به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی اخبار ، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ
بر آنان که ایمان آوردند و نیکوکار شدند باکی نیست در آنچه از مأکولات خوردند، هر گاه تقوا پیشه گرفته و ایمان آرند و کارهای نیک کنند، باز پرهیزکار شوند و ایمان آورند، باز پرهیزکار و نیکوکار شوند؛ و خدا نیکوکاران را دوست میدارد.
فایل صوتی تلاوت آیه ۹۳ سوره مائده
دانلود
عبداللهبنسنان گوید: امام صادق (ع) فرمودند: «حدّ خَمر، شامل کسی می¬شود که چه کم و چه زیاد، از آن بنوشد». پس فرمود: «عمر، قدامهًْبنمطعون را آورد، درحالیکه شرب خمر کرده بود و علیه او اقامه دلیل شد، عمر از علی (ع) درباره او سؤال کرد و حضرت دستور داد که او را هشتاد ضربه بزنند».
قدامه گفت: «ای امیرالمؤمنین (ع)! مجازات حدّ برای من نیست، چرا که من از اهل این آیه هستم: «لَیْسَ علَی الَّذِینَ آمَنُواْ وَعمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعمُواْ». گفت: علی ع فرمود: «تو از اهل این آیه نیستی، چرا که غذای اهل این آیه حلال است و فقط آنچه را که خداوند بر ایشان حلال کرده را میخورند و مینوشند».
پس حضرت فرمودند: «اگر کسی که شرب خمر کرده است، آن قدر نوشید که نفهمید چه چیز را میخورد و مینوشد او را هشتاد ضربه شلاّق بزنید».
پس از نزول آیه تحریم شراب، بعضی از مسلمانان نسبت به کیفر شرابخواری کسانی که پیش از آن از دنیا رفته بودند پرسیدند، آیه فوق نازل شد.
در این آیه، دوبار ایمان و عمل صالح، دو بار تقوا و ایمان و یک بار تقوا و احسان مطرح شده است. به گفته بعضی مفسّران، چون موارد و مراحل و درجات ایمان و تقوا و عمل صالح متفاوت است، تکرار شده است. بعضی میگویند:تکرار، برای استمرار ایمان و تقوا میباشد و بعضی تکرار را برای تأکید دانسته اند، نظیرِ «کَلاّ سَیَعْلَمُونَ. ثُمَّ کَلاّ سَیَعْلَمُونَ»
تقوا؛ در امور مختلف زندگی انسان نقش دارد:
در مصرف و رفتار. «طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا»
در مکتب و اعتقاد. «ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا»
در خدمت و اخلاق. «ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا»
۱-خلافهای پیشین مؤمنان به شرط عدم تکرار و رعایت تقوا در آینده، قابل عفو و بخشش است. «لَیْسَ ... جُناحٌ ... إِذا مَا اتَّقَوْا»
۲-اگر بعد از شنیدن حکم الهی باز هم گناه کنند خداوند بر گناهان قبلی هم مؤاخذه میکند. «لَیْسَ ... جُناحٌ فِیما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا»
۳-احسان ونیکوکاری بالاترین مرحله کمال و سبب محبوبیّت نزد خداوند است. کلمه «أَحْسَنُوا» بعد از «آمَنُوا وَ عَمِلُوا ... ثُمَّ اتَّقَوْا» و به دنبال آن محبوبیّت نزد خداوند مطرح شده است. «وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ»
پاسخ ها