ناصر خسرو به راهی می‌گذشت... مستراح و قبرستان را کنار هم دید!
چه صحنهٔ پرمعنی و مملو از «واقعیت‌ها»، عصارهٔ همهٔ واقعیت‌ها، واقعیت همهٔ واقعیت‌ها... سرشار از عقل و منطق و درستی و عینیت مطلق! یک ذرّه خیال و شعر و ایده‌آلیسم و از این قصه‌های بی‌پایه در آن نیست!
فریاد برآورد: هان! این است دنیا و این است دنیاخواری!
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۳۳- گفتگوهای تنهائی- بخش یک- صفحه ۸۹)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها