید آن را کنترل کنید. در هر یک از روش های مطرح شده امکان بروز این مشکل متفاوت است و پزشک با توجه به نوع فیستول شما بهترین روش را برای جراحی پیشنهاد خواهد کرد تا احتمال بی اختیاری را کاهش دهد.

طولانی شدن بهبود زخم : یکی دیگر از عوارض جراحی این است که امکان اینکه زخم شما دیر تر از زمان مقرر بهبود پیدا کند وجود دارد.

عود فیستول : درصد احتمال عود در هر روش جراحی متفاوت است. در صورت عود برای درمان فیستول از روش های دیگر استفاده می شود

باریک شدن مجرای مقعد : در زمان بهبود فیستول ممکن است این اتفاق رخ دهد و اجابت مزاج را برای شما سخت کند . در صورت بروز معمولا پزشک برای بهبود دارو تجویز خواهد کرد

عفونت : در برخی از موارد بعد از عمل فیستول عفونت رخ می دهد. برای رفع این مشکل ممکن است پزشک یک دوره مصرف از آنتی بیوتیک ها را پیشنهاد کند.