دیشب نتانیاهو اعلام کرد که اسرائیل به دنبال تشدید تنش با ایران نیست.
برترینها: دیشب نتانیاهو اعلام کرد که اسرائیل به دنبال تشدید تنش با ایران نیست. همزمان نقلقولی از عباس عراقچی هم منتشر شد که در آن گفته بود ایران از هرگونه میانجیگری میان تهران و واشنگتن استقبال میکند. در ادامه این اظهارنظرها سردار اعلایی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه نیز تأکید کرد بعید نیست ایران در صورت لغو تحریمها ایده کنسرسیوم غنیسازی را بپذیرد. مجموعه این تحولات و گمانهزنیها درباره نقش میانجیگرانه عراق میان ایران و امریکا باعث شده است برخی تحلیلگران پیشبینی کنند که شاید اتفاقات مثبتی در راه باشد. در همین رابطه در ادامه مطلب، بخشهای مهمی از یادداشت نادر انتصار در روزنامه اعتماد بهصورت گزیده آمده است که میخوانید.
چه عراق باشد و چه سایر بازیگران منطقهای، این تلاشها سالهاست به شکلهای مختلف ادامه دارد؛ یک بار از مسیر عمان، بار دیگر از کانال قطر و تا حدی نیز عربستان. با این حال، واقعیت این است که هیچکدام از رهبران کشورهای عربی از نفوذی برخوردار نیستند که بتوانند در این پرونده نقش تعیینکنندهای ایفا کنند. هیچیک از این کشورها توان آن را ندارند که به طور موثر میان ایران و امریکا میانجیگری کنند یا بر واشنگتن فشاری وارد آورند که امریکا را به سمت یک دیپلماسی واقعی، جدی و معنادار با ایران سوق دهد. احتمال موفقیت چنین ابتکارهایی عملا نزدیک به صفر است و میتوان گفت شانس به نتیجه رسیدن آنها وجود ندارد. حتی اگر فرض کنیم رییسجمهور عراق یا هر رهبر عرب دیگری تمایل شخصی به انجام چنین نقشی داشته باشد، این تمایل بهتنهایی کافی نیست. ساختار قدرت، موازنههای منطقهای و محدودیت نفوذ کشورهای عربی بر تصمیمگیریهای کلان امریکا، عملا امکان اثرگذاری واقعی آنها را در این مسیر منتفی میکند.
اگرچه نخستوزیر فعلی اسراییل مخالفان زیادی داشته و همچنان دارد، اما نکته مهمتر این است که هیچیک از این مخالفان تاکنون به عنوان یک تهدید اصلی و جایگزین واقعی برای او مطرح نشدهاند. مساله، نبود مخالفت نیست؛ مخالفت وجود دارد، اعتراضات خیابانی گستردهای شکل میگیرد و این اعتراضات به طور عینی دیده میشود، اما این به آن معنا نیست که این مخالفتها در بزنگاههای سیاسی، به ویژه در زمان رایگیری، بتوانند به کنار گذاشتن نتانیاهو منجر شوند. تجربه انتخابات سالهای اخیر نشان داده است که پیشبینیها درباره شکست نتانیاهو و پیروزی رقبایش، بارها مطرح شده اما در نهایت به نتیجه نرسیده و او دوباره به قدرت بازگشته است.
بنابراین، امید بستن به اینکه فردا مردم اسراییل برخیزند، نتانیاهو را کنار بزنند و فرد یا جریانی کاملا متفاوت با سیاستهای بنیادین اسراییل روی کار بیاید، چندان واقعبینانه نیست.
میتوان گفت این درگیری همچنان ادامه دارد و پایان نیافته است. در این چارچوب، میتوان با درجه بالایی از اطمینان گفت که سفر اخیر نتانیاهو و دیدار او با دونالد ترامپ نیز در همین راستا قابل تحلیل است.
به نظر میرسد ترامپ میکوشد پشتوانه حمایتی کامل و صددرصدیای را که نتانیاهو میتواند روی آن حساب کند، بهویژه حمایت کنگره امریکا، تثبیت یا مدیریت کند. ممکن است ترامپ در ظاهر، چالشهایی ایجاد کند، اما هدف اصلی نتانیاهو از این تحرکات آن است که از امریکا «چراغ سبز» بگیرد؛ چراغ سبزی برای انجام حملهای دیگر علیه ایران و تا حد امکان، کشاندن ایالاتمتحده به این جنگ. اینکه تا چه اندازه در این مسیر موفق خواهد بود، موضوعی است که گذر زمان آن را روشن میکند.
در آیدت،
فایلهای
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالاتتان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها