این بار به بهانه‌ی نقش آفرینی آزاده صمدی و درخشش او در پلتفرم‌های نمایش خانگی قصد بررسی کارنامه بازیگری او را داریم. بررسی نقش زنان قدرتمندی که شاید از دیدنشان سیر نمی‌شویم!
برترین‌ها - آیدا فلاحیان: بعد از چند سال غیبت بی دلیل، حالا دیگر به دیدن آزاده صمدی در سریال‌های نمایش خانگی عادت کرده‌ایم. بازیگری خوش صدا و خوش سیما که این روزها بهتر از همیشه از موهبت‌های خدا دادی‌اش استفاده می‌کند و شمایل کامل یک زن قدرتمند را به تصویر می‌کشد. این بار به بهانه‌ی نقش آفرینی آزاده صمدی و درخشش او در پلتفرم‌های نمایش خانگی قصد بررسی کارنامه بازیگری او را داریم. بررسی نقش زنان قدرتمندی که شاید از دیدنشان سیر نمی‌شویم!
اگر بگوییم اکثر فیلمسازان حال حاضر ایران، هنوز معنای درست کاراکتر یک زن قدرتمند را نمی‌دانند، دروغ نگفته‌ایم! این روزها شاهد نقش آفرینی‌هایی هستیم که به اسامی مختلف مانند "زن قدرتمند" یا "زن آلفا" عربده کشان همه را به باد کتک می‌گیرند تا به ظاهر کاریزماتیک و قدرتمند بنظر برسند. شاید شروع این مکتب با نقش آفرینی رعنا آزادی‌ور در سریال زخم کاری باشد اما با این حال در یک نگاه کلی، می‌توان گفت آزاده صمدی در سریال جنگل آسفالت، منجی تمام مخاطبانیست در برابر فرهنگ سمیرای زخم کاری کمر خم کرده‌اند!
صمدی به ظریف بازی کردن عادت دارد. او کاملا متوجه است که وظیفه‌‌اش ایفای نقش یک بیمار است نه یک زن قدرتمند و موفق. به همین دلیل با وسواس کامل اکت‌های خود را انتخاب می‌کند تا با اغراق بیهوده کار خود را خراب نکند. این همان برگ برنده در دستان آزاده صمدی است که رقابت بین او و رعنا آزادی‌ور را به نفع آزاده تمام می‌کند.
این بار آزاده صمدی کمی ملایم‌تر از قبل است.آرام صحبت می‌کند، مهربان‌تر لبخند می‌زند از همه مهم‌تر،فریاد نمی‌کشد! الهه‌ی افعی تهران همان زن قهرمانیست که بدون قلدری برای خودش زندگی می‌کند. او با وجود یک ازدواج ناموفق به فکر ازدواج مجدد است و تمام برنامه‌های خود را با شیطنت کامل پشت سر می‌گذارد. یک حیله‌گری پنهان که آزاده صمدی به زیبایی آن را به تصویر کشیده است. او برای بازی کردن در نقش یک زن منفعل ساخته نشده است. اگر قرار به فریاد کشیدن نیست، گول زدن بهترین گزینه است! صمدی نیز به همین دلیل گارد خود را پایین می‌آورد و این بار کمی ملایم‌تر بازی می‌کند. همین کار از او یک مادر مهربان اما مقتدر می‌سازد.
در نگاه اول نقش آفرینی آزاده صمدی در سریال می‌خواهم زنده بمانم یک اتفاق غیرمنتظره بود. اینکه آزاده صمدی را در قامت یک زن سنتی ببینیم شوک بزرگی بود که شاید در ابتدا ذوق را کور می‌کرد. اما در ادامه، آن زن سنتی و متعصب، با بازی آزاده صمدی تبدیل به همان زن قدرتمندی شد که دوست داشتیم از او ببینیم. صمدی بعد از بازی در این نقش وارد یک بازی دو سر برد شد. او در قامت زنی سنتی اما موفق توانست ایراد بگیران همیشگی را راضی کند و از طرفی دیگر با ایجاد یک جاذبه‌ی شخصیتی محکم استوار توانست دختران امروزی را نیز ناچار به الگوبرداری کند. همه چیز در بهترین شکل ممکن و بهترین بازیِ ممکن!
به احتمال قریب به یقین، نبود آزاده صمدی و نوآوری او در بازیگری، ۵۰ کیلو آلبالو را به یک فیلم فراموش شده تبدیل می‌کرد. در مدت زمان اکران این فیلم آوازه‌ی استعداد صمدی دهان به دهان می‌چرخید چرا که او در این فیلم با ترس مردم را می‌خنداند! نوع برخورد غرور آمیز او با اطرافیانش و اکت‌هایی که برای منفور جلوه دادن کاراکتر انجام می‌شدند، همه حاصل دست‌رنج آزاده صمدی هستند که می‌توان گفت تنها نکات مثبت این فیلم به شمار می‌روند. او در شمایل یک زن آلفای عصبی بدون فریاد زدن و با کمال خونسردی اطرافیانش را تحت کنترل دارد. این همان چیزی است که بازیگران زن بسیاری باید از آن الگوبرداری کنند.
یاغی‌گری استعداد دیگریست که آزاده صمدی بعد ار بازی در فیلم "۱۳" به رخ تماشاگران کشید. او در این فیلم دیگر یک بانوی شیک و زیبا نیست اما همچنان کاریزمای خود را با یاغی‌گری حفظ می‌کند. صمدی برای بازی در این فیلم یک سبک زندگی را به نمایش می‌گذارد. سبک زندگی زنی که مبور بوده است مردانه زندگی کند. هرچند که ایفای این نقش برای آزاده صمدی کمی غریب بود اما بعد از بازی درخشان او تبدیل به یکی از نقش آفرینی‌های ماندگار او شد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها