استرنوتومی یا برش استخوان جناغی
استرنوتومی یک عمل جراحی است که در آن جراح برای دسترسی به قلب و ریه ها، استخوان جناغ سینه را برش می دهد. این عمل برای درمان انواع بیماری ها از جمله بیماری های قلبی، عروقی و ریوی انجام می شود. در این مقاله از به بررسی عمل استرنوتومی، انواع آن، خطرات و مزایای آن و همچنین مراقبت های بعد از عمل می پردازیم.
استرنوتومی، که به عنوان برش استخوان جناغی نیز شناخته میشود، یک عمل جراحی است که در آن جناغ سینه (استخوان سینه) بریده میشود تا به اندامهای داخل قفسه سینه دسترسی پیدا شود. این عمل جراحی میتواند برای طیف وسیعی از بیماریها و شرایط انجام شود.
در حال حاضر، اکثر جراحیهای قلب با استفاده از استرنوتومی میانی انجام میشود. این نوع برش برای اولین بار در سال 1857 پیشنهاد شد و در سال 1957 محبوبیت پیدا کرد. به طور کلی، عوارض استرنوتومی نادر هستند، اما زمانی که رخ میدهند، معمولاً بسیار جدی هستند. شایعترین عوارض این برش، عفونت و مدیاستینیت (التهاب بافتهای میانی قفسه سینه) است.
جامعترین مطالعه در مورد عوارض استرنوتومی به طور موازی در موسسه کارولینسکا در سوئد، دانشگاه تورنتو در کانادا و دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، میزوری در ایالات متحده انجام شد. محققان توانستند بیشتر عوامل خطر را شناسایی کنند که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت.
استرنوتومی یک عمل نسبتاً ایمن است
استرنوتومی یک عمل جراحی است که در آن جراح برشی به طول جناغ سینه (استخوان صاف و طویل میانی قفسه سینه) ایجاد میکند. این روش از دهه پنجاه میلادی برای جراحیهای قلب و قفسه سینه (کاردیوتوراسیک) مورد استفاده قرار میگیرد و جایگزین روشی معمول به نام توراکوتومی دوطرفه قدامی-جانبی شده است.
علت اصلی محبوبیت استرنوتومی نسبت به روشهای قدیمی، درد کمتر آن برای بیمار است. با این حال، به زودی مشخص شد که این روش نیز می تواند منجر به عوارضی مانند عفونت یا باز شدن خودبهخودی زخم (دهیسنس) شود.
به طور کلی، استرنوتومی یک عمل نسبتاً ایمن است، اما گاهی اوقات منجر به عوارض جانبی می شود. یکی از رایج ترین عوارض، عفونت است. هرچند این مشکل تنها حدود 3 درصد از بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در صورت بروز، پیامدهای آن می تواند جدی باشد. این عفونت ها معمولاً باعث بستری شدن در بیمارستان می شوند و حتی می توانند تهدید کننده زندگی باشند. متاسفانه، بین 4 تا 47 درصد از بیمارانی که دچار عفونت مرتبط با استرنوتومی می شوند، جان خود را از دست می دهند.
معمولاً این عفونت ها ناشی از استئومیلیت استخوان جناغی یا مدیاستینیت هستند. به طور متوسط، این عوارض بین 7 تا 12 روز پس از جراحی بروز می کنند، اما در بیشتر بیماران در هفته اول پس از عمل ظاهر می شوند.
جدی ترین عارضه، مدیاستینیت است که التهاب حاد یا مزمن مدیاستن (بافت های میانی قفسه سینه) است. mediastinitis نیز ناشی از عفونت بوده و بسیار جدی و گاهی کشنده است. درمان این عارضه معمولاً به عمل جراحی نیاز دارد.
اکثر جراحیهای قلب با استفاده از استرنوتومی میانی انجام میشود
خطر اصلی این عمل عفونت های احتمالی است. عفونت های مرتبط با استرنوتومی به سه گروه از عوامل مرتبط هستند.
• گروه اول شامل عناصر ذاتی بیمار است که قبل از جراحی وجود دارد.
• در همین حال، گروه دوم شامل توسعه روش جراحی است.
• در نهایت، گروه سوم و آخر را عوامل بعد از عمل تشکیل می دهند.
بیایید نگاهی به آنها بیندازیم:
• عوامل قبل از عمل در این مورد، عوامل خطر عبارتند از: مرد بودن، مسن بودن، چاق بودن، ابتلا به دیابت، بیماری انسدادی مزمن ریه یا نارسایی کلیوی یا سیگار کشیدن.
• عوامل مرتبط با جراحی این موارد شامل فوریت مداخله، مدت مداخله، نوع مداخله، کوتر الکتریکی بیش از حد، و شوک قلبی و غیره است.
• عوامل بعد از عمل اینها شامل تهویه مکانیکی طولانی مدت، خونریزی و استفاده از اینوتروپ ها، از جمله عوامل دیگر است.
زمانی که عوامل خطر از قبل شناسایی شوند، بهبودی معمولاً موفقیت آمیز است. این می تواند خطر عوارض را کاهش دهد و در صورت بروز آنها، مقابله با آنها را آسان تر کند. چاقی، دیابت و سالمندی عوامل خطری هستند که شایسته توجه ویژه هستند.
معمولاً درمان عفونت ها شامل زهکشی، آبیاری، درمان زخم با فشار منفی، دبریدمان جراحی، پوشاندن ناحیه و آنتی بیوتیک های سیستمیک است.
مراقبت های بعد از استرنوتومی شامل تمیز کردن زخم با صابون ملایم و سپس خشک کردن دقیق آن است. بخیه ها بعد از چند هفته خود به خود حل می شوند. بخیه ها که بهبود را تسهیل می کنند، خود به خود می افتند یا پس از یک هفته توسط بیمار برداشته می شوند.
طبیعی است که بیمار از درد متناوب و اپیزودیک رنج می برد. اگر چنین کردند، باید مسکن مصرف کنند. همچنین طبیعی است که برش کمی متورم شود. بعد از چند ماه همه چیز باید به حالت عادی برگردد.
جای زخم استرنوتومی معمولاً بلند و قرمز است
1. چه زمانی استرنوتومی انجام میشود؟
استرنوتومی برای درمان طیف وسیعی از بیماریها و شرایط، از جمله موارد زیر انجام میشود: بیماری قلبی ، سرطان ریه ، آئورتورتومی ، برای برداشتن قسمتی از مری ، ترمیم آسیبهای ناشی از تصادف یا سایر آسیبهای قفسه سینه
2. عوارض استرنوتومی چیست؟
عوارض استرنوتومی نادر هستند، اما میتوانند جدی باشند. برخی از عوارض احتمالی این عمل جراحی عبارتند از: خونریزی ، عفونت ، درد ، لخته شدن خون ، آسیب به اعصاب ،
مشکلات تنفسی،
3. مراقبتهای بعد از استرنوتومی چگونه است؟
- بیمار باید در بیمارستان بستری شود و تحت نظر باشد.
- بیمار باید داروهای مسکن برای کنترل درد دریافت کند.
- بیمار باید از انجام فعالیتهای سنگین خودداری کند.
- بیمار باید مراقب علائم عفونت، مانند تب، قرمزی و تورم باشد.
4. چه زمانی میتوانم به فعالیتهای عادی خود بازگردم؟
به طور کلی، شش تا هشت هفته طول میکشد تا پس از استرنوتومی به طور کامل بهبود پیدا کنید. در این مدت، باید از انجام فعالیتهای سنگین خودداری کنید. پزشک شما به شما خواهد گفت که چه زمانی میتوانید به فعالیتهای عادی خود بازگردید.
5. جای زخم استرنوتومی چگونه خواهد بود؟
جای زخم استرنوتومی معمولاً بلند و قرمز است. با گذشت زمان، جای زخم محو میشود و به رنگ پوست طبیعی شما نزدیک میشود.
6. آیا میتوانم بعد از استرنوتومی رانندگی کنم؟
معمولاً شش تا هشت هفته طول میکشد تا پس از استرنوتومی بتوانید رانندگی کنید. پزشک شما به شما خواهد گفت که چه زمانی میتوانید رانندگی را دوباره شروع کنید.
7. آیا میتوانم بعد از استرنوتومی پرواز کنم؟
معمولاً باید شش تا هشت هفته پس از استرنوتومی صبر کنید تا بتوانید پرواز کنید. قبل از پرواز با پزشک خود مشورت کنید.
اگر قرار است تحت عمل استرنوتومی قرار بگیرید، مهم است که با جراح خود در مورد تمام سوالات و نگرانیهای خود صحبت کنید. جراح شما میتواند اطلاعات لازم را در مورد عمل، عوارض احتمالی و مراقبتهای بعد از عمل به شما ارائه دهد. همچنین مهم است که برای بهبودی خود برنامهریزی کنید. پس از عمل، به زمان و استراحت کافی برای بهبودی نیاز خواهید داشت. از انجام فعالیتهای سنگین خودداری کنید و به تدریج به فعالیتهای عادی خود بازگردید.
گردآوری:بخش سلامت
پاسخ ها