الهام پور مولایی، کارشناس ارشد روان شناسی، مشاور کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی اخبار ، درباره جویدن ناخن گفت: جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی آغاز و در سنین نوجوانی افزایش پیدا میکند. به طور معمول، کودکان بعد از چند سال این عادت را ترک میکنند و مشکلی برای آنها به وجود نمیآید مگر در موارد کمی که باید با مراجعه به پزشک و انجام راهکارهای مختلف مانع از ادامه آن شد.
او افزود: جویدن ناخن یک عادت بسیار نادرستی است که محققان تا امروزه نتوانسته اند یک علت دقیق و علمی برای آن پیدا کنند.
این کارشناس ارشد روان شناسی درباره دلایل ناخن جویدن در میان کودکان بیان کرد: افراد خردسال ممکن است به علت مسائل ژنتیکی به جویدن ناخن اقدام کنند، ولی روی این مسئله هنوز توافق نظر بین روان شناسان وجود ندارد.
پورمولایی تصریح کرد: عوامل روان شناختی مانند استرس ، اختلالات روانی، عصبانیت زیاد و اضطراب میتواند تاثیر زیادی در تشدید کودکان به جویدن ناخن داشته باشد.
این کارشناس ارشد روان شناسی گفت: بیماریهایی مانند اختلال کم توجهی، اختلالات بیش فعالی، طلاق والدین، وسواس فکری و... جویدن ناخن را در کودکان تشدید میکند.
پور مولایی درباره عوارض جسمی جویدن ناخن تصریح کرد: ظاهر ناخن جویدن خوشایند نیست و میتواند اضطراب درونی فرد را در دید عموم قرار دهد.
او افزود: بعضی از افراد علاوه بر جویدن ناخن آن را هم وارد معده خود میکنند؛ این کار میتواند پیامدهای بسیار منفی مانند کوتاه شدن پایه ناخن، مشکلات دندانی، ورم لثه ، آبسه لثه، ترکهای روی ناخن، دردهای شدید معده، خونریزی، تبخالهای دهانی و سایر اثرات فیزیکی مخرب مربوط به دستگاه گوارش و معده داشته باشد.
پورمولایی درباره راههای ترک عادت جویدن ناخن گفت: روشهای معمولی مانند گذاشتن یک ماده تلخ روی ناخن به عنوان مجازات باعث افزایش ریشه استرس و اضطراب در افراد خواهد شد و این کار بسیار روش غلطی است.
او افزود: بهترین راهکار در جهت جلوگیری از روند جویدن ناخن، مشغول کردن کودک به کارهای دستی مانند نواختن موسیقی، تمرین و فعالیتهای ورزشی با توپهای کوچک است.
این روان شناس کودک و نوجوان تصریح کرد: یکی از موثرترین روشها برای کاهش جویدن ناخن در افراد، ریلکسیشن ( تکنیکها و روشهایی برای آرامش روح و جسم) است که میتوان با مشورت و مراجعه به پزشک در جهت فهمیدن علت و ریشه اصلی جویدن ناخن عکس العمل خوبی از آن دریافت کرد.
این کارشناس ارشد روان شناسی درباره تاثیر داروهای مصرفی بر پیشگیری از جویدن ناخن گفت: طبق آمارهای علمی، جویدن ناخن در نوجوانان با افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز، گرسنگی، نبود اعتماد به نفس، بروز مشکلات گذری در طول زندگی افراد و احساس بی ثباتی به دلیل پیدا نشدن هویت افراد در دوران نوجوانی رخ میدهد که با مراجعه به پزشک و مشورت با او میتوان عملکرد جویدن ناخن را با مصرف دارو کاهش داد.
این مشاور کودک و نوجوان اظهار کرد: جویدن ناخن با توجه به بررسیهای علمی هیچ ارتباطی به جنسیت افراد ندارد، اما افراد گوشه گیر و درون گرا بیشتر به جویدن ناخن اقدام میکنند.
پورمولایی گفت: مهمترین علت اصلی جویدن ناخن شاید به دلیل تخلیه اضطرابی، خشم فرو خوردگی، نبود اطمینان و بحرانهای عاطفی باشد که با کنترل احساسات و استرسها در افراد میتوان ریشه جویدن ناخن را نابود کرد.
پاسخ ها