برخی از روش هایی که خطر اعتیاد فرزندان را افزایش می دهد

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده  گروه اجتماعی اخبار ، اعتیاد معضلی اجتماعی است که در سال های اخیر پای خود را فراتر گذاشته و محدود به سن و جنس خاصی نمی شود که نه تنها در افرادی با سنین پایین مشاهده می شود بلکه صرفا محدود به آقایان نمی شود به طوری که با فراگیری تکنولوژی، جای خود را در دل نوجوانان، هم پسران و هم دختران باز کرده است.

خانواده، مدرسه، جامعه و مسئولان ذیربط،  نقش حیاتی در پیشگیری افراد به ویژه نوجوانان و جوانان از اعتیاد دارند؛ به طوری که آن ها می توانند با استفاده از روش های مناسب، هم در کلام و هم در عمل به این افراد کمک کنند تا به اعتیاد روی نیاورند. اما در این میان، والدین نقش بسیار مهم ترین ایفا می کنند.

به همین منظور، باید در انتخاب روش های بازدارنده خود برای این منظور، توجه کافی داشته باشند چرا که اگر والدین قصد دارند به فرزندان خود در مورد مواد اعتیاد آور آگاهی بدهند توصیه اکید می‌شود که از روش‌هایی که در این مطلب به آن‌ها اشاره می‌شود خودداری کنند زیرا نتیجه کاملا بالعکس برای این مهم می‌دهد.

رویا نوری جامعه شناس در رابطه با برخی از روش‌هایی که به اعتیاد فرزندان دامن می‌زنند، اظهار کرد: ترساندن بیش از حد فرزندان از اعتیاد یکی از روش‌های منفی است که خانواده‌ها باید به آن توجه کرده و از استفاده آن برای این منظور به شدت اجتناب کنند چرا که نتیجه بالعکسی به همراه دارد. برخی از والدین بر این تصور هستند که هر چه بیشتر فرزند خود را از مصرف مواد مخدر بترسانند این کار نتیجه بهتری می‌دهد؛ به طوری که آن‌ها فکر می‌کنند که اگر به فرزند خود بگویند اگر سیگار بکشی به زودی معتاد می‌شوی و تو را از مدرسه بیرون می‌کنند نتیجه بهتری می‌گیرند، اما این باور کاملا اشتباه است.

وی بیان کرد: برخی از والدین به طور مداوم تفکر مصرف حشیش، بچه‌ها را نابود کرده و با معتاد شدن آن‌ها باعث می‌شود که این بچه‌ها سرانجامی در گوشه خیابان داشته باشند و زندگی شان در آن جا به پایان برسد را در سر دارند که تمامی این حرف‌ها موجب می‌شود که این بچه‌ها صرفا به حرف‌های پدر و مادر خود بی اعتماد شوند و در عوض، حرف‌های دیگران بالاخص دوستانشان را باور کنند چرا که چنین شیوه رفتاری کاملا بالعکس جواب می‌دهد.

نوری تصریح کرد: سخنرانی کردن از دیگر روش‌های منفی برای این منظور است چرا که آگاه سازی و اطلاع رسانی به تنهایی موجب کاهش یا اجتناب از مصرف مواد نمی‌شود به‌ویژه اگر با سخنرانی و صحبت‌های یک طرفه همراه باشد چرا که اگرچه باعث افزایش آگاهی افراد و تغییر نگرش آن‌ها می‌شود، امّا همیشه در رفتار آن‌ها تغییر به وجود نمی‌آورد.

این جامعه شناس گفت: البته نمی‌خواهیم نتیجه بگیریم که که ارائه اطلاعات و و آگاه سازی هیچ نقشی در پیشگیری ندارد بلکه منظور این است که این روش به تنهایی کافی نیست، زیرا تنها یک عامل باعث مصرف مواد نمی‌شود.

وی ادامه داد: آن چه که در این خصوص اهمیت دارد این است که کسب مهارت برای کودکان و و مهارت‌هایی که از آن‌ها در برابر آسیب‌ها محافظت می‌کند برای کودکان ضروری است، امّا فراموش نکنید که توضیح واقعیت‌ها درمورد مواد و بحث درمورد معایب آن‌ها باید به صورت مختصر و منطبق با واقعیت و هوشمند باشد.

این جامعه شناس با اشاره به عصبانی شدن و تهدید کردن افزود: والدین باید توجه کنند که اگر رفتار نگران کننده‌ای را از فرزند خود مشاهده کردند به طور مثال؛ بیان نظر مثبت وی به سیگار، قلیان و حشیش و از این موارد، باید خونسردی خود را حفظ کنند چرا که معمولا تهدید نتیجه بالعکس به دنبال دارد.

نوری تاکید کرد: در چنین شرایطی، والدین باید توجه کنند ضمن تقویت عوامل محافظتی، طوری رفتار کنند که فرزندشان فکر کند که تنها قصد صحبت کردن با او را دارند نه این که همین الان می‌خواهید عقیده او را تغییر دهید.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در مرحله اول، بهتر است والدین به جای سخنرانی کردن، از فرزند خود سوال کنند و اجازه دهند که او نظرش را بیان کند و در این میان باید توجه داشته باشند که از فرزندشان سوال‌هایی بپرسند که او را به فکر بیندازد نه این که در او مقاومت ایجاد کند و فرزندشان نیز در پی دفاع از خود بربیاید و حتما باید سعی کنند به درک دیدگاه فرزند خود نزدیک شوند و انتظار نداشته باشند که فرزندشان در مورد همه چیز با آن‌ها هم نظر و موافق باشد.