الکلیسم یک بیماری مزمن است که باعث وابستگی شدید به الکل می‌شود
الکلیسم یا اعتیاد به الکل، یک بیماری پیچیده است که در آن فرد به طور غیرقابل کنترلی به مصرف الکل روی می‌آورد. در این مقاله از به بررسی ابعاد مختلف این بیماری، از علائم تا عوارض و درمان آن می‌پردازیم.
هیچ کس یک شبه به الکل معتاد نمی‌شود. شما نمی‌توانید الکلیسم را مانند سرماخوردگی بگیرید. با این حال، برخی از علائم اولیه وجود دارد که می‌توانید به آن‌ها توجه کنید.
اختلال مصرف الکل (نامی که متخصصان برای نوشیدن مشکل‌ساز که شدید می‌شود می‌دهند) یک اصطلاح نسبتاً جدید است که سوء مصرف الکل و وابستگی به الکل را ترکیب می‌کند، از جمله سطحی که گاهی به عنوان الکلیسم شناخته می‌شود.
مصرف بیش از حد و طولانی مدت الکل می‌تواند به الکلیسم منجر شود
اختلال مصرف الکل (که گاهی به عنوان الکلیسم نیز شناخته می‌شود) یک بیماری پزشکی شایع است. افراد مبتلا به این بیماری نمی‌توانند از نوشیدن دست بردارند، حتی اگر مصرف الکل زندگی خود و اطرافیان خود را مختل کند. اختلال مصرف الکل می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. درمان‌ها ممکن است شامل داروها و درمان رفتاری باشد. در حالی که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است دوباره شروع به نوشیدن کنند، مطالعات نشان می‌دهند که با درمان، اکثر افراد می‌توانند میزان نوشیدن خود را کاهش دهند یا کاملاً از نوشیدن دست بردارند.
اختلال مصرف الکل می‌تواند تمام ابعاد زندگی‌تان را تحت الشعاع قرار دهد. ممکن است حتی با وجود آگاهی از آسیب‌هایی که به روابطتان وارد می‌کند، باز هم به نوشیدن ادامه دهید و برنامه‌ریزی‌هایتان را بر اساس نوشیدن بعدی تنظیم کنید. این اختلال نه تنها بر روابطتان، بلکه بر سلامت جسمی‌تان نیز تأثیر گذاشته و ممکن است هوس‌های شدید الکل و علائم ترک را به همراه داشته باشد.
هنگامی که به علائم بیماری پزشکی فکر می‌کنید، ممکن است بر روی مسائل جسمی مانند درد، تب یا سرفه‌ای که از بین نمی‌رود تمرکز کنید. علائم اختلال مصرف الکل بر تغییرات در خلق و خوی و رفتار شما متمرکز است، از جمله:
• هوس نوشیدنی‌های حاوی الکل
• ادامه استفاده از این نوشیدنی‌ها حتی اگر نوشیدن شما بر روابط شما با خانواده، دوستان و همکارانتان تأثیر بگذارد
• نوشیدن بیشتر از آنچه قصد داشتید یا برای مدت طولانی‌تر از آنچه قصد داشتید.
• صرف زمان زیادی برای تهیه و نوشیدن این نوشیدنی‌ها یا بهبودی از خماری ناشی از نوشیدن
• تلاش مکرر برای کاهش میزان نوشیدن
• عدم توانایی در انجام تعهدات کاری یا خانوادگی به دلیل نوشیدن
• کنار گذاشتن فعالیت‌های مهم اجتماعی، کاری یا تفریحی به دلیل الکل
• استفاده از الکل در موقعیت‌های خطرناک از نظر جسمی
• ادامه نوشیدن زمانی که دچار بیماری پزشکی یا اختلال روانی هستید که با نوشیدن بدتر می‌شود.
• تحمل بالای نوشیدنی‌های حاوی الکل
محققان همه دلایل ابتلای فرد به این بیماری را نمی‌دانند، اما عوامل زیر را شناسایی کرده‌اند:
• ژنتیک: مطالعات نشان می‌دهند افرادی که سابقه خانوادگی اختلال مصرف الکل دارند، خطر ابتلا به آن افزایش می‌یابد.
• شرایط سلامت روان: داشتن شرایطی مانند افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی (ADHD) ممکن است خطر اختلال مصرف الکل شما را افزایش دهد.
الکلیسم نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نیز تاثیر می‌گذارد
خماری و ترک دو مشکلی هستند که افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اما الکل یک کارسینوژن شیمیایی است. مصرف زیاد و طولانی مدت نوشیدنی‌های حاوی الکل خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهد. سایر عوارض بالقوه عبارتند از:
• کاردیومیوپاتی ناشی از الکل
• هپاتیت ناشی از الکل
• مسمومیت با الکل
• تحلیل رفتن مخچه
• سیروز کبد
• دلیریوم ترمنس
برای تشخیص اختلال مصرف الکل، پزشکان از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) به عنوان مرجع اصلی استفاده می‌کنند. این راهنما معیارهای دقیقی را برای تشخیص این اختلال ارائه می‌دهد. پزشک با بررسی علائم شما و تطبیق آن‌ها با این معیارها، می‌تواند تشخیص دهد که آیا شما به اختلال مصرف الکل مبتلا هستید یا خیر و شدت آن چقدر است. علاوه بر این، پزشک با انجام معاینه فیزیکی به دنبال علائم جسمی مرتبط با این اختلال خواهد بود.
• خفیف: علائم شما با دو تا سه معیار مطابقت دارد.
• متوسط: علائم با چهار تا پنج معیار مطابقت دارند.
• شدید: علائم با شش معیار یا بیشتر مطابقت دارند.
درمان شما به شرایط شما بستگی دارد. اگر بیماری شما شدید است، پزشک ممکن است درمان پزشکی بستری یا توانبخشی مسکونی را توصیه کند. سایر درمان‌ها عبارتند از:
• درمان رفتاری: این درمان بر مشاوره‌ای تمرکز دارد که رفتار نوشیدن شما را تغییر می‌دهد. ممکن است با مشاوران اعتیاد یا روانشناسان کار کنید.
• داروها: سازمان غذا و داروی ایالات متحده، نالترکسون و آکامپروسات را به عنوان درمان اختلال مصرف الکل تأیید کرده است. توپیرامات و گاباپنتین همچنین می‌توانند میل افراد را کاهش دهند.
• گروه‌های حمایتی: گروه‌های حمایتی راهی برای ارتباط با دیگران هستند که شرایط شما را درک می‌کنند.
الکلیسم می‌تواند به روابط خانوادگی و اجتماعی فرد آسیب جدی وارد کند
مطالعات نشان می‌دهد که اکثر مبتلایان به این بیماری بهبود می‌یابند، یعنی میزان نوشیدن خود را کاهش می‌دهند یا کاملاً از نوشیدن دست می‌کشند. افراد دچار عود می‌شوند. ممکن است برای مقابله با حوادث استرس‌زا مانند از دست دادن شغل، طلاق، یا مقابله با مرگ در خانواده یا یک دوست نزدیک، شروع به نوشیدن کنند. اگر تحت استرس هستید و فکر می‌کنید ممکن است در معرض خطر عود قرار داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر در حال دریافت مراقبت برای اختلال مصرف الکل هستید، قبلاً قدم مهمی برای مراقبت از خود برداشته‌اید. بهبودی سفری است که گام به گام، روز به روز طی می‌کنید. در اینجا چند پیشنهاد ارائه می‌شود که ممکن است در طول مسیر به شما کمک کند:
• کمی ورزش کنید: ورزش یک راه عالی برای مدیریت استرس است، چه چالش‌های روزمره باشد یا احساس استرس در مورد ننوشیدن الکل.
• محرک‌های خود را بشناسید: با اختلال مصرف الکل، برخی شرایط ممکن است میل به نوشیدن را تحریک کنند.
• به دنبال حمایت باشید: چه یک برنامه 12 مرحله‌ای باشد یا زمانی با یک درمانگر، صحبت با افرادی که شرایط شما را درک می‌کنند ممکن است مفید باشد.
این به شرایط شما بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر در حال دریافت درمان برای یک بیماری مرتبط با مصرف الکل مانند سیروز کبد هستید، باید از پزشک خود در مورد تغییرات بدن خود که ممکن است علائم جدید باشند سوال کنید. اگر در حال مشاوره هستید، از پزشک خود در مورد نحوه برخورد با موقعیت‌های پر استرس زمانی که احساس می‌کنید به حمایت روانی اضافی نیاز دارید سوال کنید.
افراد مبتلا به الکلیسم اغلب احساس انزوا و افسردگی می‌کنند
1. آیا الکلیسم یک بیماری مزمن است؟
بله، الکلیسم یک بیماری مزمن است که نیاز به درمان طولانی مدت دارد. حتی پس از درمان، خطر عود وجود دارد. بنابراین، حمایت مداوم و پیگیری منظم برای موفقیت در درمان بسیار مهم است.
2. چگونه می‌توان به فرد مبتلا به الکلیسم کمک کرد؟
کمک به فرد مبتلا به الکلیسم نیازمند صبر، حمایت و درک است. برخی از راه‌های کمک عبارتند از:
• صحبت کردن با فرد: با فرد مبتلا به الکلیسم به صورت صریح و صادقانه صحبت کنید و نگرانی‌های خود را بیان کنید.
• تشویق به درمان: فرد را تشویق کنید تا به دنبال کمک حرفه‌ای باشد.
• پرهیز از سرزنش و قضاوت: به جای سرزنش و قضاوت، به فرد نشان دهید که به او اهمیت می‌دهید و می‌خواهید به او کمک کنید.
• مراقبت از خود: فراموش نکنید که به خودتان هم اهمیت دهید و از حمایت دوستان و خانواده خود بهره‌مند شوید.
3. آیا الکلیسم قابل درمان است؟
بله، الکلیسم یک بیماری قابل درمان است. درمان‌های مختلفی برای الکلیسم وجود دارد، از جمله:
• درمان دارویی: داروهایی برای کاهش میل به نوشیدن و کاهش علائم ترک.
• درمان روانشناختی: درمان‌های رفتاری-شناختی برای تغییر الگوهای فکری و رفتاری مرتبط با الکل.
• گروه‌های حمایتی: گروه‌هایی مانند الکلی‌های گمنام (AA) که به افراد مبتلا به الکلیسم کمک می‌کنند تا با هم ارتباط برقرار کنند و از تجربیات یکدیگر بهره‌مند شوند.
• توانبخشی: برنامه‌های توانبخشی برای کمک به افراد در بازگشت به زندگی عادی.
اگر فکر می‌کنید ممکن است اختلال مصرف الکل داشته باشید، تنها نیستید. این بیماری میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درک اینکه ممکن است مشکلی داشته باشید اولین قدم برای بهبود است، بنابراین در صحبت با یک پزشک تردید نکنید. آن‌ها درمان‌ها و منابعی را برای کمک به بهبودی از اختلال مصرف الکل توصیه خواهند کرد.
گردآوری:بخش سلامت
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها