اصالت مصرف، نظام زندگی قسطی!
نظامی که در آن همیشه انسان از عمرش کم می‌آورد!
همیشه باید برای مصرف‌های گذشته‌اش، آینده‌اش را بفروشد؛
آینده‌فروشی، عمرفروشی، برای تأمین نیازهائی که بر من تحمیل می‌کنند، بی‌آنکه به من قدرت خرید بدهند،
ناچار چون محتاجم کرده‌اند و پول ندارم، سال‌های عمرم را از آینده پیش‌فروش می‌کنم!
این است بردگی جدید و معنی «آزادی‌ِ بردگان»!
[...] و این چنین است که روشنفکر را نیز که به عنوان یک انسان آگاه و آزاد، [...] باید تعهّدات انسانی خویش را انجام دهد، به تعبیر مرحوم جلال آل‌احمد، «اخته» می‌کنند و...
[...] به زودی، «عاقل مردی» می‌شود که تمام هدفش این است که کاری کند که هیچ چیز دست نخورد، کاری نکند که شرایط شغلی و اجتماعی‌اش عوض شود، در خطر افتد؛
چون بر اساس همین شرایط بوده است که آینده‌اش را پیش‌فروش کرده است، او جرأت و حق این را ندارد که «ریسک کند» و به هر قیمتی و با تن دادن به هر ننگی باید نگهش دارد!
[...] یک انسان مسئولِ در برابر جامعه و متعهّدِ رسالتی برای مردم و مجاهدِ راه به عقیدهٔ انسانی، باید «زندگی فردی»اش را بر دو «اصل منفی» استوار کند تا «زندگی اجتماعی و اعتقادی»اش بر «اصل مثبت» پایدار بماند:
اول: «نداشته باشد»،
تا برای «حفظ»ش محافظه‌کار نشود،
دوم: باید «نخواسته باشد»،
تا برای «کسب»ش، نلغزد و ضعف نشان ندهد! پارسائی و قناعت او، پشتوانهٔ استقلال و آزادگی و دلیری و پایداری اوست؛
و این است معنای «زهد انقلابی» که نویسندگان و متفکّران و مبارزان بزرگ اجتماعی امروز اصطلاح کرده‌اند! و این است معنای «زهد علی»!
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۲۲- مذهب علیه مذهب- گزیدهٔ صفحات ۱۷۲ تا ۱۷۴)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1138
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها