لانه گزینی به مرحلهای از بارداری گفته میشه که تخمک بارور شده میاد و خودش رو به دیواره داخلی رحم میچسبونه. این اتفاق یه جورایی نقطه شروع بارداریه؛ چون اگه جنین نتونه درست به رحم بچسبه، رشدش متوقف میشه و بارداری شکل نمیگیره.
این فرآیند معمولاً بین ۶ تا ۱۰ روز بعد از تخمکگذاری انجام میشه و نقش خیلی مهمی تو پایداری بارداری داره.
فرآیند لانهگزینی (Implantation) طی چند مرحله انجام میشه که همشون برای موفقیت بارداری ضروری هستن:
۱. تخمکگذاری و لقاح
اول از همه تخمک گذاری اتفاق میافته. تخمدان یه تخمک بالغ آزاد میکنه و اگه در همون زمان اسپرم بهش برسه، لقاح شکل میگیره. بعد از اون، تخمک بارور شده شروع میکنه به حرکت به سمت رحم.
۲. تبدیل به بلاستوسیست
تخمک بارور شده در طول مسیرش به رحم، مدام تقسیم میشه و به چیزی به اسم بلاستوسیست (Blastocyst) تبدیل میشه. بلاستوسیست در واقع همون ساختار اولیه جنینه که آماده چسبیدن به رحم میشه.
۳. چسبیدن به دیواره رحم
وقتی بلاستوسیست به رحم میرسه، یه نقطه مناسب برای چسبیدن پیدا میکنه. اونجا خودش رو به اندومتر (دیواره داخلی رحم) وصل میکنه. این دقیقاً همون لحظهایه که بهش میگن لانه گزینی جنین.
۴. شروع ارتباط با بدن مادر
اگه لانهگزینی موفق باشه، بلاستوسیست شروع میکنه به برقراری ارتباط با بدن مادر و هورمون بارداری (hCG) رو ترشح میکنه؛ همون هورمونی که باعث مثبت شدن تست بارداری میشه.
در زمان لانهگزینی جنین در رحم، اکثر خانمها ممکنه هیچ علامتی حس نکنن، اما بعضیها ممکنه چند نشونه خفیف تجربه کنن که شامل موارد زیره:
این نشونهها معمولاً ۷ تا ۱۴ روز بعد از تخمکگذاری خودشون رو نشون میدن.
چند عامل مهم هستن که میتونن باعث بشن لانهگزینی جنین موفق باشه:
۱. سلامت رحم
اگه اندومتر به اندازه کافی ضخیم یا سالم نباشه، بلاستوسیست نمیتونه بهش بچسبه. پس ضخامت رحم برای بارداری باید کافی باشه. همچنین وجود فیبروم، پولیپ یا عفونت میتونه مانع بشه.
۲. تعادل هورمونی
هورمونهای پروژسترون و استروژن باید در سطح نرمال و طبیعی خودشون باشن تا رحم آماده نگه داشتن جنین بشه. هر اختلالی تو این تعادل ممکنه باعث بشه لانهگزینی ناموفق باشه.
۳. سن مادر
با بالا رفتن سن، کیفیت تخمکها کم میشه و احتمال موفقیت لقاح و لانهگزینی هم پایین میاد.
۴. سبک زندگی
استرس شدید، سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب و کمخوابی میتونن روی فرآیند لانهگزینی اثر منفی بذارن.
بله، خونریزی یا لکهبینی لانهگزینی معمولاً طبیعیه و جای نگرانی نداره. این خونریزی خیلی سبکتر از پریوده و بیشتر شبیه لکهبینی هست. اگه خونریزی شدید باشه یا همراه با درد زیاد باشه، بهتره به پزشک مراجعه بشه.
تنها راه قطعی برای تشخیص لانهگزینی موفق، آزمایش خون hCG یا همون آزمایش بتا هست. البته، تستهای بارداری خانگی هم میتونن بعد از چند روز از لانهگزینی، نتیجه مثبت رو نشون بدن. بعضی از زنان هم به خاطر نشونههایی مثل حساس شدن سینه، خستگی یا تغییرات خلقی متوجه میشن که احتمالاً لانهگزینی انجام شده.
اگه شک داری که لانهگزینی انجام شده یا نه، بهتره حدود ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از تخمکگذاری تست بارداری بدی. زودتر از اون ممکنه نتیجه منفی کاذب بگیری، چون هنوز سطح hCG (هورمون بارداری) به اندازه کافی بالا نرفته.
در نهایت، باید بدونیم که لانه گزینی جنین یه فرآیند خیلی حساس و حیاتی در آغاز بارداری محسوب میشه. این اتفاق باید درست و کامل انجام بشه تا جنین بتونه رشد کنه و بارداری ادامه پیدا کنه. اگه قصد بارداری داری، باید به سلامت رحم، تعادل هورمونی و سبک زندگی خودت توجه ویژه داشته باشی تا شانس لانهگزینی موفق بالاتر بره
پاسخ ها