در دنیایی که اغلب، رهبری با قاطعیت بی‌رحمانه و فرهنگ «موفقیت به هر قیمت» شناخته می‌شود، ظهور شخصیتی مانند تد لاسو یک اتفاق نبود؛ یک ضرورت بود. او پادزهری برای مدیریت سمی و یادآوری قدرتمندی است که نشان می‌دهد بزرگ‌ترین پیروزی‌ها نه در زمین مسابقه، که در قلب انسان‌ها به دست می‌آید. رهبری به سبک تد لاسو به ما می‌گوید رهبری واقعی، تخصص در یک موضوع خاص نیست، بلکه تخصص در انسانیت است.
این مقاله تحلیل یکی از بهترین سریال های خارجی دنیا نیست. این مقاله یک راهنمای جامع برای پیاده‌سازی سبکی از رهبری است که می‌تواند فرهنگ تیم استارتاپی شما، پویایی محیط کارتان و حتی روابط شما در خانواده را متحول کند. آماده‌اید تا با هم اصول این فلسفه را بشناسیم؟
قبل از ورود به جزئیات، باید به هسته اصلی رهبری به سبک تد لاسو بپردازیم: کلمه‌ای که روی یک تابلوی زردرنگ و ساده بالای در دفتر تد لاسو چسبانده شده بود. «باور کن» یا همان «ایمان داشته باش!».
این، صرفاً یک شعار انگیزشی نیست؛ بلکه موتور محرک تمام اقدامات اوست.
«برای من موفقیت برد و باخت نیست. موفقیت یعنی کمک کنم این جوون‌ها بهترین نسخه از خودشون باشن، چه داخل زمین و چه بیرون از اون.»
تد لاسو
تمام چهارده اصلی که در ادامه می‌آیند، شاخ و برگ‌های این ریشه قدرتمند هستند.
برای درک بهتر، این اصول را در سه فاز مکمل و مرتبط با هم دسته‌بندی کرده‌ایم.
در این فاز از رهبری به سبک تد لاسو، تمرکز بر ساختن زیربنای انسانی تیم است؛ یعنی فضایی که در آن افراد احساس ارزشمندی، امنیت و تعلق خاطر کنند.
رهبران سنتی از بالا به پایین تصمیم می‌گیرند؛ اما تد یک اکوسیستم از ایده‌ها خلق می‌کند. گوش دادن به نیت (مسئول تدارکات) فقط یک حرکت نمایشی نیست؛ این یک بیانیه است که می‌گوید: «در این تیم، جایگاه شما مهم نیست، صدای شما مهم است.»
یک رهبر آهنین، دیواری بلند به دور خود می‌کشد. تد با نشان دادن تردیدها و ترس‌هایش، این دیوار را فرو می‌ریزد و به دیگران اجازه می‌دهد که «انسان» باشند، نه ربات‌های کاری. این کار، ارتباطی عمیق و واقعی ایجاد می‌کند که با هیچ ابزار مدیریتی دیگری قابل دستیابی نیست.
اعتماد، محصول جانبی شجاعت است. وقتی تد –به‌عنوان یک غریبه– مسئولیت کامل تصمیماتش را می‌پذیرد و در برابر فشارها کوتاه نمی‌آید، به تیمش نشان می‌دهد که یک سپر قابل اتکا دارند.
توجه، ارزشمندترین منبع یک رهبر است. تد این منبع را سخاوتمندانه به همه، از ستاره تیم گرفته تا کارمند جزء، تخصیص می‌دهد. این یعنی به خاطر سپردن یک موفقیت کوچک همکارتان یا پرسیدن از نتیجه پروژه شخصی‌ای که قبلاً درباره‌اش صحبت کرده است. این جزئیات، فرهنگ «اهمیت دادن» را می‌سازند.
رهبری به سبک تد لاسو به ما می‌گوید پس از ساختن فرهنگ، نوبت به اقدامات روزمره‌ای می‌رسد که این فرهنگ را زنده نگه می‌دارد و تیم را به جلو حرکت می‌دهد.
نوآوری در منطقه امن رخ نمی‌دهد. تد با آزمودن تاکتیک‌های جدید یا تغییر پست بازیکنان، فرهنگ «آزمایشگری» را ترویج می‌دهد. او به تیمش یادآوری می‌کند که بزرگ‌ترین شکست، تلاش نکردن است.
شیرینی‌های خانگی برای رئیس، به یاد آوردن نکات کوچک درباره زندگی شخصی بازیکنان یا چیدمان دقیق رختکن؛ این‌ها اقدامات کوچکی با بازدهی عاطفی بسیار بالا هستند. جزئیات نشان می‌دهند که شما فقط مدیریت نمی‌کنید، بلکه اهمیت می‌دهید.
بهترین رهبران، خود را به‌تدریج غیرضروری می‌کنند. تد چون همه چیز را نمی‌داند، به دیگران اختیار عمل می‌دهد. این کار، اعضای تیم را از دنبال‌کنندگانی منفعل به رهبرانی توانمند در حوزه خودشان تبدیل می‌کند.
شفافیت، حتی وقتی دردناک است، احترام می‌آفریند. تد از گفتن حقایق تلخ درباره عملکرد تیم یا نقاط ضعف خودش ابایی ندارد. این صداقت، پایه‌ای محکم برای حل واقعی مشکلات ایجاد می‌کند.
در فرهنگ‌های مدیریتی سمی، عذرخواهی نشانه ضعف است. در رهبری به سبک تد لاسو، عذرخواهی اوج قدرت و فروتنی است. این کار نشان می‌دهد که اصول و احترام متقابل، از «منیت» رهبر مهم‌تر است.
گاهی بهترین حرکت یک رهبر، هیچ حرکتی نکردن است. تد با فاصله گرفتن و اجازه دادن به تیم برای حل مشکلاتشان، حس مالکیت و مسئولیت‌پذیری را در آن‌ها تقویت می‌کند.
این فاز از رهبری به سبک تد لاسو بر ساختن قدرت ذهنی و نگرش صحیح برای مواجهه با چالش‌ها متمرکز است.
شعار «یک ماهی گلی باشید» فقط یک جمله بامزه نیست؛ یک استراتژی قدرتمند برای حفظ سلامت روان است. غرق شدن در اشتباه، شما را در گذشته نگه می‌دارد، در حالی که موفقیت در آینده منتظر شماست.
انگیزه تد قهرمانی نیست؛ هدف او ساختن انسان‌های بهتر است. این «چرایی» قدرتمند، مانند یک قطب‌نما در طوفانی‌ترین شرایط عمل می‌کند و به تمام سختی‌ها معنا می‌بخشد. رهبران بزرگ، به تیم خود یک هدف فراتر از اهداف مالی یا کاری می‌دهند.
ندانستن فوتبال برای تد یک مانع بود، اما تبدیل به فرصتی شد تا همه چیز را از نگاه یک مبتدی کنجکاو ببیند و قواعد بازی را به چالش بکشد. ذهنیت رشد، هر مانعی را به یک پله برای صعود تبدیل می‌کند.
این اصل، ابتدا و انتهای رهبری به سبک تد لاسو است. وقتی تیم با یک شکست بزرگ روبه‌رو می‌شود، وقتی تردید همه‌جا را فرا می‌گیرد، رهبر باید منبع اصلی «باور» باشد؛ باور به تیم، باور به مسیر و باور به طلوع خورشید پس از تاریک‌ترین شب‌ها.
رهبری به سبک تد لاسو یک چک‌لیست خشک و عملیاتی نیست، یک طرز فکر است. رهبری به این سبک یک انتخاب روزانه برای اولویت دادن به انسان‌ها نسبت به فرایندها و اولویت دادن به همدلی بر قضاوت و شجاعت بر ترس است.
برای شروع، نیازی به انقلاب در سازمان خود ندارید. یک قدم کوچک بردارید.
چالش این هفته شما این است:
یکی از اعضای تیم خود را که احساس می‌کنید کمتر دیده شده است، انتخاب کنید. پنج دقیقه از زمان خود را صرفاً به این اختصاص دهید که درباره چیزی غیر از کار با او صحبت کنید: علایقش، خانواده‌اش یا رؤیاهایش. هیچ دستوری ندهید، هیچ بازخورد منفی یا مثبتی نگیرید و ندهید، فقط با کنجکاوی و هیجان واقعی به او گوش کنید و او را ببینید.
این اولین قدم برای ساختن چیزی است که تد لاسو استاد آن بود: تیمی که اعضایش برای یکدیگر بازی می‌کنند، نه فقط برای بردن!
این مقاله بر اساس مقاله سهراب سلیمی در Agile Academy نوشته شده است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها