Mohammad javad oliaei

Mohammad javad oliaei

توسط ۳ نفر دنبال می شود
 ۳ نفر را دنبال می کند

[گاهی ثواب به این معناست که] می‌گویند: این زیارت وارث، تمام تاریخ بشر را با نگاهی بسیار مترقّی و ا

[گاهی ثواب به این معناست که] می‌گویند: 

 

این زیارت وارث، تمام تاریخ بشر را با نگاهی بسیار مترقّی و انسانی برای تو تصویر می‌کند و به تو می‌فهماند و همه دنیا را، همه گذشته بشریت را، حال را، آینده را، جهت زندگی تو را، جهت نیروی فردی تو را و جهت زندگی اجتماعی تو را مشخص می‌کند.

 

[یعنی] بعد از خواندنش، یک آدم آگاه و معتقد و روشن و وارد در چنین وسعت بزرگی از جهان‌بینیِ تاریخی می‌شوی؛ این ثواب تو است. 

 

بنابراین اگر نخوانی، از ثوابش محرومی، یعنی آدم گنگ، یک آدم مبهوت، یک آدم جزئی‌بین و نسبت به فلسفه تاریخ جاهل هستی. 

 

[...] یک جور دیگر هم این است که می‌گوئیم: این را بخوان، این جور چیزها را به تو می‌دهند. بنابراین لازم نیست، که من آن را بخوانم و بفهمم، لازم نیست درباره‌اش فکر کنم، لازم نیست که دغدغه این را داشته باشم، که آیا معنی آن را درست فهمیدم یا درست نفهمیدم!

 

پنج مرتبه آن را می‌خوانم، فقط روی قرائتش، تلفظ حروفش، زیر و زبرش، دقّت کنم که بگویند: پنج مرتبه را خواندی!!! 

 

خوب پنج مرتبه خواندیم، وضو هم گرفتیم، رو به قبله هم خواندیم، هیچ غلط هم نداشت، در یک زیر و زبرش هم اشکالی ایجاد نشد. خواندیم، دیگر کاری نداریم. 

 

یک نوع ثواب را به این معنی می‌گوئیم، یک نوع دعا برای ثواب؛ به این معنی، یک نوع دعا هست به عنوان جبران مسئولیت‌هائی که ما بر عهده داریم، یا داشتیم و انجام ندادیم!!! 

 

یا آنچه را باید با اندیشیدن، با تصمیم گرفتن، درست عمل کردن، فداکاری، وحدت، همدستی، تحمّل، شهامت، صبر و این‌جور چیزها به دست آوریم، چون چیزی نداریم که به دست آوریم، به جای آن به دعا متوسل می‌شویم!!!

 

این یک جور دعاست، یعنی توسل به دعا به عنوان این‌که، آن را جانشین مسئولیت، کار و وظیفه بکنم و مسلماً آسان‌تر است!!!

 

[...] راه‌های به این آسانی، چرا آدمی به کارهای مشکل بپردازد؟! 

 

این نیز نوع دوم دعا است، برای در رفتن از زیر بار مسئولیت‌هائی که مذهب و انسانیت و عقل و اخلاق اجتماعی و زندگی فردی بر عهده انسان می‌گذارد، جانشین همه، دعا است!!!

 

نوع سوم و چهارم دعاهائی هستند که به آن‌ها صددرصد معتقدیم و نوع مترقّی و علمی و حقیقی دعایند. این‌ دو جور دعا، دو جلوه از دعا در تشیع علوی، در اسلام است.

 

دعا، گاه به عنوان خواستن چیزی از خداوند است، چیزی که جانشین تفکّر، علم و مسئولیت و اراده و رنج، کار و زحمت نمی‌شود؛ بلکه خودش در ردیف این مسئولیت‌ها و عوامل است، برای کسب آن چیزی که انسان بدان احتیاج دارد. می‌خواهی و می‌گیری. 

 

و این چیزی است که هم اسلام بدان معتقد است و هم علم.

 

(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار (۸)- نیایش- گزیده صفحات ۱۵۰ تا ۱۵۳)

👇

🆔 @Dr_Shariaaty

https://t.me/Dr_Shariaaty/1739

Mohammad javad oliaei
Mohammad javad oliaei

شاید خوشتان بیاید

پاسخ ها

نظر خود را درباره این پست بنویسید
منتظر اولین کامنت هستیم!
آیدت: فروش فایل، مقاله نویسی در آیدت، فایل‌های خود را به فروش بگذارید و یا مقالات‌تان را منتشر کنید👋