وقتی پای ساختوساز یا بازسازی یک پروژه ملی و بزرگ در میان باشد، مدیران اجرایی در همه جای دنیا با نصب روزشمار در راستای ایجاد شفافیت و جلب اعتماد عمومی فضایی را فراهم میکنند که افکار عمومی در جریان روند پیشرفت پروژه و اتمام هر فاز از آن قرار بگیرند.
فرهیختگان: وقتی پای ساختوساز یا بازسازی یک پروژه ملی و بزرگ در میان باشد، مدیران اجرایی در همه جای دنیا با نصب روزشمار در راستای ایجاد شفافیت و جلب اعتماد عمومی فضایی را فراهم میکنند که افکار عمومی در جریان روند پیشرفت پروژه و اتمام هر فاز از آن قرار بگیرند.
در ایران و در حوزه ورزش اما خبری از این روزشمارها نیست. ورزشگاه آزادی، تختی و... در حال بازسازی هستند اما هیچ زمان دقیقی برای پایان پروژه ارائه نشده است. یک مقام مسوول میگوید این استادیوم تا آذر آماده برگزاری مسابقات میشود، دیگری روز بعد میگوید تا پایان سال حداقل امکان برگزاری مسابقات در این ورزشگاه وجود ندارد.
در این رابطه اگر بخواهیم بارسلونا را بهعنوان یک باشگاه بزرگ و پرطرفدار مثال بزنیم، آنها هم از دو سال قبل استادیوم خاطرهانگیز نیوکمپ را تخریب کردند تا عملیات بازسازی در آن انجام شود. از همان ابتدا، ماکت طرح نهایی ورزشگاه، چگونگی برنامهریزی و روزشمار پیشرفت و اتمام پروژه هم اعلام شد و اخیرا هم اعلام شده که نیوکمپ جدید در سه فاز افتتاح میشود.
از اواخر سال میلادی پیشرو آمادگی میزبانی از بازیهای خانگی بارسلونا را خواهد داشت و پروژه تا تکمیل سقف استادیوم و طبقه سوم نیر تا پایان سال ۲۰۲۵ میلادی طول خواهد کشید و برای فصل ۲۰۲۶-۲۰۲۷ بازسازی این استادیوم به صورت کامل به اتمام میرسد.
حالا مسوولان وزارت ورزش، شرکت توسعه و تجهیز و... باید یک پاسخ قانع کننده ارائه دهند که چرا در فرآیند بازسازی استادیوم آزادی روزشمار نداریم. چرا هیچ برنامه شفاف و مدونی برای زمانبندی پایان هر فاز از این پروژه و بودجه مورد نیاز برای اتمام کار وجود ندارد؟ آیا بازسازی آزادی از نیوکمپ دشوارتر است؟
این عدمشفافیت نگرانیهایی را بین اهالی فوتبال ایجاد کرده و این بیاعتمادی به مدیران ممکن است عواقب دشوارتری از خانهبهدوشی سرخابیها داشته باشد.
پاسخ ها