مهمترین گام در ایجاد کسبوکاری موفق، تشکیل یک شرکت تجاری و انتخاب ساختاری متناسب با اهداف و شرایط شرکاء یا مؤسسین میباشد. سرمایهگذاری در ایران از طریق ایجاد شرکت های تجاری، مستلزم درک جامع و شناخت کافی از ساختار شرکتهای تجاری، انواع آنها، و ویژگیهای هریک می باشد. در مقاله پیش رو، به بررسی انواع شرکتهای تجاری براساس قانون تجارت و نکات مهم و ویژگی های کلیدی هریک خواهیم پرداخت.
براساس ماده ۲۰ قانون تجارت ایران، هفت نوع شرکت تجاری در ایران وجود دارد:
در ذیل، هریک از این شرکت ها به اختصار مورد بررسی قرار گرفتهاست.
شرکت سهامی به شرکتی اطلاق میشود که سرمایه آن به صورت سهام، به طور مساوی بین سهامداران تقسیم شده و مسئولیت سهامداران محدود به ارزش اسمی سهام آنهاست. شرکتهای سهامی چند ویژگی متمایز دارند؛ در این نوع شرکتها، سرمایه به قطعات مساوی تقسیم میشود که هر قطعه، سهام نام دارد و مسئولیت هر سهامدار متناسب با میزان سهام اوست. مسئولیت محدود سهامداران، ریسک سرمایهگذاری در این نوع شرکت را کاهش میدهد: زیرا در فرضی که بدهیهای شرکت از دارایی آن تجاوز کند، طلبکاران نمیتوانند از محل داراییهای شخصی سهامداران، طلب خود را مطالبه کنند. شرکتهای سهامی صرف نظر از اینکه موضوع فعالیتشان عمل ذاتاً تجاری باشد یا غیرتجاری، همیشه یک شرکت تجاری محسوب میشوند.
مطابق قانون تجارت ایران، شرکتهای سهامی به دو نوع تقسیم میشوند:
این دو شرکت تفاوتهای زیادی با یکدیگر دارند؛ مهمترین وجه تمایز این دو شرکت، آن است که در شرکت سهامی عام، قسمتی از سرمایه از طریق فروش سهام به مردم تأمین میشود اما در شرکت سهامی خاص، تمام سرمایه در زمان تأسیس منحصراً توسط سهامداران شرکت تعهد و تأمین میگردد. همچنین حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی عام پنج نفر و در شرکت سهامی خاص سه نفر است و حداقل سرمایه مورد نیاز برای تشکیل شرکت به ترتیب ۵ و ۱ میلیون ریال میباشد.
در شرکت سهامی عام، مؤسسین باید حداقل ۲۰٪ از سرمایه شرکت را تعهد کنند و حداقل ۳۵٪ از این مبلغ تعهد شده را به صورت نقدی در یک حساب بانکی به نام شرکت واریز کنند. ۸۰٪ باقیمانده سرمایه شرکت باید از طریق عرضه سهام به عموم و منحصراً به صورت نقدی تأمین شود؛ بنابراین آورده ایشان نمیتواند غیرنقدی باشد.
در شرکتهای سهامی خاص، اگر سرمایه به صورت نقدی تأمین شود، حداقل ۳۵٪ باید هنگام تأسیس پرداخت شود و اگر بخشی از سرمایه غیرنقدی باشد، باید طبق نظر کارشناسان رسمی ارزیابی و تقویم شود.
در شرکتهای سهامی عام عبارت “شرکت سهامی عام” و در شرکتهای سهامی خاص عبارت “شرکت سهامی خاص” همیشه باید به صراحت در کلیه اوراق و اطلاعیهها و آگهیهای شرکت قید شود.
در شرکت های سهامی عام نقل و انتقال سهام نمیتواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجمع عمومی بشود اما در شرکتهای سهامی خاص، چنین امکانی وجود دارد.
مطابق قانون، بانکها و شرکتهای بیمه بایستی در قالب شرکت سهامی عام تأسیس شوند.
دوست دارید مطلب را به طور کامل مطالعه نمایید؟ این مقاله را به طور کامل در وبسایت دفتر حقوقی رضوانیان ببینید.
انواع شرکت ها در ایران: راهنمایی برای سرمایه گذاران و کارآفرینان
پاسخ ها