نحوه خواندن نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) برای حاجت روایی

طریقه خواندن نماز حاجت برای حضرت علی اکبر (ع)

در این مقاله از ، با نحوه خواندن نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) آشنا می شوید. نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع)، یکی از نمازهای مستحبی است که شیعیان برای برآورده شدن حاجات و رفع مشکلات خود به آن متوسل می شوند. این نماز با هدف جلب شفاعت و توسل به مقام والای حضرت علی اکبر (ع) اقامه می شود و از فضیلت ها و برکات خاصی برخوردار است.

نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) یکی از نمازهای مستحبی است که بسیاری از مسلمانان برای طلب حاجات و برآورده شدن نیازهای خود و به ویژه در مواقع سختی و ناامیدی می خوانند. حضرت علی اکبر (ع)، فرزند امام حسین (ع)، به عنوان جوانی شجاع و باایمان که در کربلا به شهادت رسید، جایگاه ویژه ای در میان شیعیان دارد. این نماز به توسل و استمداد از روح پاک و شفاعت آن حضرت به درگاه خداوند برای حل مشکلات و رسیدن به حاجات اقامه می شود.

طریقه خواندن نماز توسل به حضرت علی اکبر برای حاجت و ازدواج :

نحوه خواندن نماز حضرت علی اکبر به این ترتیب است:

این نماز چهار رکعتی است، در هر رکعت از آن 1 مرتبه سوره "حمد" و 50 مرتبه سوره "توحید" خوانده می شود. زمانی که از نماز فارغ شدید این دعا را بخوانید که تسبیح آن حضرت می باشد:

سُبْحَانَ مَنْ لَاتَبِیدُ مَعالِمُهُ، سُبْحانَ مَنْ لَاتَنْقُصُ خَزائِنُهُ، سُبْحَانَ مَنْ لَا اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ، سُبْحانَ مَنْ لَایَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ، سُبْحَانَ مَنْ لَاانْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ، سُبْحَانَ مَنْ لَایُشَارِکُ أَحَداً فِى أَمْرِهِ، سُبْحانَ مَنْ لَا إِلٰهَ غَیْرُهُ.

پاک و منزّه است آن که نشانه های وجودش نابود نشود، پاک و منزّه است آن که از خزانه هایش کاسته نگردد، پاک و منزّه است آن که فخرش را فروپاشی نباشد، پاک و منزّه است آن که آنچه نزد اوست پایان نیابد، پاک و منزّه است آن که دورانش به سر نرسد، پاک و منزّه است آن که هیچ کس را در کارش شرکت ندهد، پاک و منزّه است آن که شایسته پرستشی جز او نیست.

پس از این تسبیح، دعا کند و بگوید:

یَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّیِّئاتِ وَلَمْ یُجازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَکَ یَا اللّٰهُ، نَفْسِى نَفْسِى أَنَا عَبْدُکَ یَا سَیِّدَاهُ، أَنَا عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ أَیَا رَبَّاهُ، إِلٰهِى بِکَیْنُونَتِکَ یَا أَمَلَاهُ، یَا رَحْمَانَاهُ یَا غِیَاثَاهُ، عَبْدُکَ عَبْدُکَ لَاحِیلَةَ لَهُ یَا مُنْتَهىٰ رَغْبَتَاهُ، یَا مُجْرِىَ الدَّمِ فِى عُرُوقِى، یَا سَیِّدَاهُ یَا مَالِکَاهُ، أَیَا هُوَ أَیَا هُوَ، یَا رَبَّاهُ، عَبْدُکَ عَبْدُکَ لَا حِیلَةَ لِى وَلَا غِنىٰ بِى عَنْ نَفْسِى، وَلَا أَسْتَطِیعُ لَهَا ضَرّاً وَلَا نَفْعاً، وَلَا أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ، تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّى، وَ اضْمَحَلَّ کُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّى، أَفْرَدَنِى الدَّهْرُ إِلَیْکَ فَقُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ هٰذَا الْمَقامَ، یَا إِلٰهِى بِعِلْمِکَ کانَ هٰذَا کُلُّهُ فَکَیْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِى؟ وَلَیْتَ شِعْرِى کَیْفَ تَقُولُ لِدُعَائِى؟ أَتَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لَا؟

فَإنْ قُلْتَ: لَا، فَیَا وَیْلِى یَا وَیْلِى یَا وَیْلِى، یَا عَوْلِى یَا عَوْلِى یَا عَوْلِى، یَا شِقْوَتِى یَا شِقْوَتِى یَا شِقْوَتِى، یَا ذُلِّى یَا ذُلِّى یَا ذُلِّى، إِلَىٰ مَنْ؟ وَمِمَّنْ؟ أَوْ عِنْدَ مَنْ؟ أَوْ کَیْفَ؟ أَوْ مَاذَا؟ أَوْ إِلىٰ أَیِّ شَىْءٍ أَلْجَأُ؟ وَمَنْ أَرْجُو؟ وَمَنْ یَجُودُ عَلَىَّ بِفَضْلِهِ حِینَ تَرْفُضُنِى یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ؟ وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ، کَمَا هُوَ الظَّنُّ بِکَ، وَالرَّجَاءُ لَکَ، فَطُوبَىٰ لِى أَنَا السَّعِیدُ وَ أَنَا الْمَسْعُودُ، فَطُوبَىٰ لِى وَأَنَا الْمَرْحُومُ.

یَا مُتَرَحِّمُ یَا مُتَرَئِّفُ یَا مُتَعَطِّفُ یَا مُتَجَبِّرُ یَا مُتَمَلِّکُ یَا مُقْسِطُ، لَا عَمَلَ لِى أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِى، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِى جَعَلْتَهُ فِى مَکْنُونِ غَیْبِکَ وَاسْتَقَرَّ عِنْدَکَ فَلَا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَىٰ شَىْءٍ سِوَاکَ، أَسْأَلُکَ بِهِ وَبِکَ وَبِهِ فَإنَّهُ أَجَلُّ وَأَشْرَفُ أَسْمائِکَ، لَاشَىْءَ لِى غَیْرُ هٰذَا وَلَا أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَىَّ مِنْکَ، یَا کَیْنُونُ یَا مُکَوِّنُ، یَا مَنْ عَرَّفَنِى نَفْسَهُ، یَا مَنْ أَمَرَنِى بِطَاعَتِهِ، یَا مَنْ نَهَانِى عَنْ مَعْصِیَتِهِ، وَ یَا مَدْعُوُّ یَا مَسْؤُولُ، یَا مَطْلُوباً إِلَیْهِ رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ الَّتِى أَوْصَیْتَنِى وَلَمْ أُطِعْکَ، وَلَوْ أَطَعْتُکَ فِیَما أَمَرْتَنِى لَکَفَیْتَنِى مَا قُمْتُ إِلَیْکَ فِیهِ، وَأَنَا مَعَ مَعْصِیَتِى لَکَ راجٍ فَلَاٰ تَحُلْ بَیْنِى وَبَیْنَ مَا رَجَوْتُ.

یَا مُتَرَحِّماً لِى أَعِذْنِى مِنْ بَیْنِ یَدَىَّ وَمِنْ خَلْفِى وَمِنْ فَوْقِى وَمِنْ تَحْتِى، وَمِنْ کُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِى. اللّٰهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَیِّدِى، وَبِعَلِیٍّ وَ لِیِّى، وَبِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اجْعَلْ عَلَیْنا صَلَواتِکَ وَرَأْفَتَکَ وَرَحْمَتَکَ، وَأَوْسِعْ عَلَیْنَا مِنْ رِزْقِکَ، وَاقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَجَمِیعَ حَوَائِجِنا یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ، إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ.

در پایان، آن حضرت فرمودند: هر کس نماز توسل به حضرت علی اکبر برای حاجت و ازدواج را به جا آورد و این دعا را پس از نماز بخواند، پس از پایان نماز گناهی نماند که آمرزیده نشده باشد.

نحوه خواندن نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) برای حاجت روایی

طریقه خواندن نماز حاجت حضرت علی اکبر (ع) :

زمان نماز: هر جمعه پس از اقامه نماز عشاء.

نحوه خواندن نماز حاجت حضرت علی اکبر (ع) :

نماز حاجت حضرت علی اکبر (ع)، دو رکعت مانند نماز صبح خوانده می شود، در رکعت اول بعد از حمد سوره توحید خوانده شود و در رکعت دوم بعد از حمد می توانید سوره توحید و یا هر سوره ای دیگر بخوانید. فقط نیت آن متفاوت است. به نیابت از تمام هستی و به نیت شادی وجود رحمانی حضرت علی اکبر (علیه السلام)، حضرت مادر هستی (س) و با اقتداء به امام حاضر مولا مهدی (عج).

فضیلت های نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) :

نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) از فضیلت ها و برکات خاصی برخوردار است:

وسیله ی استجابت دعا و رفع گرفتاری ها: این نماز وسیله ای برای توسل به درگاه الهی و واسطه قراردادن حضرت علی اکبر (ع) جهت برآورده شدن حاجات و حل مشکلات است. بسیاری از مؤمنان تجربه کرده اند که با خواندن این نماز در مواقع دشوار، به آرامش و قوت قلب رسیده و به برکت توسل به حضرت علی اکبر (ع) مشکلاتشان حل شده است.

تقویت ایمان و ارتباط معنوی: این نماز فرصتی برای تقویت ایمان و ایجاد ارتباط قلبی با اهل بیت (ع) به ویژه حضرت علی اکبر (ع) است. توسل به ایشان می تواند باعث نزدیکی بیشتر به خداوند و افزایش توکل و اعتماد به قدرت الهی شود.

آرامش قلبی و تسکین روحی: ذکر و دعا در این نماز، قلب را آرام و نگرانی ها و اضطراب ها را کاهش می دهد. این نماز به افراد کمک می کند تا به خداوند توکل کنند و با تکیه بر ایمان خود، در برابر سختی ها مقاوم تر شوند.

تجدید عهد با ولایت و محبت به اهل بیت (ع): خواندن نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) یادآور تعهد به محبت اهل بیت (ع) است و پیوند معنوی انسان با ایشان را محکم تر می کند.

کسب شفاعت: حضرت علی اکبر (ع) به عنوان یکی از شهیدان بزرگ کربلا، نزد خداوند مقام والایی دارد و توسل به ایشان می تواند وسیله ای برای کسب شفاعت در دنیا و آخرت باشد.

سخن پایانی :

نماز توسل به حضرت علی اکبر (ع) راهی برای ابراز ارادت به آن حضرت و استفاده از شفاعت ایشان به درگاه خداوند است. از این طریق، می توان به تقویت ایمان، کسب آرامش قلبی و دست یابی به خواسته ها و حاجات خود امیدوار بود. با اخلاص و نیت پاک، می توان از این فرصت معنوی بهره برد و برای هر مشکلی که پیش می آید، با امید به عنایت الهی و شفاعت اهل بیت (ع)، راه حل هایی یافت.

گردآوری: بخش مذهبی