.
2⃣ هاجر مظهـر و سمبلِ توکّلِ انسـانِ فداکار به خـداونـد است.
یعنی اگر یک انسـان تکیـه کنـد به آن قـدرتِ بـزرگ، به قـدری مستقل می‌شـود و به قـدری قهرمان می‌شـود که هـرگـز به خاطر تــرس، به خاطر جهـل و به خاطر منفعـت پـرستـی؛ نـه تحت تأثیـر کسی است، نـه به کسی تقرّب می‌جـویـد، نـه به فـردی امیـد دارد و نـه بـرای کسب منفعـت یا دفـع ضـرری به پستی تن می‌دهـد.
«این است که بنـدگی خــدا عبـارت است از آزادی از هـر چـه که در زنـدگی هست».
[···] می‌بینیم که همیـن زن که نمـونه مطلـقِ توکّل به خــداونـد در تـاریخ و در مذهب ما است؛ «همیـن زن» بچه اش را آنجا می‌گذارد و در عینِ توکّلِ مطلـق، از این کـوه به آن کـوه با پای خـودش دنبـال آب و روزی برای فرزنـدش می‌دود، دو عملی که در ذهن ما متضّاد است، در اسلام با هم جمع شده و دنبال هم و مکمّل هم است!
[···]طـواف یعنی هم توکّلِ هاجر را داریم و هم سعیِ هاجر را، هم کوشش بکنیم و هم ایمان به وحدت و روحانیت و لطفِ خــداونـد داشته باشیم.
[···] عظمـتِ کعبـه به این است که هیچ پیغمبـری در آنجا مدفـون نیست و در این مسجـد هیچ کس حق ندارد دفـن بشود و فقط هاجر چنین امتیـازی را بدست آورده، برای اینکه کسی که فاقد همه فخـرها در زنـدگـی بشر است، دارای مفاخـری از طرف خــداونـد بشود که حتی بزرگتـرینِ عزیـزانش در طـول تـاریخ از آن محـروم اند!
[···] اما ما هاجر را که در آنجا دفن است دیگر نمی‌پرستیم،
دیگر هاجر نمی‌تواند معبد بشود، هاجر فقط یک انسـانِ گمنامی می‌شـود، مظهرِ فداکاری و مظهرِ از خـود گذشتگی و ایمـان و در عین حال کوشش؛ همیـن!
ما توکّلِ همراه با کوشش را در هاجر ستایش می‌کنیم، نه یک شخصیتی را .
(دکتر علی شریعتی- میعاد با ابراهیم- گزیده صفحات٢۱٩ تا٢٢٣)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/668
از همین نویسنده
۴ سال پیش
بیتوته😎😍
۳ سال پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها