راه های درمان خشکی دهان

خشکی دهان یا زروستومیا شرایطی است که درآن غدد بزاقی قادر به تولید بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن حفره دهان نیستند.

خشکی دهان که به معنای کمبود بزاق است به انواع مختلفی ازمشکلات منجر می‌شود که عبارت است از: دهان بدبو، گلودرد خفیف تا شدید، بزاق غلیظ، مشکل در بلع یا صحبت کردن، زبان خشک یا ترک خورده، لب‌های خشک یا ترک خورده.

عوامل زیادی در خشکی دهان نقش دارند که موارد زیر از جمله آن‌ها ست:

تنفس از راه دهان
برخی شرایط خواب مانند آپنه انسدادی خواب و خروپف هم می‌تواند باعث خشکی دهان شود. مشکل احتقان بینی یا هر شرایط دیگری که تنفس از طریق بینی را مشکل می‌کند نیز می‌تواند عامل خشکی دهان باشد.

افزایش سن
با افزایش سن، همه بافت‌های نرم بدن ازجمله پوشش دهان و گلو کلاژن از دست می‌دهند. از سوی دیگر، غدد بزاقی نیز بزاق کمتری تولید می‌کنند.

سندروم شوگرن
سندروم شوگرن یک بیماری خودایمنی است که خشکی دهان از علایم اصلی آن است. سیستم ایمنی بدن بیماران از تولید کافی بزاق و اشک جلوگیری می‌کند.

دیابت
بالا بودن سطح قند خون می‌تواند باعث کم‌آبی بدن و درنتیجه خشکی دهان شود.

دارو‌ها
داروی فشار خون، دارو‌های ضد افسردگی، آنتی هیستامین‌ها و دیورتیک‌ها، باعث خشکی دهان می‌شود.

چه باید کرد؟
برای این‌که مطمئن شوید خشکی دهان دیگر شما را نیمه شب از خواب بیدار نمی‌کند، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

شب‌ها از مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار خودداری کنید. در طول شب از دستگاه رطوبت‌ساز استفاده کنید. اگر دستگاه رطوبت‌ساز ندارید، می‌توانید یک کاسه آب یا یک حوله مرطوب را نزدیک یک منبع گرما در اتاق‌تان قرار دهید.

منبع: خراسان