مردی که دو بار تا پای انتخاب برترین بازیکن سال فوتبال آسیا رفته، این روزها به خاطر گلهای بدی که میخورد تحت فشار است؛ هرچند مدیربرنامههایش میگوید علیرضا نیاز به زمان بیشتری دارد تا با بازی در ترکیب اصلی تیم و البته لیگ بلژیک وفق پیدا کند، ولی به نظر میرسد بیرانوند بیش از هر زمان دیگری باید در جستوجوی غرور ازدسترفتهاش باشد
وضعیت برای علیرضا بیرانوند، دروازهبان شماره یک تیم ملی ایران چندان مساعد نیست؛ نه در عرصه باشگاهی و نه احتمالا در عرصه ملی! او که چندین ماه پیش چمدانش را بست و از پرسپولیس جدا شد تا به فوتبال اروپا برود، حالا زیر تیغ شدیدترین انتقادهاست؛ علیرضا که گفته بود فقط برای شش ماه به تیم آنتورپ میرود و بعد با درخشش در این تیم به سوی تیمهای بزرگ در اروپا پر میکشد، حالا فقط دو بار بعد از جدایی از سرخپوشان تهرانی فرصت بازی در ترکیب اصلی را (در لیگ) به دست آورده و بعد از هر دو بازی، بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
او که تا همین چند وقت پیش یکی از دو دروازهبان برتر آسیا بود، حالا در مسیری قرار گرفته که هم خودش را باخته و هم به نظر میرسد از ایدئالهایش فاصله گرفته است. مردی که دو بار تا پای انتخاب برترین بازیکن سال فوتبال آسیا رفته، این روزها به خاطر گلهای بدی که میخورد تحت فشار است؛ هرچند مدیربرنامههایش میگوید علیرضا نیاز به زمان بیشتری دارد تا با بازی در ترکیب اصلی تیم و البته لیگ بلژیک وفق پیدا کند، ولی به نظر میرسد بیرانوند بیش از هر زمان دیگری باید در جستوجوی غرور ازدسترفتهاش باشد؛ نمایشهای او در ترکیب اصلی آنتورپ کاری کرده که انتقادها از او کار سادهای شده و حتی فضا به سمتی رفته تا به جای بیرانوند، یک دروازهبان جدید دیگر جذب این باشگاه بلژیکی شود!
۱۶ هفته انتظار و کلی انتقاد
برای علیرضا بیرانوند همه چیز عجیب و غریب شده است؛ مردی که با درخشش در پرسپولیس و تیم ملی، یکی از بااعتمادبهنفسترین بازیکنان ایرانی شده بود، حالا به ظاهر برای گرفتن سادهترین توپها هم به مشکل برخورده است؛ او همچنان سینوسی حرکت میکند و بعضا با وجود گلهای بدی که خورده، چندین سیو درخشان هم داشته است.
علیرضا برای رسیدن به ترکیب اصلی آنتورپ نیاز به ۱۶ هفته نیمکتنشینی داشت؛ او که کلا به فهرست ۲۳ نفر اولین بازی تیمش در لیگ نرسید و از هفته دوم روی نیمکت نشست. دروازهبان یکمترو ۹۴ سانتیمتری تیم ملی در ادامه سه بازی هفته هشتم، نهم و دهم تیمش را هم به دلیل مصدومیت همسترینگ از دست داد و بعد از بازگشت از مصدومیت هم البته فرقی نکرد و روی نیمکت نشست. فرصت بازی برای بیرانوند، اما زمانی به دست آمد که ژان بوتز، دروازهبان فرانسوی و اصلی آنتورپ در هفته پانزدهم و قبل از دیدار تیمشان با تاتنهام در لیگ اروپا، سوتی داد و باعث شکست تیمش شد. ایوان لکو، سرمربی وقت آنتورپ بوتز را نیمکتنشین کرد تا به بیرانوند فرصت دهد. به این ترتیب علیرضا اولین بازیاش برای آنتورپ را در لیگ اروپا و در لندن برابر تاتنهام انجام داد. او دو گل خورد، ولی آنقدر سیو داشت که یکی از چهرههای برجسته بازی باشد.
با وجود عملکرد خوب بیرانوند در بازی برابر تاتنهام، لکو، اما بعد از بازی از او به خاطر عملکردش روی گل دوم تاتنهام انتقاد کرد. آن انتقاد، اما مانع از آن نشد که بیرو در ترکیب اصلی آنتورپ برابر بروژ در لیگ قرار بگیرد؛ به این ترتیب، بیرانوند بعد از ۱۵ هفته نیمکتنشینی در لیگ، سرانجام اولین بازیاش برای آنتورپ در لیگ بلژیک را هفته شانزدهم برگزار کرد که پایان خوبی نداشت؛ او در شکست ۲ بر صفر تیمش گلهای بدی خورد و بعد از بازی، سرمربی آنتورپ گفت که از بازیدادن به بیرانوند پشیمان است. به همین سادگی، او دوباره به نیمکت تبعید شد.
همه چیز به نفع علیرضا، علیرضا علیه بیرانوند!
بیرانوند در لیگ، سه بار روی نیمکت نشست تا اینکه اتفاقات عجیب و غریبی از راه برسد؛ ابتدا ایوان لکو، سرمربیای که به علیرضا اعتقاد نداشت از آنتورپ جدا و راهی لیگ چین شد. در ادامه، ژان بوتز، دروازهبان اصلی تیم هم مصدوم شد و گفته میشود بین دو تا سه ماه روی نیمکت مینشیند. به این ترتیب، با ورود یک مربی جدید، بیرانوند هم فرصت پیدا کرد تا تبدیل به دروازهبان فیکس تیمش در لیگ شود. با اتفاقات رخداده، علیرضا در هفته بیستم، همین روز یکشنبه به عنوان دروازهبان اصلی درون ترکیب قرار گرفت، ولی دوباره نتوانست نظرها را جلب کند؛ تیم او سه گل خورد که بیرانوند دو تا از این گلها را بد دریافت کرد.
عملکرد بیرو بعد از بازی با میشلن در هفته بیستم آنقدر سؤالبرانگیز بود که بازیکنان تیمشان در مصاحبههای بعد از بازی، مجبور شدند از او حمایت کنند؛ از این بگویند که علیرضا نیاز به زمان بیشتری دارد و اینکه وقتی تیم میبازد، فقط دروازهبان مقصر نیست و کل تیم خوب کار نکرده است. بیرانوند در دومین دیداری که به او در لیگ فرصت داده شد، مورد انتقاد قرار گرفت تا دوباره رسانههای بلژیکی علیهاش مطلب بنویسند و بگویند او در حدواندازههای آنتورپ نیست.
عملکرد متفاوت در ایران و بلژیک
شاید برای ایرانیها زجرآور باشد که بلژیکیها یکی از بهترین دروازهبانهای تاریخ ایران را در حدواندازههای تیم نهچندان مطرح و قدرتمند آنتورپ نمیدانند، ولی واقعیت این است که بیرانوند در دو بازی لیگ و یک بازی در لیگ اروپا بحثبرانگیز ظاهر شده است؛ او برخلاف روزهای درخشانش در پرسپولیس و حتی نفت تهران، این روزها در آنتورپ نهتنها کلینشیتی نمیکند بلکه با آماری بد به کارش در ۹۰ دقیقه پایان میدهد.
علیرضا در سه دیداری که در این فصل در همه رقابتها برای آنتورپ به میدان رفته، هفت گل خورده است! در لیگ بلژیک که شرایط بدتر است و او از دو بازی، پنج گل خورده دارد که آمار بد ۲.۵ گل خورده به طور میانگین در هر بازی را برایش به ارمغان آورده است.
دروازهبان ۲۸ سالهای که رفته بود تا در شش ماه خودش را به تیمهای بزرگ اروپایی برساند، به طور مشخص از روزهای خوبش در ایران فاصله گرفته است. «بیرو» در ایران و برای پرسپولیس ۸۹ بار در لیگ به میدان رفت و با ثبت ۵۶ کلینشیت، فقط ۴۳ گل خورده داشت؛ آمار نشان میدهد او به طور میانگین در هر بازی برای پرسپولیس ۰.۴۸ گل خورده داشته که اختلاف فاحشی با احوال این روزهایش در بلژیک دارد. اگر به مجموع ۱۲۹ باری که او برای پرسپولیس به میدان رفته و ۸۳ گل خوردهای که دارد هم رجوع شود، باز با میانگین ۰.۶ گل خورده در هر بازی، اختلاف زیادش با این روزها مشخص است.
اینکه بیرانوند نتوانسته به هر دلیلی بازیهای خوبش را در تیم نهچندان مطرح بلژیکی به نمایش بگذارد، میتواند ریشه در هر چیزی داشته باشد، ولی مورد مشخص اینکه او دیگر نباید اجازه دهد غرورش بیش از این خدشهدار شود تا به راحتی صحبت از جایگزینیاش تا زمان برگشت ژان بوتز شود.
پاسخ ها