نخستین لیگ مسابقه بزکَشی در افغانستان برگزار شد. این مسابقات با استقبال مردم همراه بود. بزکشی، ورزش ملی و سنتی افغانها به شمار میآید و اغلب در روزهای سال نو، عروسیها و اعیاد برگزار میشود. ورزش بزکشی نه تنها در افغانستان که در آسیای مرکزی و در بین مردم تاجیکستان، قرقیزستان، ازبکستان و ترکمنستان نیز رواج دارد. در سالهای حکومت طالبان در افغانستان از برگزاری مسابقه بزکشی در فضاهای عمومی خبری نبود.
در میدان بزکَشی دو محل مشخص به نامهای «دایره حلال» و «بیرق» وجود دارد. بیرق در یک فاصله معین در مقابل دایره حلال در سمت دیگر میدان بزکشی قرار گرفته است. در آغاز بازی، بز یا گوساله در وسط دایره حلال تعبیه میشود. سوارکاران در اطراف آن حلقه میزنند و لاشه را از زمین برداشته و آن را از بیرق عبور میدهند و سپس باید آن را دوباره به دایره حلال برسانند. بر اساس مقررات جدید این ورزش و برای احترام به حقوق حیوانات، از گوسالۀ مصنوعی در ورزش بزکشی استفاده میشود.
خیرمحمد سانچراکی، سرپرست فدارسیون بزکشی افغانستان درباره تاریخچه این ورزش میگوید: «بزکشی در زمانهای بسیار قدیم و در میان مردمی که در کوههای هندوکش زندگی میکردند، برای تمرینهای نظامی به منظور رفتن به جنگ مروج بود. بالاخره این مردم به خاطر این که برای رزم و جنگ و سوارکاری آماده باشند، نعش یک حیوان را میگرفتند و به نقطه که از قبل مشخص شده بود، میرساندند. رفته رفته این ورزش جنبی رسمی به خود گرفت و برای نخستین بار در زمان پادشاهی محمد ظاهر شاه به گونه رسمی به عنوان ورزش افغانستان شناخته شد.»
منبع: یورونیوز
پاسخ ها