باستانشناسان در حین حفاری در پارک باستان شناسی الکانیو در کشور پاناما، مقبرهای را کشف کردهاند که شامل نذورات تدفینی از جمله مصنوعات سرامیکی و اشیاء طلایی خیرهکننده است.
فرادید: پارک باستانشناسی ال کانیو یکی از مهمترین مکانهای باستانشناسی پاناما است که در استان کوکله این کشور قرار دارد. این پارک شامل یک گورستان و مجموعهای از سازههای سنگی است که قدمتشان به فاصلۀ سالهای ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ پس از میلاد میرسد.
این مکان برای اولین بار در سال ۱۹۲۵ کشف شد، زمانی که کاشف آمریکایی، هایات وریل، پس از برخورد به سنگهای یکتکّۀ باستانی که از زمین در امتداد سواحل رودخانه ریو گراند بیرون آمده بودند، سه گور را کشف کرد.
اولین کاوش رسمی در این مکان در طول دهه 1970 و پس از تحقیق در مورد گزارشهای نوشته شده توسط فاتحان اسپانیایی انجام شد. اسپانیاییها تمدنی را توصیف کرده بودند که توسط تعدادی از اشراف اداره میشد؛ اشرافی که با پوشیدن صفحات سینۀ طلایی خود را از ردههای پایینتر اجتماع متمایز میکردند. اسپانیاییها همچنین از هنر ظریف صنعتگرانی سخن گفته بودند که اشیای تزئینی از جنس طلا میساختند.
بر اساس اعلامیه مطبوعاتی وزارت فرهنگ پاناما، باستانشناسان مقبرهای (مقبره شماره 9) را کشف کردهاند که شامل بقایای یکی از شخصیتهای اشرافی این قوم باستانی است. همراه با جسد او مجموعۀ خیرهکنندهای اشیاء طلایی دفن شدهاند.
اغلب اشیاء طلایی کشف شده، بخشهایی از لباس بودهاند؛ از صفحات سینه تا کمربند و ساعدبند
کاوشها تاکنون منجر به کشف 5 صفحۀ سینهآویز طلایی، 2 کمربند از جنس مهرههای طلایی، 4 ساعدبند، 2 گوشواره به شکل انسان، گوشوارهای به شکل تمساح، 1 گردنبند از مهرههای دایرهای کوچک، 5 گوشواره از جنس دندانهای نهنگ عنبر، مجموعهای از صفحات طلا، دو زنگوله، چند فلوت استخوانی و صدها شیء سفالی شده است.
دکتر جولیا مایو، مدیر بنیاد ال کانیو میگوید: «این مقبره در حدود سال 750 پس از میلاد ساخته شده و حاوی بقایای جسد یک فرد اشرافی از قوم کوکله است، اما افراد دیگری نیز به همراه او دفن شدهاند تا او را در زندگی پس از مرگ همراهی کنند».
دکتر مایو توضیح داد که کاوشهای مقبره ناقص باقی مانده است، بنابراین در حال حاضر نمیتوان تعداد کل افرادی را که در کنار این ارباب کوکله دفن شدهاند مشخص کرد.
پاسخ ها