فضای ذخیره سازی ابری و کاربردهای آن

. . .

فضای ذخیره سازی ابری راهی برای کسب و کارها و مصرف کنندگان است تا داده ها را به صورت آنلاین ذخیره کنند و در هر زمان و هر مکان به آن دسترسی داشته باشند. به این ترتیب داده ها به راحتی با کسانی که مجوز دارند به اشتراک گذاشته می شود. فضای ذخیره سازی ابری همچنین راهی برای پشتیبان گیری از داده ها برای بازیابی آسان خارج از سایت فراهم می کند.

امروزه، مردم به چندین سرویس رایانش ابری رایگان مانند گوگل درایو، دراپ باکس و باکس دسترسی دارند که همگی حجم ذخیره‌سازی بزرگ‌تر و خدمات ابری بیشتری را با بسته‌های اشتراک بهبودیافته ارائه می‌دهند.

فضای ذخیره سازی ابری به افراد و مشاغل اجازه می دهد تا فایل های رایانه ای را از یک دستگاه متصل به اینترنت ذخیره و بازیابی کنند.
فضای ذخیره سازی ابری به طور فزاینده ای در میان افرادی که به فضای ذخیره سازی بیشتری نیاز دارند و برای مشاغلی که به دنبال یک راه حل کارآمد پشتیبان گیری از داده های خارج از سایت هستند، محبوب شده است.
با توجه به افزایش محبوبیت و استفاده از ابر، امنیت ابری به یک نگرانی اصلی برای محافظت از یکپارچگی داده ها، جلوگیری از تلاش های هک و جلوگیری از سرقت فایل یا هویت تبدیل شده است.

حداکثر فضای ذخیره سازی ابری

اعتقاد بر این است که ذخیره سازی ابری توسط دانشمند کامپیوتر دکتر جوزف کارل رابرت لیکلیدر در دهه 1960 اختراع شده است. حدود دو دهه بعد، CompuServe شروع به ارائه مقدار کمی فضای دیسک به مشتریان خود برای ذخیره برخی از فایل های آنها کرد. در اواسط دهه 1990، AT&T اولین سرویس ذخیره سازی مبتنی بر وب را برای ارتباطات شخصی و تجاری راه اندازی کرد. از آن زمان، آنها بر روی تعدادی از خدمات مختلف تمرکز کرده اند. برخی از محبوب ترین ارائه دهندگان ذخیره سازی ابری اپل (iCloud)، آمازون (سرویس وب آمازون)، دراپ باکس و گوگل هستند.