شنیده میشود آقای گل جهان یک پرونده حقوقی را نیز پیگیری میکند، پرونده‌ای که در آن به تعبیر یکی از نزدیکانش «کلاه گشاد مالی بر سر او رفته» و انرژی بسیار زیادی از او گرفته است. اما نکته بسیار مهمتر این‌که بسیاری از اطرافیان دایی به تغییرات خلق و خوی این چهره اسطورهای فوتبال ایران و آسیا اشاره میکنند و حتی بابت این حجم از تغییرات متعجب هستند.
مرد رکورد‌های فوتبال ایران باز‌هم رکورد دیگری را برای خودش ثبت کرده؛ بیش از یک سال غیبت در فوتبال. علی دایی اردیبهشت ماه سال‌گذشته پس از آن‌که به‌دلیل مصاحبه علیه مدیران باشگاه سایپا از نیمکت سرمربیگری نارنجی پوشان اخراج شد، تاکنون بعد از ۱۵ ماه هیچ فعالیتی در فوتبال نداشته است. این غیبت ۱۵ماهه علی دایی در فوتبال ایران اتفاقی بی سابقه است. او از ۱۴ سالگی تا همین سال گذشته که در ۵۰ سالگی حکم اخراج خود را از سایپا دریافت کرد هرگز از فوتبال دور نبوده، اما رد پای آقای گل جهان از اردیبهشت ۹۸ تاکنون که اوایل مرداد ماه هستیم، در فوتبال ایران ناپدید شده است.
از اوایل لیگ نوزدهم به موازات این‌که اخبار متعددی از پیشنهاد تیمهایی نظیر گل گهرسیرجان و تراکتورسازی به علی دایی به گوش میرسید، اخبار مربوط به ممنوع‌الفعالیت بودن او هم جسته و گریخته شنیده میشد. اکثر خبرهای رسانه‌ها در سال ۹۸ درباره شهریار فوتبال ایران به نام کریستیانو رونالدو هم گره خورده بود، زیرا هر بار رونالدو با پیراهن تیم‌ملی فوتبال پرتغال موفق به گلزنی میشد بلافاصله با این تیتر تکراری در رسانههای مختلف روبه‌رو میشدیم که: «رونالدو یک گام دیگر به رکورد دایی نزدیک شد». رکورد ۱۰۹ گل‌ملی علی دایی که او را تبدیل به آقای گل جهان کرده اکنون به‌شدت از سوی فوقستاره پرتغالی یوونتوس تهدید میشود؛ هرچند شیوع ویروس کرونا مانع از آن شده که این ستاره فعلا به رکورد علی دایی نزدیک شود. البته بعد از جدایی «هزینه بر» مارک ویلموتس از تیم‌ملی فوتبال ایران در بازهای هم نام دایی به عنوان سرمربی قطعی تیم ایران مطرح شد که این یکی هم سرانجامی نداشت.
غیبت طولانی
به هر حال اکنون فقدان علی دایی در فوتبال بیشتر از هر زمان دیگری به چشم میآید. قطعا اگر او یک مربی «معمولی» بود و عنوان سنگین آقای گل جهان و مرد سال فوتبال آسیا در سال ۹۹ میلادی را یدک نمیکشید غیبت ۱۵ ماههاش در فوتبال ایران به چشم نمیآمد، اما نام علی دایی شوخی نیست. هیچکس فکرش را هم نمیکرد بعد از اخراج علی دایی از سایپا در اردیبهشت ماه ۹۸ انتظار برای بازگشت او ۱۵ ماهه شود، انتظاری که شاید خیلی بیشتر از این طول بکشد.
زندگی بدون فوتبال
او اخیرا و در معدود مصاحبههایی که انجام داده هر‌بار به صراحت تاکید کرده که «زندگی بدون فوتبال برایش راحتتر است» و البته این جمله که «قصد بازگشت به فوتبال را ندارم» را بار‌ها به زبان آورده است. با او تماس گرفتیم، مثل همیشه با خبرنگارانی که تلفنی با او تماس میگیرند راه نمی آید و تمایلی برای مصاحبه ندارد، اما مثل همیشه هم با اصرار خبرنگار فقط به یک سوال پاسخ میدهد. وقتی از او می‌پرسیم قصد بازگشت به فوتبال را ندارد؟ پاسخش هیچ تفاوتی با مصاحبه های قبلی اش نداشت: «هیچ برنامهای برای بازگشت به فوتبال ندارم».
اما واقعا دلیل برنگشتن مردی که برای فوتبال به آن شکل کنار خط حرص و جوش میخورد این است که بدون حضور در فوتبال لذت بیشتری از زندگی اش می برد و راحتتر زندگی میکند؟ پاسخ به این سوال منفی است. دایی دلایل خیلی بیشتر نسبت به «لذت زندگی بدون فوتبال» دارد. اطرافیان علی دایی بهتر از هر فرد دیگری میدانند که دایی با وجود شهرت بسیار زیاد و البته ثروت زیادش چه مشکلات شخصی و ریز و درشتی دارد. برخی از این مشکلات قابل ذکر نیست چرا که به زندگی شخصی آقای گل جهان برمیگردد، اما برخی دیگر چندان خصوصی نیست. علی دایی نسبت به گذشته فعالیتهای بسیار پررنگتر تجاری دارد و پروژههای سنگینی را در زمینه های مختلف اقتصادی مدیریت میکند که دامنه برخی از آن‌ها به خارج از کشور هم کشیده شده است.
شنیده میشود آقای گل جهان یک پرونده حقوقی را نیز پیگیری میکند، پرونده‌ای که در آن به تعبیر یکی از نزدیکانش «کلاه گشاد مالی بر سر او رفته» و انرژی بسیار زیادی از او گرفته است. اما نکته بسیار مهمتر این‌که بسیاری از اطرافیان دایی به تغییرات خلق و خوی این چهره اسطورهای فوتبال ایران و آسیا اشاره میکنند و حتی بابت این حجم از تغییرات متعجب هستند. علی دایی انگیزه و اشتیاق کمتری نسبت به روز‌های جوانیاش پیدا کرده و مثل سابق روی فوتبال حساسیت ندارد. او گوشهگیرتر شده و کم حوصلهتر و البته ناگفته نماند همان مشکلات شخصی که بیان آن در رسانه‌ها معنایی ندارد در به وجود آمدن این تغییرات رفتاری در آقای گل جهان بیتاثیر نبوده است.
اما از سویی دیگر یکی از دهها دلایل تمایل نداشتن دایی در بازگشت به فوتبال این است که به هیچ عنوان قصد ندارد خارج از تهران مربیگری کند و دلیلش چیزی نیست جز فعالیتهای سنگین تجاری و البته خانواده و به خصوص دختر ۱۰ساله اش نورا. اخباری هم در رابطه با وضعیت نامناسب جسمانی و بیماری مادر این اسطوره شنیده میشود که بخشی از نگرانیهای چند ماه اخیر او را رقم زد. دایی یک تیم حاضر و آماده در تهران یا نهایت کرج میخواهد و نه هیچ جای دیگری.
۱۵ ماه است که علی دایی در فوتبال ایران نیست. واقعیت این است که فوتبال ایران بدون علی دایی موقعیت ممتاز فنی را از دست نداده، اما فقدان او به هر حال بخشی از جذابیتهای فوتبال را از بین برده، هر چه باشد آقای گل جهان با وجود خیل عظیم مخالفانش، طرفداران زیادی هم دارد و محبوب دل بسیاری از فوتبالدوستان است. دایی قصدی برای بازگشت به فوتبال ندارد و دلایلی پشت این تصمیم اوست که برخی از آن‌ها ناگفتنی و مرموز هستند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها