هر روز صبح با انبوهی از تیترها، نوتیفیکیشنها و گزارشهای فوری از خواب بیدار میشویم. جنگها، بحرانهای اقتصادی، رسواییهای سیاسی و داستانهای تکاندهنده انسانی که هر کدام به شکلی نظر ما را جلب میکنند. سوال این است که در این وضعیت چگونه با اخبار بهتر مواجه شویم؟
از این حجم سنگین اخبار اغلب چیزی جز خستگی، اضطراب و شاید کمی خشم نصیب ما نمیشود. آلن دو باتن، فیلسوف و نویسنده مشهور، در سخنرانی خود در گوگل درباره کتاب اخبار راهنمای کاربر به مشکلات صنعت خبر و تأثیر آن بر درک ما از جهان پرداخته است. او معتقد است که اخبار، به جای کمک به فهم بهتر واقعیت، اغلب ما را سردرگم، مضطرب و خشمگین میکند.
در این مقاله خلاصهای از نکات کلیدی سخنرانی آلن دوباتن در گوگل تحت عنوان «The News: A User’s Manual» را مرور میکنیم و یاد میگیریم چگونه با اخبار بهتر مواجه شویم.
اخبار پر از اطلاعات تکراری و بدون زمینه است که به جای روشن کردن مسائل، ما را در دریایی از دادههای بیربط غرق میکند. دو باتن میگوید: اخبار مانند رمانهایی است که فقط یک جمله از آنها میخوانیم و سپس کنار گذاشته میشوند. این باعث میشود نتوانیم داستان کامل را درک کنیم.
در مدرسه، ما یاد میگیریم چگونه نقاشی یا ادبیات را تحلیل کنیم، اما هیچکس به ما نمیآموزد چگونه با اخبار مواجه شویم. این فقدان آموزش، ما را در برابر سوگیریها و تحریفات خبری آسیبپذیر میکند.
بسیاری از اخبار، الگوهای تکراری (آرکیتایپها) هستند، اما رسانهها آنها را بهعنوان رویدادهای کاملاً جدید معرفی میکنند. این کار درک الگوهای بزرگتر زندگی را دشوار میسازد.
اخبار خارجی، مانند مرگ ۲۰۰ نفر در کنگو، به دلیل نبود داستانسرایی مؤثر و زمینهسازی، تأثیری بر ما ندارد. دو باتن عکاسی خبری خوب را راهحلی برای انتقال عمیقتر اطلاعات میداند. برای مثال، عکسی از ازدواج کودکان در یمن، با نشان دادن عمق تراژدی، حس همدلی را بیدار میکند.
نظرات در رسانههای اجتماعی و زیر مقالات، مانند ژورنالهای شخصی، پر از خشم و منفیگرایی هستند. این نظرات، اگر عمومی شوند، میتوانند اعتماد و تعاملات اجتماعی را تضعیف کنند.
اخبار تراژیک (مانند قتل یا تصادف) و داستانهای سلبریتیها حس ترس و حسادت را برمیانگیزند. دو باتن پیشنهاد میکند به جای سرکوب حسادت، آن را تحلیل کنیم. برای مثال، با نوشتن «دفترچه خاطرات حسادت»، میتوانیم بفهمیم چه چیزی در موفقیت دیگران (مانند شجاعت ایلان ماسک) ما را جذب میکند و از آن برای شناخت خواستههای خود استفاده کنیم.
رسانههای «بیطرف» با ارائه دیدگاههای متضاد بدون تحلیل، ما را گیج میکنند. دو باتن از «تعصب خوب» دفاع میکند: ارزیابی دادهها با یک دیدگاه هوشمندانه (مانند نگاه بودایی یا روانکاوانه) برای کمک به مخاطب در فهم بهتر.
رسانهها در پیشبینی و تحلیل مشکلات سیستمیک، مانند بحران مالی ۲۰۰۸، شکست خوردند؛ زیرا به دنبال اسرار و داستانهای ساده هستند، نه تحلیل عمیق مسائل پیچیده.
دوباتن میگوید وعده عصر روشنگری مبنی بر بهبود جامعه با اطلاعات بیشتر، شکست خورده است. حجم زیاد اطلاعات بیزمینه، به اندازه سانسور، ما را از واقعیت دور میکند. اخبار جایگاه دین را گرفته و به ما دیکته میکند چه چیزی مهم است و واقعیت اجتماعی و سیاسی را در ذهن ما شکل میدهد.
اخبار با تمرکز بر وقایع «عجیب و تاریک»، این تصور غلط را ایجاد میکند که دنیا پر از خطر و انسانهای بد است؛ در حالی که اکثر مردم خوب هستند. این دیدگاه منفی به سلامت روان ما آسیب میزند و ما را به اشتباه به این باور میرساند که همهجا ناامن است.
دو باتن پیشنهاد میدهد که اخبار باید با هنر، فلسفه و حکمت ترکیب شود تا اطلاعات معنادار و مفید شوند. او پروژه «فیلسوفان میل» را بهعنوان نمونهای عملی معرفی میکند که اخبار را با نگاهی فلسفی و با تمرکز بر مفاهیمی چون عدالت و حقیقت بازنویسی میکند.
در ادامه، چند راهکار برای افستفاده بهتر اخبار ارائه شده است:
به دنبال منابع خبری باشید که اطلاعات را با زمینه تاریخی و فرهنگی ارائه میدهند؛ این کار به شما کمک میکند الگوهای بزرگتر را ببینید.
تصاویری که اطلاعات جدید و عمیق ارائه میدهند، میتوانند درک شما را از مسائل تقویت کنند.
وقتی اخباری حسادت یا ترس را در شما برمیانگیزد، آن را تحلیل کنید. برای مثال، از خود بپرسید: چرا موفقیت فلان شخص شما را آزار میدهد و چه درسی میتوانید از آن بگیرید؟
به جای تکیه بر منابع خبری سنتی، دیدگاههای غیرمعمول (مانند نگاه فلسفی یا روانشناختی) را کاوش کنید. تصور کنید اخبار را از دیدگاه یک بودایی، روانکاو یا شاعر میخوانید.
از وابستگی به اخبار لحظهای فاصله بگیرید و زمانی را به دور از هیاهوی رسانهها، برای تفکر و رویاپردازی اختصاص دهید. دو باتن حتی پیشنهاد میکند وایفای در هواپیماها غیرفعال شود تا بتوانیم از منابع درونی خودمان «اخبار» پیدا کنیم!
اخبار، همانطور که دو باتن میگوید، پتانسیل عظیمی برای آموزش و الهامبخشی دارد، اما در حال حاضر به دلیل فقدان زمینهسازی، تحلیل و هنر، اغلب ما را گمراه، مضطرب یا بیتفاوت میکند. اخبار پنجرهای بینقص به واقعیت نیست، بلکه روایتی ساختهشده است. با درک این موضوع، میتوانیم از یک مصرفکننده منفعل به یک کاربر هوشمند تبدیل شویم و کنترل سلامت روان و درک خود از جهان را دوباره به دست بگیریم.
شما چگونه با اخبار مواجه میشوید؟ آیا راهکاری برای فیلتر کردن اطلاعات زائد دارید؟ نظرات خود را در کامنتها به اشتراک بگذارید
پاسخ ها