دلایل زیادی برای ریزش موی ناگهانی وجود دارد که میتواند از تغییرات آب و هوا گرفته تا استرس و حتی مسائل پزشکی زمینهای متغیر باشد. باید علت اصلی را شناسایی کنید و به دنبال درمان مناسب باشید. بسیاری از ما کاهش ناگهانی ریزش مو را تجربه میکنیم که میتواند پوست سر را در معرض دید قرار دهد. همانطور که قبلاً ذکر شد عوامل متعددی منجر به این عارضه میشود که برخی از آنها میتوانند موقتی و برخی ممکن است منجر به ریزش دائمی مو شوند. اکنون به بررسی علل اصلی ریزش موی ناگهانی در مردان و زنان میپردازیم:
ریزش موی ارثی:
یکی از شایعترین علل افزایش ناگهانی ریزش مو، ریزش موی ارثی است که به آن آلوپسی آندروژنتیک نیز گفته میشود. این وضعیتی است که در آن دوره رشد فعال مو در فرد کاهش مییابد و خط رویش مو در شقیقهها و تاج شروع به ریزش میکند. اگرچه این یک بیماری ژنتیکی است که در آن فرد ژن ریزش مو را از هر دو طرف خانواده به ارث میبرد هورمونها نیز ممکن است در شروع چرخه ریزش مو نقش داشته باشند.
بعد از بارداری:
بسیاری از زنان پس از زایمان دچار ریزش شدید مو میشوند و این میتواند بسیار نگرانکننده باشد که متوجه شوید دستههایی از موها شروع به ریختن میکنند این ریزش موی موقت زمانی ایجاد میشود که سطح استروژن به سطح طبیعی خود باز میگردد و فاز رشد مو به آرامی به مرحله استراحت میرسد. معمولاً این مشکل در عرض 6 ماه تا 1 سال پس از زایمان فروکش میکند.
قرصهای ضد بارداری:
قرصهای ضد بارداری خوراکی ممکن است باعث ریزش مو شوند. اگر فولیکولهای مو دارید که به هورمونهای القا شده توسط این قرصها حساس هستند ممکن است به طور ناگهانی ریزش موی خفیف تا شدید را تجربه کنید. همچنین قرصهایی که حاوی مقادیر بیشتری پروژسترون نسبت به استروژن هستند احتمالاً دوره رشد موهای شما را کاهش داده و آن را به فاز استراحت منتقل میکنند. به همین دلیل است که برخی از کارشناسان توصیه میکنند برای مقابله با این مشکل قرصهایی را انتخاب کنید که دارای استروژن بالایی هستند.
کمبودهای تغذیهای:
کمبودهای تغذیهای مطمئناً با ریزش موی ناگهانی در مردان و زنان مرتبط است. موهای ما برای رشد سالم به ویتأمینها و مواد معدنی ضروری نیاز دارند. سطوح پایین آهن، ویتأمین D، روی، سلنیوم، فولات و سایر مواد مغذی میتواند باعث نازک شدن مو، کاهش رشد مو، شکستگی و ریزش مو شود. در موارد شدید افراد ممکن است حتی طاسی و ریزش مو در ابروها نیز داشته باشند. شما میتوانید در مراحل اولیه با شناسایی کمبودها و مصرف مکملها و قرصهای مناسب با این مشکل مقابله کنید.
عدم تعادل هورمونی:
هورمونهای شما میتوانند سلامت موهای شما را مختل کنند. در زنان سطوح پایین استروژن ناشی از بارداری، یائسگی، زایمان و غیره ممکن است باعث نازک شدن یا ریزش موی ناگهانی شود. در مردان سطوح بالای DHT میتواند چرخه رشد مو را کوتاه کند و حتی به ساختار تارهای شما آسیب برساند. داروهای تجویزی زیادی برای اصلاح عدم تعادل هورمونی وجود دارد.
عفونتهای پوست سر:
عفونتهای پوست سر ممکن است باعث ریزش ناگهانی مو از محدوده طبیعی شود. اختلالات پوست سر مانند شوره سر، اگزما، پسوریازیس، آلوپسی آره آتا و غیره میتواند باعث خارش و سوزش و به دنبال آن ریزش مو شود. فولیکولهای مو توسط عوامل بیماریزا مانند باکتریها، قارچها و غیره که به پوست سر حمله میکنند ضعیف شده و آسیب میبینند.
مدل موی سفت:
بسیاری از دختران و خانمهای جوان نوعی ریزش ناگهانی مو به نام آلوپسی کششی را به دلیل استفاده از مدلهای موی سفت مانند قیطان، دم اسبی، اکستنشن، میخچه و غیره تجربه میکنند. با محکم کشیدن تارها ریشهها به شدت آسیب میبینند و تارها میریزند. در حالی که مشکل را میتوان در مراحل اولیه معکوس کرد تنش یا کشیدن مکرر میتواند منجر به ایجاد لکههای طاس دائمی در پوست سر شود.
فشار:
بسیاری از مطالعات نشان میدهد که بین استرس و ریزش مو ارتباط قطعی وجود دارد. استرس جسمی یا روحی میتواند فولیکولهای مو را به حالت خفته سوق دهد. در این مرحله دست زدن یا برس زدن موهایتان میتواند باعث ریزش فولیکولها به صورت دستهای شود. با این حال ریزش موی ناشی از استرس را میتوان با مصرف برخی داروها یا درمانها به خوبی کنترل کرد.
آیا ریزش موی ناگهانی میتواند نشان دهنده یک مشکل جدی باشد؟
اگر ریزش موی ناگهانی در نواحی دیگر بدن خود مانند پوست، ابروها و مژهها را تجربه میکنید احتمال یک مشکل پزشکی جدی وجود دارد و ممکن است از بیماری خود ایمنی گرفته تا عدم تعادل تیروئید یا سایر شرایط جدی متغیر باشد. به جای استفاده از داروهای خانگی یا تجویز خودسرانه باید با پزشک مشورت کنید تا مشکل را شناسایی کنید.
آیا موهای من بعد از ریزش ناگهانی دوباره رشد خواهند کرد؟
این بستگی به علت اصلی ریزش مو و میزان آسیب ایجاد شده دارد. اگر آسیب کمتر باشد موهای شما ممکن است پس از یک دوره معین به خودی خود رشد کنند. با این حال در بیشتر موارد ممکن است به یک درمان اصلاحی مانند دارو یا درمان نیاز باشد.
منبع:
پاسخ ها