روح من در این جهان رئالیسم، هیچ نمی‌یافت که مرا نگاه دارد؛
چهرهٔ واقعیت‌ها همه برایم زشت و پست و بی‌ارج بود و سرم به بند هیچ‌کدام فرو نمی‌آمد؛
«آنچه بود» دل مرا قانع نمی‌کرد، ناچار به «آنچه باید باشد و نیست» گریختم و ماندم و دیگر برنگشتم!
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۳۳- گفتگوهای تنهائی- بخش یک- صفحه ۴۳۰)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1191
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها