تحقیقات نشان می‌دهد تا 90 درصد افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند از بیماری روانی رنج می‌بردند. مصرف مواد از جمله الکل و مواد مخدر یکی از علائم هشداردهنده افزایش خطر خودکشی است. مهم است که به خاطر داشته باشید که افکار و رفتارهای خودکشی نتیجه طبیعی استرس‌های جدی زندگی نیستند. افرادی که یک رویداد استرس‌زا زندگی را تجربه می‌کنند ممکن است احساس ناراحتی، اضطراب، عصبانیت یا ناامیدی داشته باشند و گاهی اوقات این فکر را داشته باشند که بهتر است مرده باشند. در صورت وجود هر یک از این موارد نشان می‌دهد که فرد از افسردگی یا اختلال روانی دیگری رنج می‌برد و باید به دنبال درمان باشد.
نشانه‌های افکار خودکشی چیست؟
- بیماری روانی یا تشخیص روانپزشکی
- سابقه خانوادگی خودکشی و قرار گرفتن در معرض خودکشی
- سابقه خانوادگی بیماری روانی
- سوء استفاده جسمی یا جنسی
- رفتار پرخاشگرانه یا تکانشگری
- عدم حمایت اجتماعی یا انزوای اجتماعی
- مهارت‌های مقابله‌ای ضعیف
- دسترسی به راه‌های صدمه زدن به خود مانند اسلحه، چاقو و غیره
- مشکلات در برخورد با گرایش جنسی
- بیماری جسمی
- اختلالات خانوادگی (طلاق یا مشکلات قانونی)
- رویداد آسیب زا
علائم هشدار دهنده شامل موارد زیر است: - ناراحتی شدید و ناامیدی
- اهمیت ندادن به فعالیت‌هایی که قبلاً اهمیت داشت
- خروج اجتماعی از خانواده، دوستان، ورزش یا فعالیت‌های اجتماعی
- سوء مصرف مواد
- اختلال در خواب (یا نخوابیدن یا بیدار ماندن تمام شب)
- واگذاری اموال
-رفتار مخاطره آمیز
- کمبود انرژی
- ناتوانی در تفکر واضح یا مشکلات تمرکز
- کاهش عملکرد مدرسه یا افزایش غیبت از مدرسه
- افزایش تحریک پذیری
- تغییر در اشتها
چگونه می‌توانم تشخیص دهم که فرزندم افکار خودکشی دارد؟
برای شروع می‌توانید از فرزند خود بپرسید که آیا او در مورد خودکشی فکر می‌کند یا خیر. افرادی که اقدام به خودکشی می‌کنند اغلب علائم هشدار دهنده‌ای را نشان می‌دهند چه از طریق آنچه می‌گویند و چه از طریق آنچه انجام می‌دهند. هرچه علائم هشداردهنده در یک نوجوان بیشتر باشد خطر تکمیل خودکشی بیشتر است. اگر فکر می‌کنید فرزند شما ممکن است در خطر خودکشی باشد باید او را توسط یک متخصص ارزیابی کنید.
تفاوت بین خودکشی در کودکان و خودکشی در بزرگسالان چیست؟ خودکشی دومین علت اصلی مرگ و میر در جوانان بین 10 تا 19 سال است
خطر خودکشی چگونه ارزیابی می‌شود؟ غربالگری خودکشی ممکن است توسط ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی مانند پزشکان اطفال و پرستاران به عنوان بخشی از ارزیابی‌های استاندارد سلامت انجام شود. خطر خودکشی توسط متخصصان آموزش دیده شامل روان پزشکان، مددکاران اجتماعی بالینی، روانشناسان بالینی، پرستاران روانپزشکی و مشاوران سلامت روان ارزیابی می‌شود.
اگر فرزندم خودکشی کند بعد چه اتفاقی می‌افتد؟ متخصص بهداشت روانی که کودک شما را ارزیابی می‌کند باید با شما و فرزند شما همکاری کند تا درمان مناسب را بدست آورد. درمان ممکن است شامل بستری روانی، برنامه روزانه برای بستری شدن در بیمارستان، روان درمانی سرپایی، درمان خانگی، داروهای روانپزشکی یا ترکیبی از موارد فوق باشد.
چگونه می‌توانم از خودکشی جلوگیری کنم؟ با مراقبت از علائم هشداردهنده ذکر شده در بالا می‌توانید از خودکشی جلوگیری کنید. مطالعات نشان می‌دهد که افراد فقط به این دلیل که شخصی از آنها در مورد خودکشی می‌پرسد به فکر خودکشی نمی‌افتند. اگر فکر می‌کنید کودک یا نوجوان شما قصد خودکشی دارد به او بگویید که نگران هستید و می‌خواهید به او کمک کنید. به یاد داشته باشید گاهی اوقات کودکان یا نوجوانانی که به فکر خودکشی هستند به شما نمی‌گویند زیرا نگران واکنش شما هستند.
منبع:
www.childrenshospital.org
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها