به گزارش خبرنگار گروه استان های اخبار از مشهد ، پستانداران وحشي هميشه به عنوان ذخيره ژني براي توليد حيوانات اهلي و اصلاح نژاد آنها مورد استفاده قرار گرفته اند، منشأ اوليه كليه حيوانات اهلي، جانوران وحشي بوده اند، از آن جمله مي توان از گوسفند نام برد كه اجداد آن از قوچ وحشي مي باشد.
گروهی از زیر گونه گوسفند وحشی است که به دو زیر گونه ارمنی و اوریال تقسیم می شوند، گوسفند های وحشی البرز مرکزی تلفیقی از این دو گونه می باشند.
گوسفند اوریال بزرگترین گونه وحشی از قوچ و میش های وحشی ایران است که در ايران در مناطق حفاظت شده، پناهگاه حيات وحش و بيشتر در نواحي كوهستاني از جمله كوههاي البرز نزديك تهران، گيلان، مازندران، گرگان، خراسان، بلوچستان، كرمان، فارس، خوزستان، لرستان، همدان، اصفهان، كرمانشاه، كردستان و آذربايجان وجود دارند.
سازمان حفاظت محيط زيست اقدامات حفاظتي در زمينه حفظ نژادهاي مختلف قوچ و ميش هاي ايران انجام داده است كه با حمايت كردن از پناهگاههاي حيات وحش، مناطق حفاظت شده و پارك هاي ملي و همچنين محدود كردن صدور پروانه شكار در برخي از فصول سال و ايجاد مناطق شكار ممنوع گامي در جهت حفظ نسل قوچ و ميش ها برداشته شده است.
داود نورمحمدی رئیس اداره حفاظت محیط زیست تربت حیدریه در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های
اخبار
از مشهد
، می گوید: یکی از بهترین زیستگاه های این گونه تپه ماهور ها و دامنه های کوهستانی شمال شرق تربت حیدریه که با وسعت حدود ۵۸ هزار هکتار بین سه شهرستان تربت حیدریه، زاوه و فریمان با نام منطقه شکار ممنوع ژرف قرار دارد و توسط مامورین سه شهرستان حفظ و حراست می شود و تنها پاسگاه محیط بانی این منطق در روستای سریشا از توابع بخش مرکزی تربت حیدریه قرار دارد.
او می افزاید:گوسفند وحشي كه در ايران به نر آن قوچ و ماده آن ميش گفته مي شود نشخوار كننده اي است با جثه نسبتاً بزرگ كه نرها دارای شاخ ضخيم و زياد رشد كرده و ماده ها معمولاً بدون شاخ يا داراي شاخ كوچكي مي باشند.
شاخ در آنها ساده و بدون شاخه و ميان خالي است و مانند غلافي روي يك محور استخواني قرار گرفته است، شاخ دائمی است و هر سال تعويض نمي شود.
موهاي بدن آنها نسبتاً كوتاه و بيشتر به رنگ قرمز زرد با نوك سياه می باشد و رنگ زير بدن متمايل به سفيد در جلو سينه و گردن بعضي موهاي بلند به رنگ سياه وجود دارد و همچنين در زير گلو ممكن است يك دسته موهاي سفيد بلند روييده باشد.
جلوی پوزه و روي گونه ها تا چشم ها و عقب گوش ها روشن تر و تا حدودي متمايل به رنگ نخودي است، دم به رنگ پشت بدن و در انتها رنگ آن متمايل به قهوه اي شكلاتي است.
گوسفندان وحشي در كوهستان ها زندگي مي كنند، ولي نسبت به بز وحشي معمولاً در ارتفاعات پايين تر ديده مي شوند.
زمستان ها گاهي تا كوهپايه پايين مي آيند، اغلب صبح زود و اوايل غروب در مناطق باز سريعاً چرا مي كنند و ساعات گرم روز را در پناه سنگ ها و بوته ها و ساير صخره ها استراحت مي كنند.
این گونه جانوری به طور دسته جمعي زندگي كرده و گله هايي تشكيل مي دهند كه ممكن است تعداد آنها از چهل رأس بيشتر باشد، معمولاً نرهاي بالغ گله جداگانه اي تشكيل مي دهند و در فصل جفت گيري ميان نرها رقابت هاي خشونت آميزي رخ مي دهد، بطوری که نرهاي قوي با چند ماده جفت گيری مي كنند.
جفت گيري معمولاً در اواخر پاييز صورت مي گيرد و دوران آبستني حدود پنج ماه و نيم است که هر بار يك يا دو بچه مي زايند و گاهي سه يا چهار قلو زايي نيز در اين حيوان ديده شده است.
بره ها چند ساعت بعد از تولد شروع به جست و خيز مي كنند و تا چهار ماهگي از شير مادر تغذيه كرده و تا حدود ده ماهگي در كنار مادر مي مانند.
ماده ها در سن ۱ و نیم تا ۲ سالگي بالغ مي شوند و نرها از و ۲ نیم سالگي بالغ شده ولي معمولاً بعد از چهار سالگي موفق به جفت گيري مي شوند.
پستانداران وحشي زمينه وسيعي را جهت انجام مطالعات و تحقيقات علمی فراهم آورده اند، به طوری كه در بسياری از پيشرفتهايي كه در زمينه هاي تحقيقات پزشكي و جانوري صورت گرفته است، بعضي از پستانداران وحشی و يا آنهايي كه قبلاً وحشي بوده اند، نقش مهمي به عهده داشته اند.
امروزه ثابت شده است كه جانوران وحشي هشدار دهندگان خوبي در مواقع بروز آلودگي ها و تخريب محيط مي باشند، مرگ و ميرهاي دسته جمعي و غيرطبيعي، مهاجرتهاي بي موقع، افزايش يا كاهش جمعيت و همچنين رفتارهاي غيرعادي جانواران وحشي را مي توان به منزله اعلام خطري جدي براي ساكنان يك منطقه به شمار آورد.
اكثر قوچ و ميش هاي ايران در دسته گونه هاي آسيب پذير قرار دارند و حمايت از آنها بر عهده سازمان حفاظت محيط زيست مي باشد. اميد است مسئولين، متخصصين، دوستداران و حافظان محيط زيست و حيات وحش خطر انقراض گونه هاي در معرض نابودي را جدي بگيرند تا قوچ و ميش ها و ديگر گونه ها به سرنوشت ببر ايراني" ببر مازندران " دچار نشوند.
اين حق طبيعي فرزندان مان است كه از مشاهده گونه هايي كه امروز به دليل سهل انگاري ما در معرض خطر انقراض اند، لذت ببرند، آن ها را با چشمان خود ببينند و با دستان خود لمس كنند، پس اين حق را از آنان دريغ نداريم.
ا.غ
گزارشگر:امیدغفاری
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها