وی افزود: از گذشته پروژه حفاظت از یوز در زیستگاه‌ها منتفی بوده است.
نظامی گفت: هزینه حفاظت از یوز‌ها در ایران در ۲۰ سال گذشته حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار دلار بود.
وی بیان کرد: برخی که موافق انتقال یوز‌ها به زیستگاه‌های طبیعی هستند می‌گویند که این موضوع می‌تواند آخرین فرصت برای نجات این گونه باشد و براساس تجربه درصد موفقیت تکثیر نیمه اسارت بیشتر از اسارت است.
مدیرسابق پروژه حفاظت از یوز‌های ایرانی گفت: برخی مخالفان نیز می‌گویند که تکثیر در اسارت به همان و روش باید ادامه یابد و نقل و انتقال این گونه می‌تواند ریسک باشد.
وی با اشاره به این که استان یزد برای تکثیر نیمه اسارت در نظر گرفته شده بود ادامه داد:انتخاب این منطقه به این دلیل بود که دو یوز در آنجا دیده شده بود و اگر بتوانیم یوز‌های در اسارت را به این منطقه انتقال دهیم شاید بتوانیم توله‌هایی را از آن‌ها بگیریم و همچنین تنوع ژنتیکی این گونه می‌تواند در تکثیر نیمه اسارت افزایش یابد.
نظامی درادامه بیان کرد: استان یزد به دلیل نبود اسپانسرو نگرانی از ریسک از دست دادن یوز‌ها این پروژه را نپذیرفت واستان سمنان طرح ادامه تکثیر نیمه اسارت را تقبل کرد.
وی افزود: هزینه تکثیر نیمه اسارت بسیار بالا است و به همین دلیل اسپانسری برای این موضوع تمایلی نشان نمی‌دهد به همین دلیل برخی معتقدند تکثیر در اسارت بهترین گزینه است.
مدیرسابق پروژه حفاظت از یوز‌های ایرانی تصریح کرد: یوز‌های ایرانی گونه‌های بسیار پیچیده‌ای هستند و تکثیر در اسارت و یا نیمه اسارت این گونه‌ها به دلیل مشکلات ژنتیکی شانس بسیار پایینی دارند.
وی افزود:ای کاش اعتبارات و هزینه‌هایی که برای تکثیر دراسارت و نیمه اسارت می‌شود برای حفاظت از یوز‌های در زیستگاه‌ها هزینه می‌شد.
نظامی گفت: هم اکنون پروژه حفاظت از یوز بلاتکلیف است و تمام حرف‌های مسئولان محیط زیستی تنها یک شعار بود.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها