مگر خدا نمی‌داند که در این زندگی و در چنین جمعی که او ساخته است یا اهرمن ساخته است، مرد ماندن و انسان ماندن و نیالودن و راستین بودن چه دشوار است و ایستادن و استوار ماندن چه سخت؟!
و می‌بیند که مانده‌ام و می‌داند که استوارم و چرا مکافاتم می‌کند؟!
و چرا در دوزخ غضبش می‌سوزاندم؟!
و چرا این آتش را که در آنم افکنده‌اند بر من سرد نمی‌کند و گلزار نمی‌کند؟!
که مگر نه من ابراهیم این زمانه‌ام و بت شکن این دورانم؟!
و مگر نه با نمرود و قومش جنگیده‌ام و مگر نه با او وفادار مانده‌ام؟!
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
[...] من آن مرغ آتشم که از آب و دانه می‌میرم،
از هوا می‌میرم،
از نوازش می‌پژمرم،
از زندگی می‌گریزم،
بیتاب سوختنم و جز در شعله‌های آتش آرام نمی‌گیرم،
زندگی و لذت و خوشبختی؟!،
این‌ها از جنس من نیستند!
زندگی ساخته نظم است و عقل است و خور و خواب است و رفت و آمد است و گفت و شنود است و سر و سامان است و من با این‌ها بیگانه‌ام!
[...] و آن که آشنای من، چیست؟
خویشاوند من کیست؟!
(دکتر علی شریعتی- آثار گونه گون- گزیده صفحات ۴۶٣ و ۴۶۴)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/301
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها