روز گذشته نام دو بهاره در قصه انتخابات ریاستجمهوری دیده شد.
برترینها: روز گذشته نام دو بهاره در قصه انتخابات ریاستجمهوری دیده شد. یکی «بهاره هدایت» فعال سیاسی که طی مصاحبهای در نفی رأیدادن سخن گفت و دیگری «بهاره رهنما» که عکسش در صف رأی و پای صندوق منتشر شد تا این دو بهاره به نماد و نمود دو راه در مواجهه با انتخابات و شیوۀ کنشگری سیاسی تبدیل شوند.
بهاره هدایت طی مصاحبهای در انتقاد از برخی اقلیتهای جامعه گفت: «قشری از روشنفکران و نخبگان کمکی به شنیدهشدن صدای این مردم بیصدا نکردند. نگرانی و تأسف من و اصلاً دلیل انجام این مصاحبه این است که اعتراض خود را به گوش بقیه برسانم.»
در سوی دیگر بهاره رهنما، یکی از پرحاشیهترین بازیگران سینما بوده است و همواره نیز ازدواجها و زندگی خصوصیاش خبرساز شدهاست، دیروز پای صندوق رأی رفت که بازتاب و واکنشهای زیادی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی داشته است. او البته پیش از این هم با حضور در محافل و مراسم رسمی خبرساز شده بود.
همین چند هفته پیش، عکسی از او با چادر رنگی در سفر کربلا منتشر شده بود و حالا با تیپ متفاوت در صف رأی. پیش از این هم سالها پیش ویدئویی از او در حال روضهخوانی روی منبر در یک هیئت، همه را غافلگیر کرده بود. حالا رفتار این دو بهاره، یکی از دنیای سیاست و دیگری از جهان سینما، روایتی از دو مدل از کنشگری اجتماعیاند که یکی راهش به صندوق رأی ختم می شود و دیگری از طریق قهر با صندوق رأی. این روایتی از تضادهای درونی ایران معاصر است.
مهم تر از هر چیز اما شاید این باشد که جهان آدمهای قائل به مشارکت با جهان آدمهایی که تصمیمگیری داشتند در تعامل و صلح و آرامش باشد. به طور مثال خبر رسیده افرادی نظیر میرحسن موسوی، زهرا رهنورد، محمود احمدینژاد، عبدالله مومنی و فائزه هاشمی در انتخابات مشارکت نداشتند و از آن طرف شخصی مثل علیرضا رجایی تصمیم گرفت که رای بدهد. مثل مشارکت پرویز پرستویی و تبلیغش برای پزشکیان در میان سکوت جمع کثیری از سلبریتیها که همه این تفاوت دیدگاهها نشاندهنده عصری تازه در ایران است که ظاهرا آدمها تصمیم گرفتهاند علیرغم اختلاف نظر در کنشگری سیاسی در کنار هم بمانند و گفتگو کنند.
پاسخ ها