ابراهیم فقط یک شخص تاریخی نیست، پیامبران بعد از او، حتّی پیامبر من ادامه دهندهٔ راه اویند.
پس راه ابراهیم راهی است که هنوز روندگان باید به راهش بروند و نهضتش، نهضت زندگی است و شرکی که او با آن مبارزه می‌کرد، امروز بیشتر از زمان او بر جهان حکومت می‌کند و بدتر و خشن‌تر، امّا پنهانی!
«حج» یک نمایش عظیم بشری است؛ هر سال و هر نسل، هر انسانی موظّف است که از زندگی و نظام اجتماعی و بندها و پیوندهای خود ببرد و جامعه و نشانِ رنگ‌هایِ طبقاتی و نژادی و خانوادگی و همهٔ مرز و بندهای پوچ و زشتی را که زندگی بر انسان تحمیل کرده و بشریت را قطعه قطعه کرده است، همه را بریزد؛
و در یک برابریِ بی‌رنگ و آزاد، کفن‌پوش شود و وارد صحنهٔ پرشکوهی گردد که در آن، هر فردی نقش ابراهیم داستان پرحرکت و پرهیجانِ این مهاجرِ مجاهدِ تاریخ را بازی می‌کند، صحنه‌ای که در آن هر کسی بازیگر نقش اول است؛
و در چنان مراسم پر تکان و انقلابی، با تمام حرکات و حالات و اطوارش، خاطرهٔ عظیم ابراهیم و هاجر و اسماعیل را تجدید می‌کند و تجسم می‌بخشد.
«حج» نمایش برابری انسان‌ها، وحدت ملّت‌ها و طبقات، طواف عشق و توحید، سعیِ کار و جهاد، هجرت به سوی شناخت و بازگشت به سوی شعور و نیل به سرمنزلِ عشق و ایده‌آل و جشنِ خون و قربانیِ اسماعیلِ خویش و بالاخره جشن پیروزی ابراهیمی هر فردی بر شیطان‌های سه‌گانهٔ تاریخ و جامعه و درون است.
محور اصلیِ حج، نقطه‌ای است که قبلهٔ انسان‌هاست و نقطهٔ مرکزی طواف یعنی کانون همهٔ حرکات زندگی فرد و آن، خانهٔ هاجر است، آرامگاه هاجر است.
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۲۲- مذهب علیه مذهب- صفحه ۱۲۱ و ۱۲۲)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1096
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها