فیلم "فسیل" که اکنون با بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان فروش، به عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شناخته می شود، در این روزها موضوع بسیاری از گفت و گوها و توجه های عمومی قرار گرفته است. این اتفاق به خصوص مهم به نظر می رسد زیرا پس از مدتی از رکود در صنعت سینمای ایران، "فسیل" توانسته است پس از چند ماه اکران، هنوز هم مقدار زیادی از فروش در گیشه های سینما را جذب کند. اما نقدها و انتقادها نیز به همراه آمده اند و در این مقاله، به مرور دقیق تری بر روی این فیلم کمدی می پردازیم.
"فسیل" با ژانر کمدی درام ساخته شده و در سال ۱۳۹۹ منتشر شد. این فیلم با کارگردانی کرم امینی، تهیه کنندگی سید ابراهیم عامریان و نویسندگی حمزه صالحی، داستان جدید و منحصر به فردی را روایت می کند. داستان این فیلم درباره یک خواننده به نام اسی و دو نوازنده از گروه "بلک داگز" به نامهای سعید و صفا می باشد. اعضای گروه "بلک داگز" در دوره پایان دوران پهلوی و آغاز انقلاب اسلامی تلاش می کنند تا در موقعیت و افتخاری دست پیدا کنند. اما اسی، خواننده اصلی گروه، به کما می رود و پس از بیست سال به هوش می آید، اما موفقیتهای او در گذشته به مشکلاتی بزرگ برای او منجر می شود. این دردسرها و مشکلات در فیلم "فسیل" به طرز طنزی به تصویر کشیده شده اند.
یکی از دلایلی که می تواند پربیننده تری فیلم را توجیه کند، روایت داستان در دهه های پنجاه و شصت و جذابیت نوستالژیک آن است. این دوران در سال های اخیر در ایران، موضوعی محبوب برای ساخت فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی بوده است. این دست از آثار مخاطبان گسترده ای را جذب می کند و بسیاری از آن ها کیفیت بالایی دارند. از این نظر، فیلم "فسیل" نیز تلاش داشته تا در همین مسیر حرکت کند. اما به نظر می آید که این فیلم نتوانسته است به سطح برتری کیفیتی برسد. نویسندگی ضعیف داستان و ارتباط موثر بین قسمت های مختلف فیلم، آن را به یک فیلم گذرا تبدیل کرده است. این به این معناست که بعد از چندین سال، داستان فیلم احتمالاً به سادگی فراموش می شود.
فیلم "فسیل" به دو بخش مجزا تقسیم شده است و بخش اول آن به دوران پیش از انقلاب اختصاص دارد. این قسمت از فیلم نشان دهنده رقص، موسیقی و مد دوران پهلوی می باشد، که برای بسیاری از تماشاگران جذاب است. در این بخش، نقدهایی به نظام شاهنشاهی پیش از انقلاب اسلامی مطرح می شود. اما نباید انکار شود که بیشترین شوخی های این بخش، دارای طنزی خوب هستند. در "فسیل" بیشتر به موضوعاتی مانند ساواک، مصرف مشروبات الکی و... به صورت طنزی اشاره شده است. در اینجا شما نخواهید دید که شعارهای جنجالی و بی منطقی به کار گرفته شده باشند. از این نظر، "فسیل" توانسته است تماشاگران را به سمت خود جذب کند. همچنین، حضور بدل های معروف خواننده ها مانند شهرام شب پره و سیاوش قمیشی، از دیگر جذب کننده های این فیلم است.
بخش دوم فیلم "فسیل" در دوران پس از انقلاب و در زمانی که اسی به هوش می آید، جریان دارد. شرایط کشور به طور کامل تغییر کرده و این تغییرات به مشکلاتی بزرگ برای اسی منجر می شود. همچنین، تغییرات زیادی در خانواده اسی رخ داده است، از جمله ازدواج دوست صمیمی اسی با خواهرش. محتوای فیلم به طور کلی به یک مضمون کلیشه ای در آثار کمدی اشاره دارد. در بخش دوم نیز تلاش شده تا موقعیت های کمدی بیشتری به وجود آید. اما بیشترین وزن کمدی این فیلم بر دوش نقش اصلی افتاده است. این یکی از نقائص اصلی این فیلم به حساب می آید، زیرا بازیگر باید نقش اصلی فیلم را به خوبی اجرا کند و تلاش کند تا موقعیت های طنزی را به وجود آورد، به جای اینکه معتمد به نقش فرعی باشد.
با پیشرفت داستان فیلم، به نظر می رسد که فیلمنامه به صورت منظمی روندی مشخص را طی نمیکند. در کل، تنها شاهد چندین سکانس طنز هستیم که به ترتیب در فیلم قرار داده شده اند. همچنین، دیالوگ های فیلم تلاش دارند تا تماشاگران را به خنده در بیاورند، اما در برخی موارد، این سکانس های طنز از منطق خارج می شوند. به عنوان مثال، می توان به سکانس هایی اشاره کرد که اسی پس از انفجار و مصرف قرص سیانور، به زندگی باز می گردد.
در نهایت، فیلم "فسیل" با ترکیب عناصر نوستالژی و طنز توانسته است مخاطبان زیادی را به خود جذب کند و تجربه ی طنزی ارائه دهد، اما نقدها و انتقادها در مورد کیفیت داستان و برنامه ریزی فیلم از جنبه های مختلفی به آن وارد شده است.
بازی بهرام افشاری توانست مخاطبان را به خود جذب کند و می توان بازی او را یکی از نقاط قوت فیلم دانست. ایمان صفا و هادی کاظمی نیز با بازی مناسب و خوب خود نشان دادند. با این حال، به نظر می رسد که به دلیل ضعف در فیلمنامه، این دو بازیگر نتوانسته اند به نحوی کامل بازی خود را به نمایش بگذارند. در مورد الناز حبیبی نیز می توان گفت که بازی او مصنوعی به نظر می آید. گریم بازیگران و طراحی لباس از جنبه های مثبت فیلم هستند. با توجه به محیط های زمانی فیلم، می توان ادعا کرد که این دو جنبه با دقت و جزئیات خوبی اجرا شده اند. از سوی دیگر، جلوه های ویژه فیلم به اندازه کافی قوی نبودند.
منبع: نقدی بر فیلم فسیل
پاسخ ها