هیاهوی دهه هشتاد پاریس ما را شگفت زده کرد

المپیک پاریس هم تمام شد و در حالی کشورمان صاحب ۱۲ مدال شد که قهرمانان دهه هشتادی نقش پررنگی در این افتخارآفرینی داشتند طوری که نیمی از کل مدال ها و ۲طلا حاصل تلاش آن ها بود که می توانند سال برای کشورمان بدرخشند.

سیدمصطفی صابری در روزنامه خراسان نوشت: المپیک پاریس هم به پایان رسید. المپیکی پر از خبر و حاشیه. آوردگاهی برای بهترین‌‌های دنیا که طی آن شاهد اتفاقات تلخ و شیرین زیادی بودیم. المپیکی که میزبانی خاص و پرانتقاد و افتتاحیه عجیبش به رقابت‌‌هایی جذاب و نفس‌‌گیر ختم شد. به‌‌خصوص برای ورزشکاران ما که 9 فینال را تجربه کردند، 9 فینال حساس که نتیجه‌‌اش بهترین نتیجه کاروان ایران بعد از المپیک لندن بود.

آن‌‌هایی که فکر می‌‌کردیم طلا بگیرند مثل حسن یزدانی، امیرحسین زارع، رحمان عموزاد و امین میرزازاده به نقره و برنز بسنده کردند. از طرفی چهره‌‌هایی که چندان شانسی برای آن‌‌ها قائل نبودیم مثل ناهید کیانی و مهران برخورداری نقره‌‌های باارزش گرفتند یا جوانانی که تازه به ما معرفی شده بودند مثل سعید اسماعیلی و آرین سلیمی گل کاشتند و با طلای‌‌شان ما را غافلگیر کردند. در کل نیمی از مدال‌‌های کاروان کشورمان را دهه هشتادی‌‌هایی گرفتند که تا همین چند وقت قبل در شبکه‌‌های اجتماعی با آن‌‌ها شوخی می‌‌کردیم و بسیاری از ما جدی‌شان نمی‌گرفتیم. اگر مدال‌‌آوران زیر 25 سال مثل زارع و برخورداری را هم به این فهرست اضافه کنیم چهره‌‌های جوان‌‌مان امسال گل کاشتند و خوش درخشیدند. در المپیکی که سهم کشتی آزاد ما برخلاف انتظار هیچ مدال طلایی نبود، وزنه‌‌برداری هم یک مقام چهارمی کسب کرد و سنگ‌‌نوردمان یعنی علیپور هم با صدم ثانیه از مدال بازماند، اگر بچه‌‌های دهه هشتادی نبودند نمی‌‌توانستیم 9 فینال و 3 طلا را تجربه کنیم. جالب‌‌تر این‌‌که 2 طلا از این 3 طلا هم برگردن دهه هشتادی‌‌ها نشست؛ یعنی همه‌‌جوره درخشیدند و حالا هم امید بیشتری به آن‌‌ها داریم هم توقع‌‌مان برای مسابقات بعدی بالا رفته تا پرچم زیبای کشورمان را در آوردگاه‌‌های حساس و بین‌‌المللی به اهتزاز دربیاورند و فراتر از مدال، سفیران فرهنگی خوبی برای کشورمان باشند. خوشبختانه برخلاف برخی از ورزشکاران کشورهای دیگر، در این دوره شاهد رفتار نامناسبی هم از قهرمانان‌‌مان نبودیم و حتی کم‌‌تجربه بودن بچه‌‌های دهه هشتادی باعث نشد به داور اعتراض کنند، رفتار بدی با رقیب داشته باشند و... برای همین حالا که نتیجه و اخلاق را با هم برنده شدند، سراغ آن‌‌ها رفتیم تا مروری بردرخشش آن‌‌ها داشته باشیم در المپیک پاریس.

رونالدوی تکواندوی جهان؛ آرین سلیمی، متولد ۱۳۸۲ 

تکواندوی کشورمان در پاریس بی‌‌نهایت خوش درخشید. مردان این فدراسیون از رئیس تا مربی‌‌ها و ورزشکاران در سکوت تلاش کردند و اتفاق‌‌هایی را رقم زدند که بی‌‌نظیر بود. 4 ورزشکار و 4 مدال، شامل یک طلا، دو نقره و یک برنز. اولین المپیکی که یک بانوی ایرانی فینالیست شد و اولین المپیکی که خانم‌‌ها دو مدال گرفتند و تمام این اتفاقات خوب توسط تکواندو رقم خورد. اما در این بین آرین سلیمی چهره‌‌ای ویژه بود. جوانی محجوب از کرمانشاه عزیز. آرین قبل از فینال قهرمان شد، جایی که در مراحل مختلف قهرمانان نامداری را شکست داد. او بعد از هر پیروزی دست رقیبش را بالا می‌‌برد. آرین را خیلی وقت نیست که می‌‌شناسیم اما آن‌‌قدر دوست‌‌داشتنی است که انگار سال‌‌هاست با او خاطره داریم و پای مبارزاتش بودیم. پسری بلند بالا که بعد از هر پیروزی یک شادی کریس‌‌رونالدویی انجام می‌‌دهد.

به امید آینده درخشان آقا رحمان بی رحم؛ رحمان عموزاد متولد چه سالی؟ ۱۳۸۱

هنوز یک ماه از تولد 22سالگی رحمان عموزاد بیشتر نمی‌گذرد. قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان را از آن خود کرده‌ است اما دستش به طلای المپیک پاریس نرسید و در فینال 65کیلوگرم کشتی آزاد اسیر فیتیله بارانداز حریف ژاپنی شد و سهمش سکوی دوم این رقابت‌ها و مدال نقره. رحمان که در کشتی به «رحمان بی‌رحم» و «پلنگ سیاه مازندران» معروف است، اهل خلیل شهر در بهشهر مازندران است و خانوادگی اهل کشتی هستند. فرزاد برادر بزرگ‌تر رحمان قهرمان جوانان جهان در کشتی شده است و حتما رحمان خیلی از فن‌های کشتی را وقت کشتی با برادر دوقلویش محمدعلی یاد گرفته است. در این مسابقات انتظارات از عموزاد خیلی بالا بود و همه از انتظار مدال طلا را داشتند اما او که زودتر از فینال برای خودش تاج‌گذاری کرد، بدجوری اسیر رقیب و شاید خوشحالی زود از موعد خود شد تا دستش از طلا کوتاه بماند. با این حال او با جنگندگی که همه در او سراغ داریم می‌تواند دوباره روی تشک کشتی میدان‌داری کند. هرچه هست او یک دهه هشتادی تازه نفس است که می‌تواند در مسابقات بعدی بدرخشد و افتخارات زیادی را رقم بزند.

از کارگری تا طلای المپیک؛ سعید اسماعیلی، متولد ۱۳۸۲ 

پسرک خوش غیرت دزفولی که تازه 21 ساله شده در اولین تجربه‌‌اش با تیم بزرگسالان در المپیک خوش درخشید. او که طی سال‌‌های اخیر در رده جوانان حسابی گرد و خاک کرده بود، در مجارستان لوئیس اورتا قهرمان جهان از کوبا را تا ثانیه‌‌های پایانی شکست داده بود؛ اما یک غفلت و شادی ناشی از تجربه کم و هیجان زیاد باعث شد در چند ثانیه آخر کشتی را ببازد. او در انتخابی‌‌ها رضا گرایی قهرمان المپیک را شکست داد تا به‌‌عنوان نماینده کشورمان عازم پاریس شود. جایی که بارها کشتی‌‌هایش به مویی بند بود؛ اما پسرک غیور دزفولی که روزگاری به‌‌خاطر رنج محرومیت، کارگری کرده بود اهل تسلیم شدن نبود تا به همه نشان دهد با عزم و اراده زیاد می‌‌توان کمبودها را هم ضربه فنی کرد؛ او پیش رفت تا روی سکو ایستاد و بعد هم مدالش را به همه مردم ایران، به‌‌خصوص قشر کارگر تقدیم کرد.

نقره در اولین تجربه المپیکی؛ علیرضا مهمدی متولد چه سالی؟ ۱۳۸۱

علیرضا مهمدی کشتی‌گیر فرنگی‌کار ایرانی اهل ایذه خوزستان است. او در مسابقات المپیک 2024 در وزن 87 کیلوگرم مدال نقره را به دست آورد که اولین نقره کاروان ما بود؛ پیش از این در مسابقات قهرمانی جهان این مدال را تکرار کرده بود. برادر علیرضا کشتی می‌گرفت و او به همین واسطه با این ورزش آشنا شد. وقتی سالن کشتی ایذه آتش گرفت، برادرش کشتی را کنار گذاشت اما علیرضا سرسختانه کشتی را زیر نظر ملک‌ محمد بویری شروع کرد. او همیشه تصویر خودش را روی سکوی المپیک را در ذهنش تکرار می‌کرد و در یکی از مصاحبه‌هایش گفته است: «همه کشتی‌گیران که می‌خواهند به مسابقه جهانی اعزام شوند، سکوی جهانی را تصویرسازی می‌کنند. این تصویری است که هر روز به آن‌ فکر می‌کنند و با همین انگیزه، تمرینات‌شان را پشت سر می‌گذارند.» البته المپیک پاریس اولین تجربه علیرضا در رده سنگین‌وزن بود و به قول خودش هر دیدار حکم یک فینال را برای او داشت. پدرش کارگر است و یکی از کسانی که همیشه علیرضا را به کشتی تشویق می‌کند. او درباره پدرش گفته: «پدرم حتی شده پیراهن تنش را بفروشد، برای من این کار را می‌کند تا بتوانم به کشتی‌ام برسم.»

برنزی برای دختر خوش خنده؛ مبینا نعمت‌‌زاده، متولد ۱۳۸۴ 

کم‌‌سن و سال‌‌ترین مدال‌‌آور کاروان ما بانویی است مهربان که 19 سال دارد و برنز منفی 49 کیلوگرم را تصاحب کرد. مبینا دختر خوش‌‌خنده‌‌ای است که در 17 سالگی برنده برنز آسیایی هانگژو شد. نعمت‌‌زاده در یک چهارم نهایی پاریس آدریانا سرزو فینالیست المپیک پاریس را شکست داد و در رده‌‌بندی حساسش هم دنیا ابوطالب قهرمان شاخص عربستانی را که اهل جنگ روانی هم بود شکست داد. ضربه عقربی شگفت‌‌انگیز مبینا همه را به وجد آورد. دختری که با تمام وجود برای نام کشورش مبارزه کرد تا لبخند را برلبان هموطنانش بیاورد. حالا نسل او در ورزش خود را ثابت کرده‌‌اند و نوبت مسئولان و مردم است تا بیشتر به آن‌‌ها اعتماد کنند. مبینا این روزها قهرمانی است که قبل از 20 سالگی افتخارآفرین شده و در این بین نگران کنکور است.

شکست دادن پرافتخارترین ها برای برنز؛ امیرعلی آذرپیرا متولد چه سالی؟ ۱۳۸۱

مدال طلا وزن 97کیلوگرم مسابقات قهرمانی کشتی زیر 23سال جهان در سال 2021 و مسابقات قهرمانی کشتی زیر 20سال آسیا در سال 2022 از درخشان‌ترین قسمت‌های کارنامه ورزشی امیرعلی آذرپیراست. او در مسابقات المپیک 2024 پاریس هم حضور داشت. قرعه امیرعلی در المپیک از همان اول سخت بود و او در مرحله یک هشتم مسابقات کشتی آزاد در وزن 97کیلوگرم مقابل احمد تاج‌الدینوف، قهرمان روسی‌اصل جهان و بازی‌های آسیایی از بحرین بازی کرد و او را برد. هرچند در نهایت آذرپیرا روز آخر مسابقات المپیک 2024 با شانس مجدد در بازی رده‌بندی حضور پیدا کرد اما در همین مسابقه هم گل کاشت و مقابل کایل اسنایدر کشتی‌گیر پرافتخار آمریکایی با نتیجه چهار بر یک پیروز شد تا روی سکوی سوم مسابقات 2024 پاریس برود. پدر امیرعلی، حمید آذرپیرا یکی از کشتی‌گیران قدیمی کشورمان، اولین مربی امیرعلی است؛ او به این شکل از کودکی وارد کشتی و از رده نوجوانان ملی‌پوش شد. او مانند همه هم‌تیمی‌های دهه هشتادی خود هنوز راه زیادی در کشتی دارد و حضور در میدان المپیک در 22سالگی حتما تجربه‌های زیادی به او آموخته است که می‌تواند از آن‌ها در مسابقات بعدی‌اش بیشتر استفاده کند.