اینکه غریبه‌ای در خیابان یا هر جای دیگری بی‌دلیل و کاملا ناگهانی لباس خود را کنار بزند و آلت تناسلی‌اش را نشان فردی غریبه بدهد، اتفاق دور از انتظاری نیست! میل به عورت نمایی یکی از انواع انحرافات جنسی است که فرد مبتلا به آن حتی از فکر بدن نمایی لذت می‌برد و کمترین کنترل را روی خواسته جنسی خود دارد. این میل نیازمند تشخیص، ریشه‌یابی و درمان است.
اختلال عورت نمایی (Exhibitionism) یکی از انواع انحراف جنسی است که فرد مبتلا به آن از نشان‌دادن آلت تناسلی خود به غریبه و آشنا لذت می‌برد. حتی فکر انجام ناگهانی و بی‌دلیل این کار در مکان‌های عمومی، خیابان و هرجایی که فکرش را کنید، موجب تحریک و هیجان جنسی فرد مبتلا می‌شود. البته فرد از این نقطه تحریک پیش‌تر نمی‌رود و مرتکب لمس یا آزار جسمی طرف مقابل نمی‌شود. می‌توان گفت افراد مبتلا به این اختلال خطری برای دیگران ندارند و بعد از نمایش عورت، دست به خودارضایی می‌زنند. این اختلال در مردان شایع‌تر از زنان است.
یکی از مهم‌ترین دلایلی که عده‌ای از بدن نمایی لذت می‌برند، این است که می‌دانند کسی مشتاق است آنان را برهنه ببیند. مرور هرباره این فکر میل جنسی را هر لحظه و هر ثانیه در فرد بیدار نگه می‌دارد و همین سبب می‌شود که بخواهد با نمایش بدن یا عورت خود آن فرد را تحریک کند. البته این میل به تن نمایی همیشه زمینه جنسی ندارد. خیلی‌ها صرفا از ماهیت و ذات برهنگی لذت می‌برند و آن را مترادف آزادی می‌دانند.
مثل تمام اختلالات جنسی، عورت نمایی هم طیفی است. عده‌ای این میل را مخفی و در حد فانتزی شخصی نگه می‌دارند، اما عده‌ای دیگر پا را فراتر می‌گذارند و آن را عملی می‌کنند. برخی فقط از نمایش اندام تناسلی خود لذت می‌برند بی‌آنکه میلی به لمس عورتشان داشته باشند و عده‌ای دیگر تا جایی پیش می‌روند که حتی با تک‌همسری مشکل دارند!
بیشتر افرادی که میل به تن نمایی دارند و علائم این نوع پارافیلیا را بروز می‌دهند، دچار پریشانی چشمگیری نیستند و به خود یا دیگران آسیب نمی‌زنند، بنابراین در دسته مبتلایان به اختلالات جنسی قرار نمی‌گیرند. اما اگر تمام فکر و ذکر فرد برانگیختگی جنسی با تن نمایی به دیگران باشد و این رفتار یا خیال‌پردازی‌های عجیب باعث ناراحتی او یا اطرافیانش شود، احتمال بروز رفتارهای غیرقانونی بیشتر شود و بر عملکردش اثر منفی بگذارد، به‌احتمال زیاد از مرحله «میل به عورت نمایی» گذر کرده و دچار اختلال شده است.
مهم‌ترین نشانه اختلال عورت نمایی این است که با تصور یا انجام تن نمایی فرد غرق لذت جنسی می‌شود. بیشتر این افراد فقط از نمایش عورت خود به فرد یا افرادی خاص لذت می‌برند و تن نمایی به دیگران برای آنها شرم‌آور است. اگر این فانتزی‌ها و امیال عجیب دست‌کم ۶ ماه ادامه داشته باشند، زندگی اجتماعی و شغلی و شخصی فرد را مختل کنند یا موجب اصرار او به تن نمایی به افراد غریبه شوند، زنگ خطر به صدا درمی‌آید. برخی افراد با مشاهده خشم و نفرت دیگران از این کار بیشتر لذت می‌برند و مصرانه‌تر بدن نمایی می‌کنند.
زمینه میل به عورت نمایی معمولا در دوران نوجوانی شکل می‌گیرد و مصرف الکل و مواد مخدر و ترجیحات جنسی پدوفیلیک احتمال ابتلا به آن را افزایش می‌دهد. بررسی‌ها حاکی از ارتباط سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی یا بیش‌فعالی جنسی با اختلال عورت نمایی هستند. همچنین گویا افرادی که در کودکی مدام در معرض سرزنش و تحقیر بوده‌اند، در بزرگ‌سالی برای تجربه قدرت کاذب عورت نمایی می‌کنند.
علاوه‌بر اینها، برهنگی مداوم کودکان در خانه به‌خصوص پیش چشم مادر، ضربه شدید به مغز (خصوصا لوب تمپورال) و ترشح زیاد هورمون تستوسترون ممکن است علت عورت نمایی در کودکان باشند. اما هنوز شواهد کافی برای اعلام قطعی دلایل اصلی اختلال عورت نمایی در دست نیست.
میل به تن نمایی اگر در حد خیال و تصور باقی بماند، جرم نیست و مجازاتی ندارد. اما اگر باعث آزار اطرافیان شود یا تن نمایی در ملأعام را به‌دنبال داشته باشد، قطعا با فردی که مرتکب جرم عورت نمایی شده است، برخورد قانونی می‌شود. البته خیلی وقت‌ها این رفتار به‌خاطر هیجانات جنسی نیست و تنها علت آن میل مریض‌گونه به آزار و اذیت دیگران است که باز هم جرم تلقی می‌شود.
بیشتر این افراد هم‌زمان با لذت از نمایش اندام جنسی خود، دچار شرم جنسی و ناراحتی عاطفی نیز می‌شوند. این تضاد عجیب درونی و ترس از قضاوت معمولا منجر به انزوای فرد می‌شود، حس کافی یا جذاب‌نبودن را در او بیدار نگه می‌دارد و برقراری ارتباط صادقانه را مشکل می‌کند. اگر فرد هیچ راهی برای ارضای این میل نیابد، احتمال اختلال در عملکرد جنسی، اختلال نعوظ یا دیرانزالی نیز وجود دارد.
بهترین راهکار برای درمان عورت نمایی در کودکان و بزرگ‌سالان مراجعه به سکس‌تراپیست حرفه‌ای و متخصص در زمینه اختلالات جنسی است. این درمانگر برای ریشه‌یابی آسیب و درمان آن از روش‌های درمانی مختلف استفاده می‌کند که در ادامه برخی از آنها را توضیح داده‌ایم.
طی جلسات سکس‌تراپی، درمانگر با رویکردی آگاهانه و عاری از قضاوت تلاش می‌کند عوامل محرک را شناسایی کند. او برای تعیین علت اصرار‌ها، خیال‌پردازی‌ها و رفتارهای مرتبط با این اختلال، تاریخچه جنسی و وضعیت روانی و اجتماعی فرد را ارزیابی می‌کند و به‌دنبال علائم اختلال عورت نمایی در گذشته می‌گردد، مخصوصا موقعیت‌هایی که این افکار و تمایلات را تشدید کرده‌‌اند. شرایط روان‌شناختی مانند اختلالات خلقی یا بیش‌فعالی جنسی فرد نیز بررسی و درمان می‌شوند.
اکثر درمانگران برای ریشه‌یابی و تغییر افکار و رفتارهای افراد از تکنیک‌های «بازسازی شناختی» بهره می‌برند، روشی کارآمد برای به‌چالش‌کشیدن باورهای ناخودآگاه اشتباه. در جلسات رفتاردرمانی شناختی، برای کاهش میل فرد به عورت نمایی از «بیزاری‌درمانی» نیز استفاده می‌شود. در این تکنیک روان‌شناختی، فرد مبتلا هم‌زمان در معرض عامل محرک و یک چیز ناخوشایند قرار می‌گیرد. ذهن فرد به‌مرور زمان عامل محرک و آن چیز ناخوشایند را به هم پیوند می‌زند و شرطی می‌شود که هر زمان در معرض آن عامل محرک قرار گرفت، احساس ناخوشایندی داشته باشد. تحقیقات حاکی از این بوده‌اند که شرکت در کلاس‌های رفتاردرمانی شناختی در کنار دارودرمانی راهکار درمانی بسیار مؤثری برای اختلال عورت نمایی است.
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین که بیشتر برای درمان افسردگی و اضطراب تجویز می‌شوند، میل جنسی را تا حد زیادی کم می‌کنند. این داروها اثر موقت دارند و جلوی رفتارهای تکانشی ناشی از اختلال عورت نمایی را می‌گیرند، اما نمی‌توان انتظار داشت به‌تنهایی درمان این اختلال باشند.
یکی از روش‌های درمان این اختلال کاهش هیجانات جنسی از طریق کاهش تستوسترون خون است. در شرایط حاد، درمانگر برای کاهش این هورمون داروهای مدروکسی پروژسترون استات و سیپروترون استات را تجویز می‌کند که با مصرف آنها میل جنسی فرد کاهش می‌یابد.
یکی از بهترین روش‌ها برای درمان اختلالات جنسی شرکت در کلاس‌های گروه‌درمانی در کنار درمان فردی است. حضور در جمعی که با مشکل مشابهی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند و تجربیات مشابهی دارند، نقش چشمگیری در کاهش رفتار عورت نمایی و افزایش مهارت‌های اجتماعی این افراد دارد و حتی انگیزه آنان برای بهبودی را افزایش می‌دهد!
برای اختلالاتی که دوره درمان نسبتا طولانی دارند، باید راه سازگاری را یاد بگیرید. باید بدانید تا روزی که اختلال را کاملا پشت‌سر بگذارید، چطور با افکار و رفتار ناشی از آن کنار بیایید و چه روش‌هایی برای مهار آن بلد باشید. برای نتیجه بهتر مهم است شریک زندگی خود را همفکر یا دست‌کم سازگار انتخاب کنید و این نکات را به خاطر داشته باشید:
عورت نمایی و تماشاگری جنسی دو اختلال کاملا متفاوت‌اند، با‌این‌حال هر دو در دسته انواع فتیش جنسی قرار می‌گیرند و ممکن است هم‌زمان ذهن و روح فرد را درگیر کنند. فرد مبتلا به تماشاگری جنسی دوست دارد ببیند کسی لباسش را از تن درمی‌آورد و برهنه یا مشغول فعالیت جنسی می‌شود. اما فرد مبتلا به انحراف عورت نمایی دوست دارد کسی نظاره‌گر برهنگی او باشد. بنابراین می‌توان گفت دو فرد مبتلا به این دو اختلال می‌توانند شریک زندگی خوبی برای یکدیگر باشند و خواسته‌های جنسی یکدیگر را برآورده کنند.
اگر نشانه‌های میل به عورت نمایی را، هرچند ضعیف، در خود احساس می‌کنید، خیلی زود روند درمان را زیر‌نظر متخصصی آگاه آغاز کنید. پیامدهای منفی این میل ممکن است زندگی فردی و اجتماعی را دستخوش تغییر کنند، اما می‌توان با درمان بالینی و مصرف دارو علائم و تکانه‌های ناشی از آن را مهار و فرد را به‌سمت رفتار سالم و رضایت‌بخش هدایت کرد.
اگر شما خواننده‌های عزیز اطلاعات بیشتری درباره این انحراف جنسی دارید یا با مبتلایان به آن برخورد داشته‌اید، نظرات‌تان را برای ما و همراهان عزیز ما بنویسید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها