سنسور اعلام حریق برای اعلام آتش سوزی است
سنسور اعلام حریق بخشی از مجموعه سیستم اعلام حریق است که قبل از وقوع آتش سوزی به شکل های مختلف آلارم می دهد. مثلا با به صدا در آوردن آژیر اعلام حریق یا به شکل نوری یا در شکل های پیشرفته با ارسال پیامک. در این مطلب از شما را با انواع سنسور اعلام حریق آشنا می کنیم.
سنسورهای اعلام حریق محصولات نسبتا کوچکی هستند که در مکان های مختلف نصب می شوند. این سنسورها وظیفه دارند به شکل های مختلف آتش سوزی را اعلام کنند. با استفاده از این محصولات خطرات و آسیب های حاصل از آتش سوزی بسیار کاهش یافته است. این سیستم ها می توانند قبل از اینکه آتش فراگیر شود وقوع آن را با روش های مختلف اعلام کند.
سنسورها به تنهایی نمی توانند کار کنند و باید به مجموعه سیستم اعلام حریق از جمله دتکتورها متصل باشند. دتکتورها از طریق روش های مختلف مانند تشخیص دود، تشخیص شعله و تشخیص حرارت و حتی با تشخیص گاز مونواکسید کربن متوجه می شوند که در یک محیط آتش سوزی رخ داده است و بعد از آن با کمک سنسورها وقوع حریق را اعلام می کنند. مدل های جدید دتکتورها حتی قادر هستند برای افراد و ساکنین پیامک وقوع خطر را ارسال کنند. معمولا سیستم های اعلام حریق وایرلس این قابلیت را دارند.
با آلارم های دیگری همچون آژیر یا چراغ های اضطراری هم وقوع آتش سوزی به ساکنین اعلام می شود. در واقع با هر روشی که همه افراد مطلع شده و قبل از فراگیر شدن آتش و گیر کردن افراد داخل آن بتوانند منطقه را ترک کنند.
سنسور اعلام حریق با استفاده از دود و حرارت کار می کند
سنسورهای اعلام و تشخیص حریق با استفاده از روش های مختلفی می توانند وقوع آتش سوزی را تشخیص دهند. در ادامه آن ها را معرفی خواهیم کرد:
وقتی آتش سوزی رخ می دهد دود بسیار زیادی حاصل از سوختن اشیاء در هوا می پیچد. این دود وقتی به سنسورهای تشخیصی می رسد آن ها را فعال می کند. در واقع دود داخل سنسور گیر کرده و سنسور را مطلع می کند که آتش سوزی در جریان است. پس از آن دتکتور خطر را از طرق مختلف در محیط ارسال می کند.
این سنسورها به بالا رفتن حرارت حساس هستند. در واقع آن ها را برای یک دمای ثابت تنظیم کرده اند که اگر از آن مقدار دما بالاتر برود احساس خطر خواهند کرد. داخل سنسورهای حرارتی مانند فیوزها آلیاژهایی وجود دارد. وقتی دمای محیط از حد متعادل بالاتر می رود این آلیاژها آب می شود و با آب شدن آن ها سنسور متوجه می شود که حرارت در محیط خیلی زیاد شده و به این ترتیب حریق را اعلام می کند.
در آتش سوزی هایی که دود زیادی حاصل نمی شود بهترین سنسورهای تشخیص حریق نوع تشخیص گاز هستند. در اثر بعضی از انواع آتش سوزی نوعی گاز به نام مونواکسید کربن متصاعد می شود که رنگ و بویی ندارد اما بسیار خطرناک بوده و می تواند در مدت زمان کوتاهی باعث تنگی نفس و مرگ شود.
این سنسورها وقتی متوجه شوند این گاز در محیط پخش شده فعال شده و دتکتور را وا می دارد که وقوع حریق را به آژیرها و منابع نوری ارسال کند تا آن ها فعال شوند.
سنسور اعلام حریق خسارات را کاهش می دهد
این سنسورها به جز روش های مرسوم اعلام حریق یعنی صوت و نور و فرکانس به روش مدرن دیگری هم وقوع آتش سوزی را اعلام می کند و آن هم روش ارسال پیامک به ساکنین است. برای این منظور ساکنین باید تلفن همراه خود را به سنسور متصل کرده باشند تا بتواند پیامک بفرستد.
معمولا این سنسورها هم از طریق دود و حرارت وقوع حریق را پیش بینی می کنند و از لحاظ سرعت تشخیص اغلب سرعت بیشتری نسبت به دو نوع دیگر دارند و از آنجایی که از روش های چند گانه برای تشخیص استفاده می کند درصد خطای آن کم است. ضمنا بازهای این مدل هم به جهت امکانات مختلف در اعلام حریق بالاتر ار سایر رده های سنسور اعلام حریق است.
سنسورهای اعلام حریق را برای مکان های مختلفی استفاده می کنند. اگرچه بسیاری از افراد به خوبی به لزوم استفاده از تجهیزات تشخیص حریق پی نبرده اند اما در هر محیطی که احتمال وقوع آتش سوزی وجود دارد استفاده از سنسور اعلام حریق ضرروی است. سنسورهای اعلام حریق می توانند قبل از اینکه آتش سوزی شعله ور شود و خطرات جانی و مالی بالا برود آن را تشخیص دهد.
با این وجود برای بعضی مکان ها استفاده از سنسور اعلام حریق ضرورت بیشتری دارد. به عنوان مثال در محیط هایی که افراد بسیار زیادی رفت و آمد دارند حتما باید این تجهیزات وجود دشته باشد چون آتش سوزی در این مکان ها مساوی است با یک فاجعه اگر از قبل متوجه نشویم. مثلا در بیمارستان ها، در پاساژها و مراکز خرید، در ادارات بزرگ و سازمان ها و در مدارس و مهدهای کودک.
به علاوه در محیط های کاری که احتمال وقوع خطر بیشتر است مثلا مکان هایی که با مواد اشتعال زا کار می کنند یا با گازها کار می کنند مثلا در پتروشیمی ها و صنایع نفت و گاز و .... استفاده از سنسور اعلام حریق واجب است.
آتش سوزی در چنین مکان هایی به سرعت گسترش پیدا می کند و به همین جهت است که داشتن سنسورهای اعلام حریق و سایر تجهیزات تشخیص حریق بسیار کمک کننده است و حداقل میزان خسارات را کاهش می دهد.
وجود سنسور اعلام حریق برای بسیاری از مکان ها ضروری است
اگر قصد دارید سنسور اعلام حریق بخرید باید با نکات نصب و نکات ایمنی و استانداردهای نصب آشنا باشید. البته منظور کسانی هستند که با نصب و راه اندازی سیستم های اعلام حریق آشنایی دارند و نقشه خوانی اعلام حریق را آموخته اند. در ادامه یکسری از نکات عمومی را با هم می خوانیم:
1. در هر 10 متر فضا باید یک عدد سنسور اعلام حریق وجود داشته باشد پس اگر اتاق شما بیش از 10 متر فضا دارد لازم است که دو عدد یا بر مبنای متراژ هر 10 متر یک سنسور نصب کنید.
2. در فضاهای بسته که امکان جمع شدن دود بیشتر از مکان های باز است مانند اتاق خواب ها، آشپزخانه، پارکینگ های بسته و رستوران ها بهتر است از سنسور تشخیص دود استفاده کنید.
3. اگر پارکینگ شما از دو طرف باز است به جز سنسورهای دودی از سنسور حرارتی هم می توانید استفاده کنید.
4. توجه کنید سنسور اعلام حریق تنها بخشی از سیستم اعلام حریق است و اگر می خواهید سیستم به طور کامل راه اندازی شود و درست کار کند باید سایر تجهیزات و بخش های اعلام حریق از جمله دتکتور، شستی و آژیر را هم راه اندازی کنید.
برای نصب سنسور اعلام حریق باید استانداردها را رعایت کنید
کلام پایانی
سنسور اعلام حریق یکی از اجزای سیستم های اعلام حریق است که به تشخیص آتش سوزی کمک می کند. این تجهیز ایمنی را در ساختمان ها نصب می کنند تا قبل از اینکه آتش سوزی بسیار گسترش پیدا کند و آسیب های جدی وارد کند افراد بتوانند محیط را ترک کنند و آتش نشانان نیز آتش را مهار کنند. سنسور اعلام حریق انواع مختلفی دارد که با کمک دتکتورها از طریق صوت یا نور و یا ارسال پیامک وقوع اتش سوزی را اعلام می کند.
گردآوری: بخش دانش کسب و کار
پاسخ ها