طول عمر انواع ایمپلنت تحت تاثیر عوامل مختلفی است که در ادامه این مطلب با بررسی برخی از عوامل تاثیرگذار در این زمینه ماندگارترین نوع ایمپلنت را به شما معرفی می‌کنیم.
ایمپلنت دندان به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارد به‌عنوان جایگزینی برای دندان دائمی شناخته می‌شود. این روش جایگزین مناسبی برای دندان‌های ازدست‌رفته است و ویژگی‌های بسیاری مانند طول عمر بالا و داشتن ظاهری طبیعی دارد. ایمپلنت‌ها از تیتانیوم ساخته می‌شوند و با اتصال کامل به استخوان فک و ایجاد پایه محکمی برای دندان‌های مصنوعی، به‌عنوان ریشه دندان عمل می‌کنند. طول عمر انواع ایمپلنت عمدتا بین ۱۵ تا ۲۰ سال بوده که بر اساس استئواینتگراسیون عمل خواهد کرد. عوامل مختلفی مانند رعایت نکات بهداشت دهانی، تحلیل استخوان، عدم سیگارکشیدن و مراقبت منظم می‌توانند به طول عمر انواع ایمپلنت کمک کند.
ایمپلنت‌های دندانی ریشه‌های مصنوعی دندان هستند که از تیتانیوم ساخته شده‌اند و در استخوان فک قرار می‌گیرند. آنها جایگزینی برای دندان‌های از دست رفته هستند و می‌توانند برای حمایت از بریج‌ها، تاج‌ها یا پروتزهای دندانی استفاده شوند. ایمپلنت‌ها می‌توانند به شما در بهبود ظاهر، عزت‌نفس و توانایی در غذا خوردن و صحبت‌کردن کمک کنند. انواع مختلفی از ایمپلنت‌های دندانی وجود داشته که هر نوع مزایا و معایب خاص خود را دارد. نوع ایمپلنتی که برای شما مناسب است به نیازها و ترجیحات فردی شما بستگی دارد. برخی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت‌های دندانی عبارت‌اند از:
ایمپلنت دندان روشی دائمی برای جایگزینی دندان‌های افتاده است. این روش بر اساس استئواینتگراسیون که جوش دندان به طور کامل به استخوان فک متصل می‌شود، ماندگاری بالایی دارد. زمانی که این فرایند انجام شود، مواد ایمپلنت و استخوان اطراف با هم ترکیب می‌شوند که موجب ماندگاری طولانی‌مدت آن خواهد شد. به عبارت دیگر، ایمپلنت به‌عنوان ریشه دندان عمل می‌کند و پایه محکمی برای دندان مصنوعی ایجاد خواهد کرد.
اگرچه ایمپلنت طراحی شده تا مادام‌العمر باشد؛ اما ممکن است تاج متصل به آن به دلیل ساییدگی نیاز به تعویض داشته باشد. حدود ۵۰ تا ۸۰ درصد از روکش‌های ایمپلنت بعد از ۱۵ تا ۲۰ سال، نیاز به تعویض دارند.
برخی از افراد هستند که پس از گذشت چند سال حتی نیازی به تعویض و ترمیم ایمپلنت ندارند؛ اما برخی عوامل باعث بروز خرابی در ایمپلنت‌ها می‌شوند. به‌طورکلی، عدم موفقیت در اتصال ایمپلنت معمولا زمانی رخ می‌دهد که مشکلی در فرایند پیوند ایمپلنت با استخوان یا روند بهبودی آن ایجاد می‌شود. عواملی که می‌توانند منجر به کاهش طول عمر انواع ایمپلنت شوند، عبارت‌اند از:
تجمع پلاک در دندان‌ها می‌تواند به بیماری لثه منجر شود که در نهایت به استخوان‌ها و لثه شما آسیب وارد می‌کند. زمانی که تجمع پلاک در ناحیه اطراف ایمپلنت اتفاق می‌افتد، فرد به بیماری پری ایمپلنت مبتلا می‌شود. این بیماری در مراحل اولیه قابل درمان است؛ اما اگر درمان نشود، پیشرفت می‌کند و در نهایت باعث خرابی ایمپلنت خواهد شد. به همین دلیل، رعایت بهداشت دهان و دندان در زمان کاشت ایمپلنت بسیار حیاتی است. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
استقامت بالای ایمپلنت‌ها وابسته به اتصال محکم و پایدار آنها به استخوان‌ها است. اگر استخوان‌های فک شما تراکم کافی نداشته باشند، احتمالا ایمپلنت‌ها به‌درستی در دهان جوابگو نخواهند بود و به‌سرعت خراب می‌شوند. در صورت کمبود استخوان برای حمایت ایمپلنت، ممکن است قبل از کاشت آن، نیاز به پیوند یا لیفت سینوس باشد. همچنین، تحلیل استخوان در طول زمان می‌تواند باعث خرابی ایمپلنت‌های دندان شود. دلایل زیر عوامل این مشکل هستند:
پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهند که سیگارکشیدن می‌تواند منجر به کاهش طول عمر ایمپلنت شود. به طور خاص، مطالعات نشان داده‌اند که میزان خرابی ایمپلنت در افراد سیگاری تا ۱۱ درصد خواهد بود. درحالی‌که این میزان برای افراد غیرسیگاری تنها ۵ درصد است.
سیگار می‌تواند باعث کاهش طول عمر ایمپلنت شود؛ زیرا مانع از رسیدن به‌موقع خون به ناحیه کاشت ایمپلنت می‌شود و بنابراین، فرایند بهبودی آن امکان دارد به‌درستی انجام نشود. به‌علاوه، سیگار می‌تواند به لثه شما آسیب برساند.
داشتن دندان‌قروچه می‌تواند بر طول عمر انواع ایمپلنت تأثیر بگذارد و حتی منجر به لق شدن یا شکستگی پیچ و پرسلن روی تاج شود. ساییده شدن دندان‌ها یا واژگونی آنها می‌تواند باعث تکان‌خوردن ایمپلنت‌ها شده و در نهایت در فرایند جوش‌خوردن ایمپلنت و استخوان‌ها، مشکلاتی را ایجاد کند.
بعضی از بیماری‌ها ممکن است منجر به کاهش طول عمر ایمپلنت شوند. این بیماری‌ها عبارت‌اند از:
ایمپلنت‌های دندان به دلیل ویژگی‌هایی همچون طول عمر بالا، دائمی بودن و داشتن ظاهر طبیعی به‌عنوان دندان دائمی شناخته می‌شوند. با توجه به فرایند استئواینتگراسیون و اتصال محکم ایمپلنت به استخوان، ایمپلنت‌ها به طور کلی می‌توانند مادام‌العمر باقی بمانند. با این حال، مراقبت‌های بهداشت دهانی مناسب، کافی نبودن استخوان، سیگارکشیدن، دندان‌قروچه و برخی بیماری‌ها می‌توانند به کاهش طول عمر انواع ایمپلنت منجر شوند. بنابراین، رعایت نکات بهداشت دهانی، مشورت با پزشک و مراقبت‌های مناسب پس از کاشت ایمپلنت می‌تواند از ماندگاری و عملکرد بهتر ایمپلنت‌ها حمایت کند.
از همین نویسنده
۲ ماه پیش
نی نی ها
یک ماه پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها