تا حالا حس کردی بعد از رفتن بچه‌هات از خونه، انگار همه چیز یه‌دفعه خالی شده؟ صبح که بیدار می‌شی، خونه ساکته، سفره صبحونه دونفره شده و حتی دیگه صدای بحثای کوچیک هم نیست. این حالت رو بهش می‌گن سندروم آشیانه خالی . اگه بچه‌هات کم‌کم مستقل شدن، ازدواج کردن یا رفتن دنبال زندگی خودشون و تو حس می‌کنی یه جور خلا توی خونه و حتی دلت به‌وجود اومده، پس لازمه بدونی با چی طرفی و چطور باید باهاش کنار بیای.
سندروم آشیانه خالی یا همون حس تنهایی بعد از رفتن بچه‌ها، یه واکنش طبیعیه که خیلی از پدر و مادرها بعد از مستقل شدن فرزندانشون تجربه می‌کنن. مخصوصاً وقتی سال‌ها وقت و انرژی خودشونو صرف بزرگ کردن بچه‌ها کرده باشن، یهو که اون صداها و رفت‌و‌آمدها قطع می‌شه، یه خلا بزرگ احساس می‌کنن. در واقع، این سندروم یعنی همون دلتنگی، غم، بی‌حوصلگی و حتی گاهی افسردگی که با خالی شدن خونه همراه می‌شه.
یادت باشه این یه وضعیت جدیه و اگه این علائم سندروم آشیانه خالی رو داری بهتره یه فکری براش بکنی:
اگه این حس طولانی بشه، می‌تونه منجر به افسردگی شدید، انزوا، سرد شدن روابط خانوادگی و حتی بروز بیماری‌های جسمی بشه. برای همین لازمه به موقع بفهمیم چه اتفاقی داره می‌افته و بدونیم راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی چیه.
یکی از راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی اینه که با مستقل شدن بچه‌هات، وقتشه بری دنبال خودت. اون کاری که همیشه دوست داشتی ولی وقت نمی‌کردی، حالا بهترین فرصته. ممکنه نقاشی باشه، کلاس زبان، ورزش یا حتی کار داوطلبانه.
ارتباط با بچه‌هات قطع نشه، ولی اون حس کنترل‌گر رو کم کن. بذار بدونن کنارشونی، ولی نذار دلتنگی باعث بشه مدام بهشون زنگ بزنی یا براشون محدودیت ایجاد کنی.
خیلی وقتا بعد از رفتن بچه‌ها، رابطه زن و شوهر یهو سرد می‌شه چون همه‌ی تمرکز سال‌ها روی بچه‌ها بوده. حالا وقتشه دوباره دو نفره بودن رو تمرین کنین. با هم فیلم ببینید، پیاده‌روی برید یا حتی یه سفر کوچیک دوتایی.
یکی دیگر از راه‌های درمان سندروم آشیانه خالی، ارتباط با دوستان و آدمای جدید که باعث می‌شه از اون فضای خلا بیای بیرون. اگه تا حالا تو گروه یا جمع خاصی نبودی، حالا وقتشه عضو بشی. با آدمای هم‌سن‌وسال خودت حرف بزن، بخند، معاشرت کن.
اگه دیدی تنهایی از پسش برنمیای، از یه مشاور کمک بگیر. بعضی وقتا فقط حرف زدن با یه نفر که بدون قضاوت گوش بده، حال آدمو خیلی خوب می‌کنه.
به جای اینکه به رفتن بچه‌هات به چشم تنهایی نگاه کنی، بهش بگو فرصت تازه برای خودم. الان وقتشه آروم بشینی، یه چای برای خودت بریزی، موسیقی موردعلاقه‌تو بذاری و بگی، خب، حالا من می‌خوام چیکار کنم؟
سندروم آشیانه خالی یه حس واقعیه، نه یه بهونه یا احساس بی‌خودی. خیلی از پدر و مادرها اون رو تجربه می‌کنن و خیلی‌ها هم باهاش کنار اومدن و ازش عبور کردن. پس تو هم می‌تونی. اگه علائم این سندروم رو تو خودت دیدی، بدون که تنها نیستی و کلی راه برای بهتر شدن هست. فقط کافیه بخوای، قدم برداری و به خودت فرصت بدی.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها