جابهجایی بین شیرخشکها میتواند باعث دفع مدفوع در نوزادان شود ویا به دلیل تفاوتهای کوچک مدفوع نرمتر یا سفتتر شود. بعد از 6 ماهگی نوزادان روده بالغتری دارند و اگر آلودگی کوچکی وجود داشته باشد از نظر تئوری بهتر از یک نوزاد کوچکتر میتوانند با آن مقابله کنند. در حالت ایدهآل باید به نوزادان زیر 6 ماه شیرخشک آماده داده شود که نیازی به مخلوط شدن با آب (به طور بالقوه ناپاک) ندارد. برای نوزادان 4 ماهه و کمتر نباید شیر خشک را رقیق کنید زیرا وجود آب بیشتر در سیستم آنها باعث ایجاد عدم تعادل در کلیهها میشود و میتواند بر نحوه مدیریت الکترولیتها و ادرار تاثیر بگذارد.
پزشکان اطفال شیر خشک را برای نوزادان زیر 6 ماه در اولویت قرار میدهند و پس از 6 ماه گزینههای بیشتری وجود دارد که میتوانید بهشان مراجعه کنید. موارد زیر برای این محدوده سنی ایمن هستند:
نوشیدن آب
شیر حیوانی پاستوریزه یا پرچرب
شیر تبخیر شده
شیرهای تخمیر شده مانند دوغ
چیزهایی که به اندازه کافی نرم نیستند مانند آجیل سفت یا ذرت بو داده را به نوزادان ندهید. بسیاری از چیزها را میتوان آب پز یا پخته تا قوام خوب و نرمی داشته باشد. کنسروها خوب هستند اما مراقب نمک و شکر اضافه شده باشید و از غذاهای غیر پاستوریزه خودداری کنید. نوزادان 4 تا 6 ماهه به تغذیه خود از طریق مایعات عادت دارند بنابراین ممکن است به همان سرعتی که انتظار دارید به سراغ غذاهای جامد نروند.
اقلام استریل شده باید برای نوزادان نارس و نوزادانی که به دلیل بیماری یا درمان پزشکی سیستم ایمنی ضعیفتری دارند در اولویت قرار گیرند. روده در حدود 4 تا 6 ماهگی شروع به بلوغ زیادی میکند. لیوانها و قاشقهای قابل استفاده 100% ضدعفونی میشوند اما مطمئناً اگر در بستهبندی مهر و موم شده باشند و پس از باز کردن بستهبندی را تا حد امکان ایزوله نگه داشته باشید قطعاً ضدعفونی میشود.
منبع:
پاسخ ها