
چرا بسیاری از بیماران به دنبال داروی ضد آبسه مقعدی هستند؟ بیشتر افرادی که درد و ناراحتی آبسه آنال را تجربه میکنند، به دنبال راههای سریع کاهش علائم بیماری، مثل داروها و پماد برای درمان آبسه مقعدی هستند. اما آیا واقعا درمان آبسه مقعدی با دارو، پماد و قرص ممکن است؟ آبسه پری آنال که معمولا به شکل یک جوش و تورم دردناک در ناحیه مقعد ظاهر میشود، یک عارضه عفونی و یک کیسه پر از چرک است که به دلیل مسدود شدن غدد مقعدی یا بعضی عوامل دیگر ایجاد میشود.
در بیشتر مواقع استفاده از داروی آبسه به عنوان درمان قطعی و جایگزین تخلیه با جراحی نیست و به عنوان یک روش مکمل کاربرد دارد. استفاده از داروهایی مثل پماد و قرص برای کاهش علائم بیماری در افرادی که نمیتوانند سریعا برای جراحی و تخلیه آبسه اقدام کنند، یک روش بسیار کارآمد و مناسب است.
همچنین گاهی عفونت آنقدر زیاد است که دکتر جراح مصرف یک دوره آنتی بیوتیک را قبل از تخلیه آبسه تجویز میکند تا در حین جراحی مشکلی ایجاد نشود. اما توصیه میکنیم بدون نظر پزشک و با خود درمانی از دارو برای درمان این عارضه استفاده نکنید.
گاهی استفاده از پماد آبسه مقعدی میتواند بهطور موقت التهاب و درد را کاهش دهد. این پمادها معمولاً دارای ترکیبات آنتیبیوتیک و ضدالتهاب هستند، زیرا آبسه یک عفونت باکتریایی است.
پماد موپیروسین: یک آنتیبیوتیک موضعی برای عفونتهای سطحی پوست است و معمولاً برای آبسههای عمقی بهتنهایی کافی نیست. بیشتر بعد از جراحی و برای جلوگیری از گسترش عفونت تجویز میشود.
پماد تتراسایکلین: این پماد نیز برای عفونتهای سطحی کاربرد دارد و در مراحل اولیه بیماری یا بعد از تخلیه آبسه استفاده میشود. مصرف آن باید با نظر پزشک و حداکثر ۲ تا ۳ بار در روز و نهایتاً تا ۱۴ روز باشد.
بهطور کلی، بهترین پماد آبسه مقعدی با توجه به شدت عفونت و شرایط هر بیمار توسط پزشک انتخاب میشود.
برای کاهش درد و التهاب آبسه مقعدی، داروهایی مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است تجویز شوند. مصرف این داروها باید طبق نظر پزشک و با احتیاط، بهویژه در افراد دارای مشکلات معده یا مصرفکننده داروهای رقیقکننده خون، انجام شود.
در نتیجه، داروهایی مثل آنتی بیوتیک و پماد آبسه مقعدی بیشتر برای کنترل علائم هستند و درمان قطعی این عارضه معمولاً تخلیه جراحی عفونت است.
پاسخ ها