بیماری هایی مانند: ام‌اس، سکته مغزی، ضربه مغزی، بیماری مزمن کلیه و تعدادی از بیماری‌های عصبی است که بخش‌هایی از ساقه مغز و مخچه در آنها مورد آسیب یا نابودی قرار می‌گیرد عامل اصلی لرزش در بدن هستند. بیماری پارکینسون نیز در بیشتر موارد با لرزش همراه است. البته عواملی دیگری همچون استفاده از آمفتامین‌ها، کوکائین، کافئین، کورتیکواستروئیدها، اس‌اس‌آرآی، الکل، مسمومیت با جیوه یا ترک مواد مخدر و ترک الکل هم باعث ایجاد لرزش در اندام‌های بدن می‌شوند.
کمبود منیزیم و تیامین یا ویتامین‌ب۱ نیز باعث رعشه یا لرزش می‌شود که با اصلاح این کمبودها، لرزش برطرف خواهد شد. برخی از انواع لرزش ارثی هستند.
اگر لرزش بر اثر استرس و اضطراب یا مصرف کافئین باشد با برخی درمان‌های دارویی که پزشک تجویز می‌کند این لرزش فروکش خواهد کرد. گاهی اوقات پرکاری تیروئید سبب لرزش بدن می‌شود که باید نسبت به درمان آن اقدام شود. همچنین از عوارض استفاده از دارو‌های بیماری‌های ریوی نیز ایجاد لرزش در بدن است که با کم کردن دارو این لرزش نیز کاهش پیدا می‌کند.
نوعی از لرزش بدن به دلیل بیماری پارکینسون اتفاق می‌افتد که با استراحت فرد بوجود می‌آید. در این مورد توصیه می‌شود افراد با انجام فعالیت بدنی لرزش را کاهش دهند. گاهی لرزش علت خاصی ندارد و ناشی از کهولت سن است که اگرچه با تجویز دارو کاهش پیدا می‌کند، اما درمان قطعی ندارد.
همیشه درمان بیماری‌ها به دارو‌های شیمیایی محدود نمی‌شود و گاهی گیاهان اثر بخشی مناسبی بر درمان دارند.
برای پیشگیری از لرزش اندام ها باید از نظر تغذیه به مصرف سبزی‌ها و میوه‌ها به طور مناسب توجه کرده و از مصرف چای و قهوه به صورت بی‌رویه خودداری کرد.
همچنین توصیه می شود به منظور درمان لرزش در اندام های بدن افراد در برنامه غذایی خود برگ‌های کلم، اسفناج، سیب‌زمینی، انجیر و لبو را بگنجانند. همانطور که گفته شد نوع تغذیه و فعالیت فیزیکی در درمان رعشه بسیار موثر است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها