پروفسور بنجامین وایز و دکتر سونیا تیکو دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست در مقاله‌ای که بتازگی در مجله ساینس منتشر کردند، نشان دادند ماه در میلیاردها سال قبل میدان مغناطیسی قوی داشته است، اما بعد از مدتی آن را از دست داده. از نظر محققان، ماه در زمان پیدایش یک سیاره بسیار داغ با هسته‌ای مایع بوده است که مدار نامنظم آن سرعت حرکت زیادی به مایع بیرونی هسته می‌داده و در نتیجه جبه این کره متناسب با حرکت هسته به دور خود می‌چرخیده است.
محققان با بررسی نتایج مطالعات مغناطیسی ماموریت آپولو به این نتیجه رسیده‌اند که ماه نیز در هسته مذاب خود دارای یک دینام بوده است. داده‌‌ها نشان می‌دهند برخلاف ابعاد کوچک ماه، مولد مغناطیسی این کره بسیار شدید‌تر از زمین بوده و از ۴٫۲ میلیارد سال پیش تا ۳٫۵۶ میلیارد سال پیش نیز وجود داشته است که بعد از گذشت ۱ میلیارد سال این میدان مغناطیسی قوی را از دست داده است.
به گفته دانشمندان، تمام سیارات می توانند توسط جریان الکتریسیته میدان مغناطیسی تولید کنند. بعنوان مثال، میدان مغناطیسی زمین که یکی از ویژگی‌های حیاتی این سیاره است، حاصل چرخش هسته گداخته متشکل از مواد مغناطیسی به دور هسته جامد آن است که بعنوان یک دینام عمل کرده و میدان مغناطیسی بسیار قوی ایجاد کند و با استفاده از این میدان مغناطیسی از ورود بسیاری از امواج مضر به جو زمین جلوگیری کند.
این مقاله همچنین در پایان می‌افزاید که نمی‌توان تصور کرد در زمان کوتاهی هم هسته سرد و جامد شده و هم ماه از زمین فاصله گرفته است، اما میدان مغناطیسی به طور ناگهانی ناپدید شده است. محققان این امکان را می‌دهند که نیروهای خارجی مانند برخورد‌های کیهانی منجر به ایجاد پلاسمای داغ در کره شده و زمینه ایجاد میدان مغناطیسی قدرتمند و کوتاه مدتی روی سطح ماه را فراهم آورده است، رویدادی که می‌تواند خاصیت مغناطیسی در سنگ های کشف شده روی ماه را توضیح دهد. دانشمندان افزودند برای رسیدن به نتایج بهتر باید به درک بیشتری از نحوه ی ایجاد میدان مغناطیسی به دور سیاره‌ها دست یافت.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها