دلایل سطوح پایین کراتینین

به گزارش گروه وبگردی اخبار ، اگرچه پزشکان معمولا سطوح کراتینین در خون را اندازه گیری می‌کنند، اما زمانی که نسبت به بروز یک بیماری کلیوی مشکوک هستند باید سطوح آن در ادرار را نیز اندازه گیری کنند.

نتیجه گیری درباره سطوح پایین کراتینین در بدن یک فرد آسان نیست. پزشکان معمولا میزان کراتینین را زمانی که افراد به بیماری کلیوی مبتلا باشند، اندازه گیری می‌کنند.

کراتینین یک پارامتر بیوشیمیایی در خون و ادرار است که ارتباط نزدیکی با فعالیت کلیه‌ها دارد. بررسی سطوح کراتینین یکی از آزمایش‌های روتین مورد استفاده نفرولوژیست‌ها برای پیگیری وضعیت سلامت بیماران خود است.

کراتینین در واقع یک ماده زائد است که به واسطه سوخت و ساز عضلانی تولید می‌شود. زمانی که فیبر‌های عضلانی کار می‌کنند، کراتینین را به عنوان محصولی که باید از بین برود، تولید می‌کنند. مسیر معمول حذف این ماده از کلیه‌ها و ادرار می‌گذرد.

به این ترتیب، برای بررسی سطوح کراتینین می‌توان از آزمایش‌های خون و ادرار استفاده کرد.

اگرچه پزشکان معمولا سطوح کراتینین در خون را اندازه گیری می‌کنند، اما زمانی که نسبت به بروز یک بیماری کلیوی مشکوک هستند باید سطوح آن در ادرار را نیز اندازه گیری کنند.

از طریق مقایسه بین سطوح کراتینین در خون و ادرار می‌توان ناهنجاری‌های خاص را تشخیص داد. به عنوان مثال، سطح پایین کراتینین در ادرار و سطح بالای آن در خون می‌تواند به نارسایی کلیوی اشاره داشته باشد.

دلایل سطوح پایین کراتینین

پس از انجام آزمایشات مربوطه و تشخیص سطوح پایین کراتینین در یک نمونه ادرار، پزشک ممکن است به موارد زیر مشکوک شود:

اختلال کلیوی. این یک مشکل جدی در دستگاه ادراری است. اختلال کلیوی به معنای آن است که کلیه‌ها نمی‌توانند وظیفه اصلی خود یعنی تصفیه خون را انجام دهند و مواد زائد سمی در حال انباشته شدن در خون هستند. این شرایط به رسیدگی فوری و انجام آزمایش‌های بیشتر برای بررسی دقیق شرایط نیاز دارد.

از دست دادن توده عضلانی. زمانی که سطوح کراتینین هم در ادرار و هم در خون پایین است، ممکن است به از دست رفتن توده عضلانی اشاره داشته باشد. سطوح کراتینین به واسطه کاهش سوخت و ساز عضلانی کاهش می‌یابد. این شرایط در افراد مسن و آن‌هایی که دوره‌های کاهش وزن سریع و ناگهانی را تجربه می‌کنند، شایع است.

رژیم غذایی. مصرف کم پروتئین‌ها می‌تواند بدن را از مواد ضروری برای تغذیه عضلات تهی سازد. از این رو، سوخت و ساز عضلانی و سطوح کراتینین کاهش می‌یابد.

بارداری. برخی شرایط وجود دارند که پویایی فعالیت کلیه‌ها طی دوران بارداری را تغییر می‌دهند. به خودی خود، تولید کراتینین معمولا از نظر فیزیولوژیکی در این دوران کاهش می‌یابد. اما این می‌تواند نشانه‌ای از شرایطی جدی باشد که به واسطه یک عفونت ادراری پیچیده یا تغییرات در فشار خون نیز شکل گرفته باشد که می‌تواند به پره‌اکلامپسی یا اکلامپسی منجر شود.

بیماری‌های خودایمنی. برخی بیماری‌های خودایمنی مانند میاستنی گراویس (Myasthenia Gravis) و برخی دیستروفی‌های عضلانی می‌توانند هم به عضلات و هم کلیه‌ها حمله کنند. به طور کلی، پیش از کاهش سطوح کراتینین، در این شرایط پارامتر‌های تغییریافته دیگر شناسایی می‌شوند.

درمان سطوح پایین کراتینین

درمان سطوح پایین کراتینین به دلیل بروز آن بستگی دارد. بر همین اساس، روش درمان نارسایی کلیوی با روش درمان ناشی از یک کمبود غذایی یا بارداری یکسان نیست.

در زمان مواجهه با نارسایی کلیوی باید با یک نفرولوژیست مشورت کنید. برخی بیماری‌ها که به نارسایی کلیوی منجر می‌شوند از طریق مصرف دارو‌ها و مراقبت‌های خاص قابل درمان هستند، در شرایطی که برخی دیگر ممکن است به انجام دیالیز نیاز داشته باشند.

زنان باردار در معرض خطر قابل توجهی قرار دارند. متخصصان زنان و زایمان از برخی دارو‌های سازگار با دوران بارداری برای درمان اختلالات کلیوی استفاده می‌کنند. زمانی که بیمار به اکلامپسی مبتلا است، پزشک بستری شدن در بیمارستان را برای کنترل پارامتر‌های مختلف توصیه خواهد کرد.

زمانی که رژیم غذایی یک فرد با کمبود پروتئین مواجه است یا وی روند از دست دادن توده عضلانی را تجربه می‌کند، اقدامات تغذیه‌ای می‌توانند برای بهبود سطوح پایین کراتینین مد نظر قرار بگیرند. متخصصان تغذیه می‌توانند یک برنامه غذایی جامع را برای افزایش مصرف پروتئین ارائه کرده و همچنین برخی تمرینات ورزشی تقویت کننده عضلات را توصیه کنند.

سطوح پایین کراتینین در ادرار نباید نادیده گرفته شود. شما با پیروی از توصیه‌های پزشک خود می‌توانید از بروز عوارض جدی پیشگیری کنید.

منبع: عصر ایران