کشور بریتانیا و ایالات متحده بدون شک به دلیل عواملی مانند کیفیت آموزش و تحقیقات، قرار گرفتن در معرض جهانی، زیرساخت ها و امکانات و تجربیات زندگی در دانشگاه، یکی از پرطرفدارترین مقاصد در جهان هستند. اما هنگام انتخاب بین این دو برای تحصیل در خارج از کشور، با وجود داشتن زبان مشترک، باید چندین تفاوت بین کشورها و سیستم آموزشی آنها در نظر گرفته شود.
هر دو کشور دانشگاه های معتبر جهانی، طیف متنوعی از برنامه ها و تجربیات فرهنگی منحصر به فرد را ارائه می دهند. با این حال، هر مقصد دارای مزایا و ملاحظات متمایزی است که انتخاب را برای رشد تحصیلی و شخصی شما بسیار مهم می کند.
معیارهای واجد شرایط بودن برای دوره های تحصیلی در ایالات متحده و بریتانیا بسته به دانشگاه، برنامه و سطح تحصیلی خاص می تواند متفاوت باشد. با این حال، در اینجا چند دستورالعمل کلی برای واجد شرایط بودن در هر دو کشور وجود دارد:
مدارک تحصیلی: برای برنامههای کارشناسی، دانشآموزان معمولاً باید تحصیلات متوسطه خود را با دیپلم دبیرستان یا مدرک معادل آن به پایان برسانند. برای برنامه های تحصیلات تکمیلی، مدرک لیسانس یا معادل آن مورد نیاز است. برخی از برنامه ها ممکن است دارای پیش نیازهای اضافی یا مدارک کارشناسی خاص باشند.
آزمون های استاندارد: بسیاری از دانشگاه های ایالات متحده به نمرات آزمون استاندارد به عنوان بخشی از فرآیند درخواست نیاز دارند. رایج ترین آزمون ها شامل آزمون SAT (برای مقطع کارشناسی) و GRE یا GMAT (برای فارغ التحصیلان) است. آزمون های مهارت زبان انگلیسی مانند تافل یا آیلتس اغلب برای دانشجویان بین المللی مورد نیاز است.
توصیه نامه: برنامه های تحصیلات تکمیلی ممکن است از اساتید یا متخصصانی که می توانند با توانایی های علمی و حرفه ای متقاضی صحبت کنند، توصیه نامه بخواهند .
بیانیه هدف (SOP): برنامه های تحصیلات تکمیلی اغلب از متقاضیان می خواهند که بیانیه ای از هدف ارائه دهند که اهداف تحصیلی و شغلی خود را مشخص می کنند.
اسناد مالی: دانشجویان بین المللی ممکن است نیاز به نشان دادن بودجه کافی برای پوشش شهریه و هزینه های زندگی از طریق صورتحساب های بانکی یا سوگند نامه های مالی داشته باشند.
پاسخ ها