آگاهی از روشهای استعدادیابی در کودکان به پدرها و مادرها کمک میکنه تا مسیر رشد بچهشون رو (با در نظر گرفتن تواناییهای ذاتی) در راستای علایق اونا بچینن. در این صورت سرمایه و انرژی خانواده هم صرف فعالیتها و تجربیات هدفمند میشه. به طور کلی، استعداد یکی از ویژگیهای روانشناختی و فردی هر انسان محسوب میشه که شرایط انجام یه فعالیت خاص رو به صورت موفقیتآمیز داره. کشف استعداد کودک تو خیلی از کشورهای دنیا به عنوان یه مسئله مهم در نظر گرفته میشه؛ اما متاسفانه تو ایران به این موضوع توجه زیادی نمیشه. لازمه بدونی که نقش پدر و مادر تو کشف استعداد کودک خیلی پررنگه؛ چون سیستم آموزشی هیچ نقشی تو استعدادیابی در کودکان نداره.
در حال حاضر روشهای زیادی برای استعدادیابی در کودکان وجود داره که پدرها و مادرها میتونن با استفاده از اونا استعداد بچهشون رو کشف کنن و اونا رو تو مسیر درست رشد قرار بدن. بیشک همه پدرها و مادرها دلشون میخواد بچهشون به درک درستی از ویژگیهای شخصیتیش برسه، شغل دلخواهش رو پیدا کنه و به یه آدم موفق تبدیل بشه. به جرات میشه گفت پیدا کردن بهترین روش برای کشف استعداد کودک از اهمیت زیادی برخورداره. اصلیترین وظیفه تو به عنوان پدر یا مادر اینه که اهمیت استعدادیابی در کودکان رو درک کنی. سپس علایق و استعدادهای بچهت رو بشناسی و تو مسیر درست راهنماییش کنی. در ضمن یادت باشه که موثرترین روش برای کشف استعداد بچهت اینه که اونو با فعالیتهای مختلف درگیر کنی. بعد از اینکه تواناییهای فرزندت رو شناسایی کردی، باید در مسیر پیشرفت و توسعه اون تواناییها به اون کمک کنی.
همونطور که میدونی، همه بچهها از همون بدو تولد ویژگیهای خاصی از بدن و سیستم عصبی خودشون دارن. جالبه بدونی که کودکان به صورت شهودی احساس میکنن که تو انجام چه فعالیتی موفق هستن تا از طریق آسونترین روش به نتیجه خوبی دست پیدا کنن. اگه به رفتارها و علایق بچهت توجه کنی، حتماً متوجه میشی که کودک به انجام بعضی فعالیتها گرایش زیادی داره. گرایشهای کودک معمولاً تو سن 4 یا 5 سالگی دیده میشه؛ اما باید بدونی که خلاقیت بچهها فقط تو 10 الی 15 درصد موارد به وضوح آشکار میشه. از این رو استعدادیابی در کودکان تو دوره پیش دبستانی انجام میشه. خیلی مهمه که تو این دوره به خوبی از استعدادهای کودک حمایت کنی.
لازمه بدونی که بچهها تو سنین کودکی ظرفیت پذیرش و یادگیری مهارت بیشتری نسبت به بزرگسالی دارن. اگه توجه کرده باشی، کودکان تو سنین پایین مطالب و مهارتها رو بهتر یاد میگیرن. به همین خاطر بهترین سن برای استعدادیابی در کودکان و مواجه شدن با موضوع تواناییهای فردی، 3 تا 6 سالگی هست. به طور کلی اگه برات مهمه که بچهت در آینده مسیر درستش رو پیدا کنه، از سه سالگی به بعد به استعدادهای اون بیشتر توجه کن. همچنین توصیه میشه اطلاعات خودت رو در زمینه استعدادیابی در کودکان بالا ببری و سعی کنی با کمک متخصصان و تست استعداد ذاتی بچهت رو مشخص کنی. یادت باشه که هدایت کودک به سمت مسیر رشد و پیشرفت به عهده پدر و مادر هست.
پاسخ ها